De Arachnid Arthropods

Arachniden (Arachnida) zijn een groep geleedpotigen met spinnen, teken, mijten, schorpioenen en hooiwagens. Wetenschappers schatten dat er tegenwoordig meer dan 100.000 soorten spinachtigen leven.

Spinachtigen hebben twee hoofdlichaamssegmenten (de cephalothorax en de buik) en vier paar verbonden benen. In tegenstelling hebben insecten drie hoofdlichaamssegmenten en drie paar poten, waardoor ze gemakkelijk te onderscheiden zijn van spinachtigen. Spinachtigen verschillen ook van insecten in die zin dat ze vleugels en antennes missen. Opgemerkt moet worden dat in sommige groepen van spinachtigen zoals mijten en tickspiders met een kap, de larvale stadia slechts drie paar poten hebben en het vierde pootpaar verschijnt nadat ze zich tot nimfen ontwikkelen. Spinachtigen hebben een exoskelet dat periodiek moet worden afgeworpen om het dier te laten groeien. Spinachtigen hebben ook een interne structuur genaamd een endosterniet die is samengesteld uit een kraakbeenachtig materiaal en een structuur biedt voor spierhechting.

Naast hun vier potenparen hebben spinachtigen ook twee extra paar appendages die ze gebruiken voor verschillende doeleinden, zoals voeding, verdediging, voortbeweging, reproductie of zintuiglijke waarneming. Deze paren aanhangsels omvatten de chelicerae en de pedipalpen.

De meeste soorten spinachtigen zijn landdieren, hoewel sommige groepen (vooral teken en mijten) in zoet water of in zee leven. Spinachtigen hebben talloze aanpassingen voor een terrestrische levensstijl. Hun ademhalingssysteem is geavanceerd, hoewel het varieert tussen de verschillende spinachtige groepen. Over het algemeen bestaat het uit luchtpijp, boeklong en vasculaire lamellen die een efficiënte gasuitwisseling mogelijk maken. Spinachtigen planten zich voort via interne bemesting (een andere aanpassing aan het leven op het land) en hebben zeer efficiënte uitscheidingssystemen waarmee ze water kunnen besparen.

Spinachtigen hebben verschillende soorten bloed, afhankelijk van hun specifieke ademhalingsmethode. Sommige spinachtigen hebben bloed dat hemocyanine bevat (vergelijkbaar in functie met het hemoglobinemolecuul van gewervelde dieren, maar op koperbasis in plaats van op ijzerbasis). Spinachtigen hebben een maag en tal van diverticula waarmee ze voedingsstoffen uit hun voedsel kunnen opnemen. Een stikstofhoudend afval (guanine genaamd) wordt uitgescheiden uit de anus aan de achterkant van de buik.

De meeste spinachtigen voeden zich met insecten en andere kleine ongewervelde dieren. Spinachtigen doden hun prooi met behulp van hun chelicerae en pedipalpen (sommige soorten spinachtigen zijn ook giftig en onderwerpen hun prooi door ze met gif te injecteren). Omdat spinachtigen kleine monden hebben, verzadigen hun prooidieren in spijsverteringsenzymen, en wanneer de prooi vloeibaar wordt, drinkt de spinachtige zijn prooi.

Classificatie:

Dieren> Ongewervelden> Geleedpotigen> Cheliceraten> Spinachtigen

Spinachtigen zijn ingedeeld in ongeveer een dozijn subgroepen, waarvan sommige niet algemeen bekend zijn. Enkele van de bekendere arachnidengroepen zijn:

• Echte spinnen (Araneae): Er leven vandaag ongeveer 40.000 soorten echte spinnen, waardoor de Araneae de meest soortenrijke van alle spinachtige groepen is. Spinnen staan ​​bekend om hun vermogen om zijde te produceren uit spindopklieren aan de basis van hun buik.
• Oogstmannen of papa-lange-benen (Opiliones): Er leven vandaag ongeveer 6.300 soorten hooiwagens (ook bekend als papa-lange-benen). Leden van deze groep hebben zeer lange benen en hun buik en cephalothorax zijn bijna volledig versmolten.
• Teken en mijten (Acarina): Er leven vandaag ongeveer 30.000 soorten teken en mijten. De meeste leden van deze groep zijn erg klein, hoewel een paar soorten tot 20 mm lang kunnen worden.
• Scorpions (Scorpiones): Er leven vandaag ongeveer 2000 soorten schorpioenen. Leden van deze groep zijn gemakkelijk te herkennen aan hun gesegmenteerde staart die aan het einde een met gif gevulde telson (angel) draagt.