De betekenis en het doel van het dramaturgische perspectief

Toen William Shakespeare verklaarde: "De hele wereld een podium en alle mannen en vrouwen alleen maar spelers," is hij misschien iets op het spoor. Het dramaturgische perspectief werd voornamelijk ontwikkeld door Erving Goffman, die een theatrale metafoor van toneel, acteurs en publiek gebruikte om de fijne kneepjes van sociale interactie te observeren en te analyseren. Vanuit dit perspectief bestaat het zelf uit de verschillende rollen die mensen spelen, en een belangrijk doel van sociale actoren is om hun verschillende zelf te presenteren op manieren die specifieke indrukken creëren en behouden voor hun verschillende doelgroepen. Dit perspectief is niet bedoeld om alleen de context van de oorzaak van gedrag te analyseren. 

Impressie management

Dramaturgisch perspectief wordt soms vertoningsbeheer genoemd omdat het een rol speelt voor anderen om de indruk die zij van u hebben te beheersen. De prestaties van elke persoon hebben een specifiek doel voor ogen. Dit is waar, ongeacht op welk "podium" de persoon of acteur zich op een bepaald moment bevindt. Elke acteur bereidt zich voor op zijn rol.

Stages 

Het dramaturgische perspectief veronderstelt dat onze persoonlijkheden niet statisch zijn, maar veranderen om aan te passen aan de situatie waarin we ons bevinden. Goffman paste de taal van het theater toe op dit sociologische perspectief om het gemakkelijker te kunnen begrijpen. Een belangrijk voorbeeld hiervan is het concept van "front" en "back" -stadium als het gaat om persoonlijkheid. Front stage verwijst naar acties die door anderen worden waargenomen. Een acteur op een podium speelt een bepaalde rol en verwacht op een bepaalde manier te handelen, maar backstage wordt de acteur iemand anders. Een voorbeeld van een front-stage zou het verschil zijn tussen hoe men zich zou gedragen in een zakelijke bijeenkomst versus hoe men zich thuis met familie gedraagt. Wanneer Goffman verwijst naar backstage betekent dat hoe mensen handelen wanneer ze ontspannen of niet worden opgemerkt. 

Goffman gebruikt de term 'off stage' of 'outside' om situaties aan te geven waarin de acteur niet wordt waargenomen of aanneemt dat zijn acties niet worden waargenomen. Een moment alleen zou buiten worden overwogen. 

Het perspectief toepassen

De studie van bewegingen van sociale rechtvaardigheid is een goede plek om het dramaturgische perspectief toe te passen. Mensen hebben over het algemeen een enigszins gedefinieerde rol en er is een centraal doel. Er zijn duidelijke "protagonistische" en "antagonistische" rollen in alle bewegingen van sociale rechtvaardigheid. Tekens verder hun plot. Er is een duidelijk verschil tussen de voorkant en de backstage.

Veel functies voor klantenservice delen overeenkomsten met sociale rechtvaardigheidsmomenten. Mensen werken allemaal binnen gedefinieerde rollen om een ​​taak te voltooien. Het perspectief kan worden toegepast op hoe groepen zoals activisten en horecamedewerkers.

Kritiek op dramaturgisch perspectief 

Sommigen hebben betoogd dat het dramaturgische perspectief alleen moet worden toegepast op instellingen in plaats van op individuen. Het perspectief is niet getest op individuen en sommigen vinden dat testen moet worden gedaan voordat het perspectief kan worden toegepast. 

Anderen vinden dat het perspectief geen verdienste heeft omdat het niet bijdraagt ​​aan het doel van sociologie om gedrag te begrijpen. Het wordt gezien als meer een beschrijving van interactie dan een verklaring ervan.