Het Xinjiang Qanat-systeem van de Turpan Oasis

Het Xinjiang Qanat-systeem is een opmerkelijke prestatie van irrigatietechniek en het wordt beschouwd als een van de drie grote wonderen van China, na de Han-dynastie (206 BCE-220 CE) Great Wall en de Sui-dynastie (581-618 CE) Beijing -Hangzhou Grand Canal. Het qanat (ook bekend als een karez) -systeem is een rijke waterbron voor de Turpan Oasis en onttrekt grondwater dat is opgeslagen in de diepe ondergrondse grindlagen van de Gobi-riem.

Wat dit des te interessanter maakt, is het feit dat wetenschappers het nog steeds niet eens zijn toen het qanat-systeem werd gebouwd ... en dat roept de vraag op wie het heeft gebouwd.

Klimaat van de Turpan

Het Turfan (of Turpan) -bekken, gelegen ten oosten van het bekendere Tarim-bekken, is een van de droogste gebieden in China, met een totale neerslag van 15-25 millimeter (minder dan een inch) per jaar, en een hoogte van ongeveer 160 meter (524 voet) onder zeeniveau. De gemiddelde temperatuur van het bassin is 32,7 graden Celsius (90,8 graden Fahrenheit) in juli, maar de winters zijn vrij koud, en in januari zijn de gemiddelde temperaturen ongeveer 9,5 graden C (49,6 graden F) en kunnen zo laag worden als -28 graden C (18 graden F).

De Turfan Basis, hoewel een woestijn, is veel gastvrijer dan zijn zuidelijke buur, de ruwe Taklamakan-woestijn. Ingeklemd tussen de Taklamakan en het Tianshan-gebergte, was de Turfan een veel geprefereerde, om niet te zeggen haalbare, route voor reizigers op de zijderoute: de oase was een kritieke tussenstop.

De Turfan irrigeren

Er is geen twijfel dat de oase een natuurlijk begin had. In totaal ligt 4.000 km² van het Turfan-bekken onder zeeniveau; de Turpan Oasis ligt in het laagste deel, op een hoogte van 154 m (505 ft) onder het gemiddelde zeeniveau. De oase ligt aan de voet van de bergen van Tianshan (vlammend of hemels) en van herfst tot lente snelt water uit de sneeuwsmelt van de Tienshan Turpan binnen, waardoor de oase op natuurlijke wijze nieuw leven wordt ingeblazen.

Maar ooit in zijn vorige geleerden beweren dat zich ergens tussen 200 en 2000 jaar geleden voordeed - de inwoners van Turpan bouwden een enorm qanat-systeem dat in de watertafel reikte en de watervoerende laag aantikte, in sommige gevallen tot 200 m (650 ft) ) onder het oppervlakte. Dat systeem omvatte meer dan 5.000 km (3.100 mijl) ondergrondse tunnels en duizenden putten. Of het nu is gebouwd als gevolg van een milieuramp of alleen een verzekering ertegen, het Xinjiang qanat-systeem bewijst dat de Turpan een zeer gewaardeerde halte was op de zijderoute.

Qanats in de woestijnen

Een qanat is een systeem van ondergrondse tunnels en putten die diep begraven waterhoudende grondlagen op droge en semi-droge plaatsen tappen. Kortom, een put wordt in de aquifer gegraven, een horizontale tunnel wordt uit de put uitgegraven naar een verzamelplaats voor oppervlakken en ventilatieschachten worden met tussenpozen langs de tunnel geplaatst om onderhoudstoegang te bieden.

Uitgevonden door de Perzen in de 7e eeuw v.Chr., Werd qanat-technologie verspreid door het imperialisme: buiten Perzië door de 6e eeuw v.Chr Achaemenidische koning Darius de Grote; in Syrië en Jordanië door de Romeinen in de eerste en tweede eeuw CE; in Noord-Afrika en Spanje door de islamitische beschaving in de 12e en 13e eeuw CE; en ten slotte naar Noord- en Zuid-Amerika tijdens de Spaanse verovering in de 16e eeuw.

De enige plaats in China waar qanats bestaan, is in de autonome regio Xinjiang Uyghur, in het Turfan-bekken aan de uiterste westrand van het rijk van China. Woestijnen vormen 43 procent van de provincie Xinjiang, oases slechts ongeveer 4,3 procent en de rest is bergen. In de 2e eeuw v.Chr. Was het internationale handelsnetwerk, de Silk Road, afhankelijk van een lijn van strategisch gelegen oases ingeklemd tussen het Tianshan-gebergte en de Taklamakan-woestijn in de bassins van Tarim en Turfan. Turpan was een belangrijke oase in het meest oostelijke deel van de zijderoute en zelfs vandaag is meer dan 95 procent van de totale bevolking en bijna alle landbouw, nederzettingen en industrieën in Xinjiang geconcentreerd in de Turpan Oasis.

De grootte en complexiteit van het Turpan Qanat-systeem

Het Turpan qanat-systeem omvat ten minste 1.039 qanats (sommige bronnen suggereren maar liefst 1.700), met ondergrondse kanalen die zich uitstrekken over een lengte van meer dan 5.000 kilometer, of ongeveer 3.100 mijl. Hoewel er geen twijfel bestaat dat de oorsprong van de Turpan Oasis natuurlijk was, is er ook geen twijfel dat het Xinjiang Qanat-systeem is gebouwd om de beschikbare toegang tot water te vergroten. Of de qanats werden gebouwd als gevolg van klimaatverandering of om een ​​bevolkingsgroei te ondersteunen of zelfs het hele jaar door water te bieden, staat ter discussie: waarschijnlijk een beetje van al die dingen.

Schattingen voor de bouwdatum van de qanats variëren van de eerste eeuw voor Christus tot de 19e eeuw CE. Het systeem is zo succesvol dat druiven worden geteeld in een gebied van in wezen een continentale woestijn - de vroegste druiven in Turpan komen uit de Subeixi-cultuur Yanghai-graven, met een AMS-radiokoolstofdatum van ongeveer 300 v.Chr. Wat we zeker weten is dat in de jaren 1950 een intense toename van bronirrigatie werd vastgesteld in Turpan, waardoor de aquifer overmatig werd geëxploiteerd: sindsdien zijn de meeste qanats opgedroogd en verlaten. Slechts 238 functioneerden in 2009.

De Karez-bronnen in Turpan zijn in 2012 ingeschreven op de voorlopige lijst van werelderfgoedsites van UNESCO.

bronnen

• Beck U, Wagner M, Li X, Durkin-Meisterernst D en Tarasov PE. 2014. De uitvinding van een broek en de waarschijnlijke verwantschap met paardrijden en mobiliteit: een case study van vondsten uit het late 2e millennium voor Christus uit Turfan in Oost-Centraal-Azië. Quaternary International 348: 224-235.
• Chen T, Yao S, Merlin M, Mai H, Qiu Z, Hu Y, Wang B, Wang C en Jiang H. 2014. Identificatie van cannabisvezels van de Astana-begraafplaatsen, Xinjiang, China, met verwijzing naar het unieke decoratieve gebruik. Economische plantkunde 68 (1): 59-66.
• Jiang H-E, Zhang Y, Lü E en Wang C. 2015. Archeobotanisch bewijs van plantgebruik in de oude Turpan van Xinjiang, China: een case study op de Shengjindian begraafplaats. Vegetatiegeschiedenis en archeobotanie 24 (1): 165-177.
• Luo L, Wang X, Guo H, Liu C, Liu J, Li L, Du X en Qian G. 2014. Geautomatiseerde extractie van de archeologische toppen van qanat-schachten uit VHR-beelden in Google Earth. Teledetectie 6 (12): 11956-11976.
• Luo L, Wang X, Liu J, Guo H, Lasaponara R, Ji W en Liu C. 2017. Het ontdekken van het oude kanaalgebaseerde tuntische landbouwlandschap aan de noordwestgrenzen van China. Journal of Cultural Heritage 23 (Supplement): 79-88.
• Tang Y-N, Li X, Yao Y-F, Ferguson DK en Li C-S. 2014. Milieuheropbouw van Tuyoq in de vijfde eeuw en zijn invloed op het boeddhisme in Turpan, Xinjiang, China. PLAATT EEN 9 (1): e86363.
• Wang S en Zhao X. 2013. Herevaluatie van de Qinghai-route van de zijderoute met behulp van dendrochronologie. Dendrochronologia 31 (1): 34-40.