Marcus Aurelius (r. A.D. 161-180) was een Stoïcijnse filosoof en een van de vijf goede Romeinse keizers (r. A.D. 161-180). Hij werd geboren op 26 april A.D. 121, volgens DIR Marcus Aurelius, of misschien 6 of 21 april. Hij stierf op 17 maart 180. Zijn stoïcijnse filosofische geschriften staan bekend als de Meditaties van Marcus Aurelius, die in het Grieks zijn geschreven. Hij werd opgevolgd door zijn zoon de beruchte Romeinse keizer Commodus. Het was tijdens het bewind van Marcus Aurelius dat de Marcomannische oorlog uitbrak aan de noordgrens van het rijk. Het was ook de tijd van de belangrijke arts Galen die schreef over een bijzonder virulente pandemie die de familienaam van Marcus Aurelius kreeg.
Marcus Aurelius, oorspronkelijk Marcus Annius Verus, was de zoon van de Spaanse Annius Verus, die patriciër rang had gekregen van keizer Vespasianus, en Domitia Calvilla of Lucilla. De vader van Marcus stierf toen hij drie maanden oud was, toen zijn grootvader hem adopteerde. Later nam Titus Antoninus Pius Marcus Aurelius op 17- of 18-jarige leeftijd over als onderdeel van een overeenkomst die hij had gesloten met keizer Hadrianus om Antoninus Pius te promoten als erfgenaam.
De geschiedenis van Augustinus zegt dat het was toen Marcus werd aangenomen als erfgenaam dat hij voor het eerst "Aurelius" werd genoemd in plaats van "Annius". Antoninus Pius maakte Marcus consul en caesar in 139 na Christus. In 145 trouwde Aurelius zijn zuster bij adoptie, Faustina, dochter van Pius. Nadat ze een dochter hadden gekregen, kreeg hij tribuniaanse macht en imperium buiten Rome. Toen Antoninus Pius in 161 stierf, gaf de Senaat de keizerlijke macht aan Marcus Aurelius; Marcus Aurelius gaf echter gezamenlijke macht aan zijn broer (door adoptie) en noemde hem Lucius Aurelius Verus Commodus. De twee co-regerende broers worden Antonines genoemd - zoals in de Antonine pest van 165-180. Marcus Aurelius regeerde van A.D. 161-180.
Terwijl Marcus Aurelius zich voorbereidde op de Marcommaanse oorlog (langs de Donau, tussen Germaanse stammen en Rome), brak er een pest uit waarbij duizenden mensen omkwamen. De Antonini (Marcus Aurelius en zijn mede-keizer / broer-door-adoptie) hielpen met begrafeniskosten. Marcus Aurelius hielp de Romeinen ook in tijden van hongersnood en wordt daarom gezien als een bijzonder welwillende regel.
Marcus Aurelius stierf in maart 180. Vóór zijn begrafenis was hij tot god verklaard. Toen zijn vrouw, Faustina, in 176 was gestorven, vroeg Marcus Aurelius de senaat haar te vergoddelijken en een tempel voor haar te bouwen. De roddel Augustaanse geschiedenis zegt dat Faustina geen kuise vrouw was geweest en dat het als een vlek op de reputatie van Marcus Aurelius werd beschouwd dat hij haar geliefden promootte.
De as van Marcus Aurelius werd in het mausoleum van Hadrianus geplaatst.
Marcus Aurelius werd opgevolgd door zijn biologische erfgenaam, in tegenstelling tot de vorige vier goede keizers. Marcus Aurelius 'zoon was Commodus.
De kolom van Marcus Aurelius had een wenteltrap naar een top van waaruit men de Antonine grafmonumenten op de Campus Martius kon bekijken. Duitse en Sarmatische campagnes van Marcus Aurelius werden getoond in reliëfsculpturen die de kolom van 100 Romeinse voet omhoog spiraalsgewijs.
Tussen 170 en 180 schreef Marcus Aurelians 12 boeken met in het algemeen pittige observaties vanuit wat als een stoïcijns perspectief als keizer wordt beschouwd, in het Grieks. Deze staan bekend als zijn meditaties.