De bibliotheek van Ashurbanipal
Share
De bibliotheek van Ashurbanipal (ook gespeld als Assurbanipal) is een verzameling van minstens 30.000 spijkerschriftdocumenten geschreven in de Akkadische en Sumerische talen, die werden gevonden in de ruïnes van de Assyrische stad Nineve, waarvan de ruïnes Tell Kouyunjik in Mosul worden genoemd , het huidige Irak. De teksten, die zowel literaire als administratieve archieven bevatten, werden grotendeels verzameld door koning Ashurbanipal [regeerde 668-627 v.Chr.] De zesde Neo-Assyrische koning die zowel over Assyrië als over Babylonië regeerde; maar hij volgde de gevestigde praktijk van zijn vader Esarhaddon [r. 680-668].
De vroegste Assyrische documenten in de collectie van de bibliotheek zijn van het bewind van Sargon II (721-705 v.Chr.) En Sennacherib (704-681 v.Chr.) Die van Nineve de Neo-Assyrische hoofdstad maakten. De vroegste Babylonische documenten zijn van nadat Sargon II de Babylonische troon beklimde, in 710 v.Chr.
Wie was Ashurbanipal?
Ashurbanipal was de derde oudste zoon van Esarhaddon, en als zodanig was hij niet bedoeld als koning. De oudste zoon was Sín-nãdin-apli, en hij werd kroonprins van Assyrië genoemd, gevestigd in Nineve; de tweede zoon Šamaš-šum-ukin werd gekroond in Babylonië, gevestigd in Babylon. Kroonprinsen trainden jarenlang om de koningschappen over te nemen, inclusief training in oorlogvoering, administratie en de lokale taal; en toen Sín-nãdin-apli stierf in 672, gaf Esarhaddon de Assyrische hoofdstad aan Ashurbanipal. Dat was politiek gevaarlijk - want hoewel hij toen beter was opgeleid om in Babylon te regeren, had Šamaš-šum-ukin volgens de rechten Nineve moeten krijgen (Assyrië is het 'thuisland' van de Assyrische koningen). In 648 brak er een korte burgeroorlog uit. Aan het einde daarvan werd de zegevierende Ashurbanipal koning van beide.
Terwijl hij de kroonprins in Nineve was, leerde Ashurbanipal spijkerschrift lezen en schrijven in zowel het Sumerisch als het Akkadisch en tijdens zijn bewind werd het een speciale fascinatie voor hem. Esarhaddon had voor hem documenten verzameld, maar Ashurbanipal richtte zijn aandacht op de oudste tabletten en stuurde agenten uit om ze in Babylonië te zoeken. Een kopie van een van zijn brieven werd gevonden in Nineve, geschreven aan de gouverneur van Borsippa, waarin hij om oude teksten vroeg en specificeerde wat de inhoud zou moeten zijn - rituelen, waterbeheersing, spreuken om een persoon veilig te houden tijdens gevechten of wandelen het land of het paleis betreden, en hoe dorpen te zuiveren.
Ashurbanipal wilde ook iets dat oud en zeldzaam was en nog niet in Assyrië was; hij eiste de originelen. De gouverneur van Borsippa antwoordde dat ze houten schrijfborden zouden sturen in plaats van kleitabletten - het is mogelijk dat de schrijvers van het paleis van Nineve de teksten op hout hebben gekopieerd naar meer permanente spijkerschrifttabletten omdat dat soort documenten aanwezig zijn in de collectie.
Ashurbanipal's bibliotheekstapels
Tijdens de dag van Ashurbanipal bevond de bibliotheek zich in het tweede verhaal van twee verschillende gebouwen in Nineve: het Zuid-Westpaleis en het Noordpaleis. Andere spijkerschrifttabletten werden gevonden in de Ishtar- en Nabu-tempels, maar ze worden niet beschouwd als onderdeel van de eigenlijke bibliotheek.
De bibliotheek bevat vrijwel zeker aanzienlijk meer dan 30.000 volumes, waaronder gebakken spijkerschrifttabletten, stenen prisma's en cilinderafdichtingen, en gewaxte houten schrijfborden, tweeluik genoemd. Er was vrijwel zeker ook perkament; muurschilderingen op de muren van het zuidwestenpaleis in Nineve en het centrale paleis in Nimrud tonen beide schriftgeleerden die in Aramees schrijven op perkamenten van dieren of papyrus. Als ze in de bibliotheek waren opgenomen, waren ze verloren toen Nineve werd ontslagen.
Nineve werd veroverd in 612 en de bibliotheken werden geplunderd en de gebouwen werden vernietigd. Toen de gebouwen instortten, stortte de bibliotheek door de plafonds en toen archeologen Nineveh bereikten in het begin van de 20e eeuw, vonden ze gebroken en hele tabletten en waxen houten schrijfplanken tot een voet diep op de vloeren van de paleizen. De grootste intacte tabletten waren plat en hadden een afmeting van 23 x 15 centimeter, de kleinste waren enigszins bol en niet meer dan 1 cm lang.
De boeken
De teksten zelf - van zowel Babylonië als Assyrië - bevatten een grote verscheidenheid aan documenten, zowel administratieve (juridische documenten zoals contracten), als literaire, inclusief de beroemde mythe van Gilgamesj.
- Medisch: speciale ziekten of delen van het lichaam, planten en stenen voor het genezen van ziekten
- lexicale: lettergrepen en archaïsche woordenlijsten, grammaticale teksten
- Epics: Gilgamesh, Anzu-mythe, het epos van de schepping, literaire mythen over Ashurbanipal
- religous: liturgieën, gebeden, cultliederen en hymnes, zowel eentalig als tweetalig, kennis van exorcisten en klaagzangen
- historisch: verdragen, staatspropaganda over Ashurbanipal en Esarhaddon, brieven aan de koningen of ambtenaren in dienst van de koning
- Waarzeggerij: astrologie, extispicy rapporten - de Neo-Assyriërs vertelden de toekomst door de ingewanden van schapen te onderzoeken
- Astronomie: bewegingen van de planeten, sterren en hun sterrenbeelden, meestal voor astrologische (waarzeggerij) doeleinden
Het Ashurbanipal-bibliotheekproject
Bijna al het materiaal dat uit de bibliotheek is teruggevonden, bevindt zich momenteel in het British Museum, vooral omdat de objecten werden gevonden door twee Britse archeologen die in Nineveh werkten in opgravingen die werden gefinancierd door de BM: Austin Henry Layard tussen 1846-1851; en Henry Creswicke Rawlinson tussen 1852-1854, de pionier Irakees (hij stierf in 1910 voordat Irak bestond als een natie) archeoloog Hormuzd Rassam die met Rawlinson werkt, wordt gecrediteerd met de ontdekking van enkele duizenden tabletten.
Het Ashurbanipal Library Project werd in 2002 geïnitieerd door Dr. Ali Yaseen van de Universiteit van Mosul. Hij was van plan een nieuw instituut voor spijkerschriftstudies in Mosul op te richten, dat gewijd zou zijn aan de studie van de bibliotheek van Ashurbanipal. Daar zou een speciaal ontworpen museum afgietsels van tablets, computerfaciliteiten en een bibliotheek bevatten. Het British Museum beloofde om afgietsels van hun collectie te leveren, en ze huurden Jeanette C. Fincke in om de bibliotheekcollecties opnieuw te beoordelen.
Fincke beoordeelde en catalogiseerde niet alleen de collecties, ze probeerde ook de resterende fragmenten opnieuw te plaatsen en te classificeren. Ze begon vandaag een Ashurbanipal Library-database met afbeeldingen en vertalingen van de tabletten en fragmenten die beschikbaar zijn op de website van het British Museum. Fincke schreef ook een uitgebreid rapport over haar bevindingen, waarop veel van dit artikel is gebaseerd.
bronnen
- Fincke JC. 2003. The Babylonian Texts of Nineveh: Report on the "Ashurbanipal Library Project" van het British Museum. Archiv für Orientforschung 50: 111-149.
- Fincke JC. 2004. Het Ashurbanipal Library Project van het British Museum. Irak 66: 55-60.
- Frahm E. 2004. Royal Hermeneutics: Observations on the Commentaries from Ashurbanipal's Libraries at Nineveh. Irak 66: 45-50.
- Frame G en George AR. 2005. De koninklijke bibliotheken van Nineve: nieuw bewijs voor het verzamelen van tabletten door koning Ashurbanipal. Irak 67 (1): 265-284.
- Goldstein R. 2010. Laat-Babylonische brieven over het verzamelen van tabletten en hun hellenistische achtergrond: een suggestie. Journal of Near Eastern Studies 69 (2): 199-207.
- Parpola S. 1983. Assyrîan Library Records. Journal of Near Eastern Studies 42 (1): 1-29.
