Kevers en snuitkevers, Superfamilie Curculionoidea

Weevils zijn vreemd uitziende wezens, met hun komisch lange snuiten en schijnbaar misplaatste antennes. Maar wist je dat het eigenlijk kevers zijn, net als lieveheersbeestjes en vuurvliegjes? Zowel kevers als snuitkevers behoren tot de grote kever-superfamilie Curculionoidea en delen bepaalde gemeenschappelijke gewoonten en eigenschappen.

Beschrijving:

Het is moeilijk om een ​​algemene beschrijving te geven voor zo'n gevarieerde groep insecten, maar je kunt de meeste kevers en snuitkevers gemakkelijk identificeren door een uitgebreide "snuit" (eigenlijk een rostrum of snavel). Een paar groepen binnen deze superfamilie, met name de schorskevers, missen deze functie echter. Alle behalve de primitieve kevers hebben elleboogantennes, die zich uitstrekken vanaf de snuit. Kevers en snuitkevers hebben 5-gesegmenteerde tarsi, maar ze lijken 4-gesegmenteerd omdat het vierde segment vrij klein is en aan het zicht onttrokken zonder zorgvuldige inspectie.

Kevers en snuitkevers hebben, net als alle kevers, kauwende monddelen. Hoewel het door zijn vorm lijkt dat de lange snuit van een kever bedoeld is voor piercing en zuigen (zoals echte insecten), is dat niet het geval. De monddelen zijn vrij klein en bevinden zich aan het einde van de tribune, maar zijn ontworpen voor kauwen.

De meeste keverlarven en snuitkeverlarven zijn wit of crèmekleurig, pootloos, cilindrisch en gevormd als een C. Ze hebben de neiging zich te begraven, hetzij in een waardplant of in een andere voedselbron.

Families in de Superfamilie Curculionoidea:

De classificatie binnen de superfamilie Curculionoidea varieert, waarbij sommige entomologen de groep in slechts 7 families verdelen en anderen maar liefst 18 families gebruiken. Ik heb de classificatie gevolgd die is geaccepteerd door Triplehorn en Johnson (Borror en Delong's introductie tot de studie van insecten, 7^th editie) hier.

• Familie Nemonychidae - de snuitkevers van de pijnboombloem
• Familie Anthribidae - schimmelkevers
• Familie Belidae - primitieve of cycad kevers
• Familie Attelabidae - bladrollende kevers, diefkevers en snuitkevers met tandneus
• Familie Brentidae - snuitkevers, peervormige kevers
• Familie Ithyceridae - Ithycerus noveboracensis
• Familie Curculionidae - snuitkevers, schorskevers, ambrosia-kevers en echte kevers

Classificatie:

Koninkrijk - Animalia
Phylum - Arthropoda
Klasse - Insecta
Bestel - Coleoptera
Superfamilie - Curculionoidea

Eetpatroon:

Bijna alle volwassen kevers en snuitkevers voeden zich met planten, hoewel ze sterk variëren in hun voorkeuren voor het eten van stengels, bladeren, zaden, wortels, bloemen of fruit. De primitieve families van kevers (voornamelijk Belidae en Nemonychidae) worden geassocieerd met gymnospermen, zoals coniferen.

De larven van kevers en snuitkevers variëren sterk in hun voedingsgewoonten. Hoewel velen plantenvoeders zijn, geven ze over het algemeen de voorkeur aan stervende of zieke plantgastheren. Sommige weevil-larven zijn zeer gespecialiseerde voeders, met bijzondere voedingsgewoonten. Eén geslacht (Tentegia, gevonden in Australië) leeft en voedt in buidelmest. Sommige keverlarven jagen op andere insecten, zoals kalkinsecten of de eieren van sprinkhanen.

Veel kevers zijn ernstige plagen van gewassen, sierplanten of bossen en hebben een aanzienlijke economische impact. Anderzijds, omdat ze zich voeden met planten, kunnen sommige kevers worden gebruikt als biologische bestrijding voor invasief of schadelijk onkruid.

Levenscyclus:

Kevers en snuitkevers ondergaan volledige metamorfose, net als andere kevers, met vier levenscyclusfasen: ei, larve, pop en volwassen.

Speciaal gedrag en afweer:

Omdat dit zo'n grote en diverse groep insecten is met een breed verspreidingsbereik, vinden we nogal wat unieke en interessante aanpassingen onder zijn subgroepen. De blad-rollende kevers, bijvoorbeeld, hebben een ongebruikelijke manier van ovipositing. De vrouwelijke bladrollende kever snijdt de spleten voorzichtig in een blad, legt een ei aan de bladpunt en rolt het blad vervolgens op tot een bal. Het blad valt op de grond en de larve komt uit en voedt zich met het plantenweefsel, veilig van binnen. Eikel- en notenkevers (geslacht Curculio) boor gaten in eikels en plaats hun eieren erin. Hun larven voeden en ontwikkelen zich in de eikel.

Bereik en distributie:

Kevers en snuitkevers tellen wereldwijd ongeveer 62.000 soorten, waardoor de superfamilie Curculionoidea een van de grootste insectengroepen is. Rolf G. Oberprieler, expert in weevil-systematiek, schat dat het werkelijke aantal bestaande soorten mogelijk dichter bij 220.000 ligt. Er zijn momenteel ongeveer 3500 soorten bekend die Noord-Amerika bewonen. Weevils zijn het meest overvloedig en divers in de tropen, maar zijn gevonden zo ver noordelijk als het Canadese Noordpoolgebied en zo ver zuidelijk als het puntje van Zuid-Amerika. Ze staan ​​ook bekend om afgelegen oceaaneilanden te bewonen.