De magie van Shungite

Shungite is een harde, lichtgewicht, diepzwarte steen met een "magische" reputatie die goed wordt uitgebuit door kristaltherapeuten en de minerale handelaren die hen leveren. Geologen kennen het als een bijzondere vorm van koolstof geproduceerd door metamorfisme van ruwe olie. Omdat het geen detecteerbare moleculaire structuur heeft, behoort shungiet tot de mineraloïden. Het vertegenwoordigt een van de allereerste olie-afzettingen op aarde, van diep in de precambrische tijd.

Waar Shungite vandaan komt

De landen rond het Onegameer, in de westelijke Russische republiek Karelië, zijn bedekt met rotsen van Paleoproterozoïsche leeftijd, ongeveer 2 miljard jaar oud. Deze omvatten de gemetamorfoseerde overblijfselen van een grote petroleumprovincie, inclusief zowel de bron van de oliehoudende leisteen als de lichamen van ruwe olie die uit de schalie zijn gemigreerd.

Blijkbaar was er ooit een groot gebied van brakwaterlagunes in de buurt van een keten van vulkanen: de lagunes brachten enorme aantallen eencellige algen voort en de vulkanen produceerden verse voedingsstoffen voor de algen en het sediment dat hun resten snel begroef . (Een vergelijkbare instelling is wat de overvloedige olie- en gasafzettingen van Californië produceerde tijdens de Neogene tijd.) Later in de tijd werden deze rotsen onderworpen aan milde hitte en druk die de olie tot bijna pure koolstof-shungiet maakten.

Eigenschappen van Shungite

Shungite ziet eruit als bijzonder hard asfalt (bitumen), maar het is geclassificeerd als pyrobitumen omdat het niet smelt. Het lijkt ook op antracietkool. Mijn shungite-monster heeft een semimetallische glans, een Mohs-hardheid van 4 en een goed ontwikkelde conchoidale fractuur. Geroosterd op een butaanaansteker, barst het in splinters en geeft een vage teerachtige geur af, maar het brandt niet gemakkelijk.

Er circuleert veel verkeerde informatie over shungite. Het is waar dat het eerste natuurlijke voorkomen van fullerenen in 1992 in Shungite werd gedocumenteerd; dit materiaal is echter afwezig in de meeste shungite en bedraagt ​​een paar procent in de rijkste exemplaren. Shungite is onderzocht bij de hoogste vergroting en bleek slechts een vage en rudimentaire moleculaire structuur te hebben. Het heeft niets van de kristallisatie van grafiet (of, wat dat betreft, van diamant).

Gebruikt voor Shungite

Shungite wordt al lang beschouwd als een gezonde stof in Rusland, waar het sinds 1700 wordt gebruikt als waterzuiveraar en desinfectiemiddel, net zoals we tegenwoordig actieve kool gebruiken. Dit heeft in de loop der jaren geleid tot een groot aantal overdreven en slecht ondersteunde claims van mineraal- en kristaltherapeuten; zoek voor een voorbeeld gewoon op het woord 'shungite'. De elektrische geleidbaarheid, typisch voor grafiet en andere vormen van pure koolstof, heeft geleid tot de populaire overtuiging dat shungiet de veronderstelde schadelijke effecten van elektromagnetische straling van dingen zoals mobiele telefoons kan tegengaan.

Een producent van bulk shungite, Carbon-Shungite Ltd., levert industriële gebruikers voor meer prozaïsche doeleinden: staalproductie, waterbehandeling, verfpigmenten en vulstoffen in plastic en rubber. Al deze doeleinden zijn substituten voor cokes (metallurgische steenkool) en roet. Het bedrijf claimt ook voordelen in de landbouw, die mogelijk verband houden met de intrigerende eigenschappen van biochar. En het beschrijft het gebruik van shungite in elektrisch geleidend beton.

Waar Shungite zijn naam krijgt

Shungite dankt zijn naam aan het dorp Shunga, aan de oever van het Onegameer.