Sinds de jaren zeventig hebben we grote vooruitgang geboekt op milieugebied. Federale en nationale wetten hebben geleid tot sterk verminderde lucht- en watervervuiling. De Endangered Species Act heeft opmerkelijke successen geboekt bij het beschermen van onze meest bedreigde biodiversiteit. Er moet echter nog veel werk worden verricht, en hieronder staat mijn lijst met de belangrijkste milieuproblemen waarmee we nu in de Verenigde Staten worden geconfronteerd.
Hoewel klimaatverandering effecten heeft die per locatie verschillen, voelt iedereen het op de een of andere manier. De meeste ecosystemen kunnen zich waarschijnlijk tot op zekere hoogte aanpassen aan de klimaatverandering, maar andere stressoren (zoals de andere hier genoemde kwesties) beperken dit aanpassingsvermogen, vooral op plaatsen die al een aantal soorten hebben verloren. Bijzonder gevoelig zijn bergtoppen, prairie-kuilen, het Noordpoolgebied en koraalriffen. Ik beweer dat klimaatverandering op dit moment nummer één is, omdat we allemaal de meer frequente extreme weersomstandigheden, het eerdere voorjaar, smeltend ijs en stijgende zeeën voelen. Deze veranderingen zullen sterker worden en een negatieve invloed hebben op de ecosystemen waarop wij en de rest van de biodiversiteit vertrouwen.
Natuurlijke ruimtes bieden habitat voor dieren in het wild, ruimte voor bossen om zuurstof te produceren en wetlands om ons zoet water te reinigen. Hiermee kunnen we wandelen, klimmen, jagen, vissen en kamperen. Natuurlijke ruimtes zijn ook een eindige hulpbron. We blijven land inefficiënt gebruiken en veranderen natuurlijke ruimtes in korenvelden, aardgasvelden, windparken, wegen en onderverdelingen. Ongepaste of niet-bestaande planning van landgebruik blijft leiden tot wildgroei in voorsteden ter ondersteuning van woningen met een lage dichtheid. Deze veranderingen in landgebruik fragmenteren het landschap, persen dieren in het wild, brengen waardevolle eigendommen recht in natuurgebieden die gevoelig zijn voor natuurbrand en verstoren atmosferische koolstofbudgetten.
Nieuwe technologieën, hogere energieprijzen en een tolerante regelgeving hebben de afgelopen jaren gezorgd voor een aanzienlijke uitbreiding van de energieontwikkeling in Noord-Amerika. De ontwikkeling van horizontaal boren en hydraulisch breken heeft geleid tot een explosie van aardgaswinning in het noordoosten, met name in de schalieafzettingen van Marcellus en Utica. Deze nieuwe expertise in schalieboringen wordt ook toegepast op schalieoliereserves, bijvoorbeeld in de Bakken-formatie in North Dakota. Evenzo zijn teerzanden in Canada het afgelopen decennium met veel hogere snelheden geëxploiteerd. Al deze fossiele brandstoffen moeten via pijpleidingen en over wegen en rails naar raffinaderijen en markten worden vervoerd. De winning en het transport van fossiele brandstoffen houden milieurisico's in, zoals grondwatervervuiling, morsen en broeikasgasemissies. De boorkussens, pijpleidingen en mijnen fragmenteren het landschap (zie Landgebruik hierboven), waardoor de leefomgeving van dieren wordt verkort. Hernieuwbare energieën zoals wind en zonne-energie nemen ook een hoge vlucht en hebben hun eigen milieuproblemen, vooral als het gaat om het positioneren van deze structuren in het landschap. Onjuiste plaatsing kan leiden tot significante sterfte-gebeurtenissen voor bijvoorbeeld vleermuizen en vogels.
Een zeer groot aantal synthetische chemicaliën komt onze lucht, bodem en waterwegen binnen. Belangrijke bijdragers zijn bijproducten van de landbouw, industriële activiteiten en huishoudelijke chemicaliën. We weten heel weinig over de effecten van duizenden van deze chemicaliën, laat staan over hun interacties. Van bijzonder belang zijn hormoonontregelaars. Deze chemicaliën zijn er in een breed scala van bronnen, waaronder pesticiden, de afbraak van kunststoffen, brandvertragers. Endocriene verstoorders werken samen met het endocriene systeem dat hormonen reguleert bij dieren, inclusief mensen, waardoor een breed scala aan reproductie- en ontwikkelingseffecten wordt veroorzaakt.
Plant- of diersoorten die in een nieuw gebied worden geïntroduceerd, worden niet-inheems of exotisch genoemd en wanneer ze snel nieuwe gebieden koloniseren, worden ze als invasief beschouwd. De prevalentie van invasieve soorten is gecorreleerd met onze wereldwijde handelsactiviteiten: meer, we verplaatsen vracht over de oceanen, en we reizen zelf naar het buitenland, hoe meer we ongewenste lifters meenemen. Van de veelheid aan planten en dieren die we brengen, worden velen invasief. Sommigen kunnen onze bossen transformeren (bijvoorbeeld de Aziatische boktor), of stedelijke bomen vernietigen die onze steden in de zomer hebben gekoeld (zoals de smaragdgroene asboorder). De stekelige watervlooien, zebramosselen, Euraziatische water-duizendblad en Aziatische karpers verstoren onze zoetwaterecosystemen en talloze onkruiden kosten ons miljarden aan verloren landbouwproductie.
Hoewel deze op zichzelf geen milieukwestie is, dicteert milieurechtvaardigheid wie deze kwesties het meest voelt. Milieurechtvaardigheid is erop gericht iedereen, ongeacht ras, afkomst of inkomen, de mogelijkheid te bieden om van een gezond milieu te genieten. We hebben een lange geschiedenis van ongelijke verdeling van de last die wordt veroorzaakt door verslechterende milieuomstandigheden. Om verschillende redenen is het waarschijnlijker dat sommige groepen zich in de buurt van een afvalverwerkingsinstallatie bevinden, vervuilde lucht inademen of op vervuilde grond leven. Bovendien zijn boetes die worden opgelegd wegens overtredingen van de milieuwetgeving vaak veel minder streng wanneer de benadeelde partij uit minderheidsgroepen komt.