Je hebt waarschijnlijk gehoord van de Clean Air Acts en je kunt erachter komen dat ze iets te maken hebben met luchtvervuiling, maar wat weet je nog meer over de Clean Air Act-wetgeving? Hier is een blik op de Clean Air Acts en antwoorden op enkele veelgestelde vragen over hen.
De Clean Air Act is de naam van een aantal verschillende wetgeving die is gericht op het verminderen van smog en andere soorten luchtvervuiling.
In de Verenigde Staten omvatten de Clean Air Acts de Air Pollution Control Act van 1955, Clean Air Act van 1963, Air Quality Act van 1967, de Clean Air Act Extension van 1970 en Clean Air Act Amendments in 1977 en 1990. Staat en lokale overheden hebben aanvullende wetgeving aangenomen om lacunes op te vullen die zijn achtergelaten door de federale mandaten. De Clean Air Acts hebben betrekking op zure regen, aantasting van de ozonlaag en de uitstoot van giftige stoffen in de lucht. De wetten bevatten bepalingen voor emissiehandel en een nationaal vergunningenprogramma. De wijzigingen legden eisen vast voor de herformulering van benzine.
In Canada zijn er twee acts geweest met de naam "Clean Air Act". De Clean Air Act van de jaren 1970 regelde de atmosferische afgifte van asbest, lood, kwik en vinylchloride. Deze wet werd in 2000 vervangen door de Canadese milieubeschermingswet. De tweede Clean Air Act (2006) was gericht tegen smog- en broeikasgasemissies.
In het Verenigd Koninkrijk heeft de Clean Air Act van 1956 zones voor rookvrije brandstoffen vastgesteld en elektriciteitscentrales verplaatst naar plattelandsgebieden. De Clean Air Act van 1968 introduceerde hoge schoorstenen om luchtvervuiling door verbranding van fossiele brandstoffen te verspreiden.
In de Verenigde Staten hebben verschillende staten hun eigen programma's toegevoegd om luchtvervuiling te voorkomen of op te ruimen. Californië heeft bijvoorbeeld het Clean Air Project, gericht op het aanbieden van rookvrij gamen in tribale casino's. Illinois heeft de Illinois Citizens for Clean Air and Water, een groep die zich toelegt op het verminderen van de milieu-impact van grootschalige veehouderij. Oregon heeft de Indoor Clean Air Act aangenomen, die roken in overdekte werkruimten en binnen een meter van een gebouwingang verbiedt. De "Breathe Easy" -statuten van Oklahoma zijn vergelijkbaar met de Oregon-wet, die roken op overdekte werkplekken en openbare gebouwen verbiedt. Verschillende staten vereisen voertuigemissietests om de door auto's afgegeven vervuiling te beperken.
De wetgeving heeft geleid tot de ontwikkeling van betere modellen voor de verspreiding van vervuiling. Critici zeggen dat de Clean Air Acts de bedrijfswinsten heeft verlaagd en bedrijven ertoe heeft gebracht te verhuizen, terwijl voorstanders zeggen dat de Acts de luchtkwaliteit hebben verbeterd, wat de gezondheid van mens en milieu heeft verbeterd, en meer banen hebben gecreëerd dan ze hebben geëlimineerd.
De Clean Air Acts worden beschouwd als een van de meest uitgebreide milieuwetten ter wereld. In de Verenigde Staten was de Air Pollution Control Act van 1955 de eerste milieuwetgeving van het land. Het was de eerste belangrijke milieuwetgeving die een voorziening voor burgerlijke rechtszaken voorzag.