Het koninkrijk van Kush Sub-Sahara Afrikaanse heersers van de Nijl

De Kushite Kingdom of Kerma society was een culturele groep gevestigd in Soedan Nubië en een actieve en gevaarlijke tegenstander van de farao's van het Midden- en Nieuw-Koninkrijk Egypte. Het Kushite-koninkrijk was de eerste Nubische staat, gelegen tussen de vierde en vijfde staar van de Nijl in wat nu Sudan is, met wassende en afnemende macht over de Nijl tussen ongeveer 2500 en 300 v.Chr..

Belangrijkste afhaalrestaurants: Kushite Kingdom

• Opgericht door veehouders tussen de 4e en 5e staar op de rivier de Nijl vanaf ongeveer 2500 v.Chr
• Koninkrijk ontstond aan de macht rond 2000 voor Christus, met een hoofdstad in Kerma
• Handelspartner en tegenstander van de farao's uit het Midden- en Nieuw Koninkrijk
• Geleid Egypte tijdens de tweede tussenliggende periode, gedeeld met de Hyksos, 1750-1500 v.Chr
• Regeerde Egypte tijdens de derde tussenliggende periode, 728-657 v.Chr

De wortels van het Kushite-koninkrijk ontstonden in de buurt van het derde staar van de rivier de Nijl in het begin van het 3e millennium voor Christus, ontwikkeld door veeherders die bij archeologen bekend staan ​​als de A-groep of pre-Kerma-cultuur. Op zijn hoogtepunt reikte het bereik van Kerma tot het zuiden tot het eiland Mograt en tot het noorden tot het Egyptische fort Semna in Batn el-Haja, op de tweede staar van de Nijl.

Het koninkrijk Kushite wordt genoemd als Kush (of Cush) in het Oude Testament; Aethiopia in oude Griekse literatuur; en Nubië voor de Romeinen. Nubia is mogelijk afgeleid van een Egyptisch woord voor goud, nebew; de Egyptenaren noemden Nubië Ta-Seti.

Chronologie

Koninklijke stad Meroe, oude hoofdstad van Kushite Kingdom en Royal Cemetery ook bekend als al Ahram of "de piramides" met toeristenpaar op weg naar piramide, Meroe, Shendi, Soedan. Dawie du Plessis / Getty Images

De datums in de onderstaande tabel zijn afgeleid van de bekende leeftijd van Egyptische invoer die is teruggevonden in archeologische contexten op Kerma en enkele koolwaterstofdatums.

• Ancient Kerma, 2500-2040 BCE
• Middle Kingdom Egypt (Kerma Complex Chiefdom), 2040-1650 v.Chr
• Tweede intermediair Egypte (staat Kerman) 1650-1550 v.Chr
• Nieuw koninkrijk (Egyptische rijk) 1550-1050 v.Chr 
• Derde tussenliggende periode (vroege Napatan) 1050-728 v.Chr
• Kushite-dynastie 728-657 v.Chr

De vroegste Kushite-maatschappij was gebaseerd op het hoeden van dieren, met af en toe jagen op gazellen, nijlpaarden en klein wild. Runderen, geiten en ezels werden gedreven door Kerma-boeren, die ook gerst verbouwden (hordeum), pompoenen (cucurbita) en peulvruchten (Leguminosae) evenals vlas. De boeren woonden in ronde hutwoningen en begroeven hun doden in opvallende cirkelvormige graven.

Rise of the Kush Kingdom

Aan het begin van de middenfase, ongeveer 2000 voor Christus, ontstond de hoofdstad Kerma als een van de belangrijkste economische en politieke centra in de Nijlvallei. Deze groei was tegelijkertijd met de opkomst van de Kush een belangrijke handelspartner en een intimiderende rivaal voor farao's van het Middenrijk. Kerma was de zetel van de Kushite-heersers en de stad ontwikkelde zich tot een op buitenlandse handel gebaseerde samenleving met lemen baksteenarchitectuur, handel in ivoor, dioriet en goud.

Tijdens de Middle Kerma-fase diende het Egyptische fort op Batn el-Haja als de grens tussen het Midden-Koninkrijk Egypte en het Kushite-koninkrijk, en het was waar exotische goederen werden uitgewisseld tussen de twee regeringen. 

Klassieke periode 

Het koninkrijk Kush bereikte zijn hoogtepunt tijdens de tweede tussenliggende periode in Egypte, tussen ongeveer 1650-1550 v.Chr. En vormde een alliantie met de Hyksos. De Kushite-koningen grepen de controle over de Egyptische forten aan de grens en de goudmijnen in de Tweede Cataract, waarbij ze de controle over hun land in Nubië opofferden aan de C-Group mensen.

Kerma werd in 1500 omvergeworpen door de derde farao van het Nieuwe Koninkrijk, Thoetmose (of Thutmosis) I, en al hun landen vielen voor de Egyptenaren. De Egyptenaren namen 50 jaar later Egypte en een groot deel van Nubië terug en vestigden grote tempels in de regio bij Gebel Barkal en Abu Simbel.

Oprichting van de Kushite-staat

Standbeeld van Kushite / Egyptische farao Taharqa, in Tombos, 25e dynastie, Soedan, 8e-7e eeuw voor Christus. C. Sappa / De Agostini Picture Library / Getty Images

Na de ineenstorting van het Nieuwe Koninkrijk rond 1050 v.Chr. Ontstond het Napataanse koninkrijk. Tegen 850 v.Chr. Bevond een sterke Kushite-liniaal zich in Gebel Barkal. Omstreeks 727 v.Chr. Veroverde de Kushite-koning Piankhi (soms aangeduid als Piye) een Egypte dat werd gescheiden door rivaliserende dynastieën, de Twenty-Fifth Dynasty of Egypt stichtte en een gebied consolideerde dat zich uitstrekte van de Middellandse Zee tot de vijfde Cataract. Zijn heerschappij duurde van 743-712 v.Chr.

De Kushite-staat streed om de macht in de Middellandse Zee met het Neo-Assyrische rijk dat uiteindelijk Egypte veroverde in 657 v.Chr: Kushites vluchtten naar Meroe, die de volgende duizend jaar bloeide, en de laatste Kushite koningsregel eindigde ongeveer 300 v.Chr..

De stad Kerma

De hoofdstad van het Kushite-koninkrijk was Kerma, een van de eerste Afrikaanse stedelijke centra, gelegen in het noordelijke Dongola-bereik van Noord-Sudan boven de 3e staar van de Nijl. Stabiele isotopenanalyse van menselijk bot van de oostelijke begraafplaats geeft aan dat Kerma een kosmopolitische stad was, met een bevolking bestaande uit mensen uit veel verschillende plaatsen.

Kerma was zowel een politieke als religieuze hoofdstad. Een grote necropolis met ongeveer 30.000 begrafenissen ligt vier kilometer ten oosten van de stad, waaronder vier massieve koninklijke graven waar heersers en hun bewaarders vaak samen werden begraven. Binnen het terrein zijn drie deffufa's, massieve modder-stenen graven geassocieerd met tempels.

Kerma Necropolis

De oostelijke begraafplaats in Kerma, ook bekend als de Kerma-necropolis, ligt 2,5 km ten oosten van de stad, richting de woestijn. De 70 hectare grote begraafplaats werd herontdekt door archeoloog George A. Reisner, die daar de eerste opgravingen uitvoerde tussen 1913 en 1916. Sindsdien hebben aanvullend onderzoek minstens 40.000 graven geïdentificeerd, waaronder die van Kerma's koningen; het werd gebruikt tussen 2450 en 1480 v.Chr.

De vroegste begrafenissen op de oostelijke begraafplaats zijn rond en klein, met de overblijfselen van een enkel individu. Latere uitgegraven grotere begrafenissen voor individuen met een hogere status, vaak met opgeofferde vasthouders. Tegen de middelste Kerma-periode hadden sommige begraafplaatsen een diameter van 32-50 voet (10-15 m); de klassieke graftombes uit de klassieke periode die Reisner in het begin van de 20e eeuw heeft opgegraven, hebben een diameter van maximaal 90 meter.

Rangorde en status in Kerma Society

De grootste tumuli op de begraafplaats bevinden zich op de centrale nok van de begraafplaats en moeten de begraafplaatsen zijn geweest van generaties klassieke Phase Kushite-heersers, op basis van hun monumentale grootte, de hoge frequentie van menselijke offers en de aanwezigheid van hulpgraven. De gerangschikte begrafenissen wezen op een gelaagde samenleving, met de hoogste late klassieke fase heerser begraven in Tumulus X met 99 secundaire begrafenissen. Mensen- en dierenoffers werden gemeengoed in de middenfase en in de klassieke fase escaleerden de offers in aantallen: minstens 211 mensen werden opgeofferd voor de koninklijke begrafenis genaamd Tumulus X.

Hoewel de tumuli allemaal zwaar geplunderd waren, werden op de begraafplaats bronzen dolken, scheermessen, pincetten en spiegels en aardewerk drinkbekers gevonden. De meeste bronzen artefacten werden teruggevonden in zeven van de grote tumuli van de Classic Phase Kerma.

Warrior Cult

Gebaseerd op het grote aantal jonge mannen begraven met wapens beginnend in de vroegste Kerma periode, velen van hen die genezen skelet trauma vertoonden, heeft Hafsaas-Tsakos beweerd dat deze personen lid waren van de meest vertrouwde elite krijgers in de persoonlijke bewaker van de heerser, geofferd tijdens de begrafenisrituelen van de dode heerser, om hem in het hiernamaals te beschermen.

Geselecteerde bronnen

• Buzon, Michele R., Stuart Tyson Smith en Antonio Simonetti. "Verstrengeling en de vorming van de oude Nubische staat Napatan." Amerikaanse antropoloog 118.2 (2016): 284-300. Afdrukken.
• Chaix, Louis, Jérôme Dubosson en Matthieu Honegger. "Bucrania van de oostelijke begraafplaats in Kerma (Soedan) en de praktijk van vervorming van de veehoorn." Studies in Afrikaanse archeologie 11 (2012): 189-212. Afdrukken.
• Edwards, David N. "De archeologie van Soedan en Nubië." Jaaroverzicht antropologie 36.1 (2007): 211-28. Afdrukken.
• Gillis, Roz, Louis Chaix en Jean-Denis Vigne. "Een beoordeling van morfologische criteria voor het onderscheiden van kaken van schapen en geiten op een grote prehistorische archeologische assemblage (Kerma, Sudan)." Journal of Archaeological Science 38.9 (2011): 2324-39. Afdrukken.
• Hafsaas-Tsakos, Henriette. "Bronsranden en uitdrukkingen van mannelijkheid: de opkomst van een krijgersklasse in Kerma in Soedan." Oudheid 87.335 (2013): 79-91. Afdrukken.
• Honegger, Matthieu en Martin Williams. "Menselijke bezettingen en veranderingen in het milieu in de Nijlvallei tijdens het Holoceen: het geval van Kerma in Boven-Nubië (Noord-Sudan)." Quaternary Science beoordelingen 130 (2015): 141-54. Afdrukken.
• Schrader, Sarah A., et al. "Symbolische paardachtigen en Kushite-staatsformatie: een paardenbegrafenis in Tombos." Oudheid 92.362 (2018): 383-97. Afdrukken.
• Ting, Carmen en Jane Humphris. "De technologie- en ambachtsorganisatie van de technische keramische productie van Kushite in Meroe en Hamadab, Soedan." Journal of Archaeological Science: Reports 16 (2017): 34-43. Afdrukken.