De functie van een deel van het menselijk brein dat bekend staat als het gebied van Wernicke is om ons in staat te stellen geschreven en gesproken taal te begrijpen. Het bevindt zich posterieur aan het primaire gehoorcomplex in de linker temporale kwab van de hersenschors, het deel van de hersenen waar allerlei informatieverwerking plaatsvindt.
Het gebied van Wernicke is verbonden met een ander hersengebied dat betrokken is bij taalverwerking dat bekend staat als het gebied van Broca. Gelegen in het onderste gedeelte van de linker frontale kwab, regelt Broca's gebied motorfuncties die betrokken zijn bij spraakproductie. Samen helpen deze twee hersengebieden ons zowel om te spreken als om gesproken en geschreven taal te interpreteren, verwerken en begrijpen.
De Duitse neuroloog Carl Wernicke wordt gecrediteerd voor het ontdekken van de functie van dit hersengebied in 1873. Hij deed dit terwijl hij personen observeerde met schade aan de achterste temporale kwab van de hersenen. Hij merkte op dat een van zijn patiënten met een beroerte, hoewel hij kon praten en horen, niet kon begrijpen wat er tegen hem werd gezegd. Hij kon ook geen geschreven woorden begrijpen. Nadat de man stierf, bestudeerde Wernicke zijn hersenen en ontdekte een laesie in het achterste pariëtale / temporale gebied van de linkerhersenhelft van de hersenen van de patiënt, dicht bij het gehoorgebied. Hij concludeerde dat dit gedeelte verantwoordelijk moest zijn voor taalbegrip.
Het hersengebied van Wernicke is verantwoordelijk voor meerdere functies. Volgens verschillende onderzoeken, waaronder de 2016-publicatie "De rol van Wernicke's gebied in taalbegrip" door Alfredo Ardila, Byron Bernal en Monica Rosselli, lijken deze functies bij te dragen aan taalbegrip door ons in staat te stellen de betekenis van individuele woorden te interpreteren en ze in hun juiste context.
Een aandoening die afasie van Wernicke wordt genoemd, of vloeiende afasie, waarbij patiënten met schade aan hun temporale kwabregio moeite hebben met het begrijpen van taal en het overbrengen van ideeën, ondersteunt de stelling dat het gebied van Wernicke voornamelijk woordbegrip regeert. Hoewel ze in staat zijn om woorden te spreken en zinnen te vormen die grammaticaal correct zijn, kunnen deze patiënten geen zinvolle zinnen vormen. Ze kunnen niet-verwante woorden bevatten of woorden die geen betekenis hebben in hun zinnen. Deze personen verliezen het vermogen om woorden te verbinden met hun juiste betekenissen. Ze zijn zich er vaak niet van bewust dat wat ze zeggen niet klopt. Het verwerken van de symbolen die we woorden noemen, de betekenis ervan in onze hersenen coderen en ze vervolgens in context gebruiken, is de basis van taalbegrip.
Spraak- en taalverwerking zijn complexe functies waarbij verschillende delen van de hersenschors betrokken zijn. Het gebied van Wernicke, het gebied van Broca en de hoekige gyrus zijn drie regio's die essentieel zijn voor taalverwerking en spraak. Het gebied van Wernicke is verbonden met het gebied van Broca door een groep zenuwvezelbundels die de boogvormige fascilicus worden genoemd. Terwijl het gebied van Wernicke ons helpt om de taal te begrijpen, helpt het gebied van Broca ons om onze ideeën nauwkeurig te communiceren naar anderen door middel van spraak. De hoekige gyrus, gelegen in de pariëtale kwab, is een hersengebied dat ons helpt om verschillende soorten sensorische informatie te gebruiken om de taal te begrijpen.
bronnen: