Ornithomimids - The Bird Mimic Dinosaurs

Zoals dinosaurusfamilies gaan, zijn ornithomimiden (Grieks voor "vogelnabootsingen") een beetje misleidend: deze kleine tot middelgrote theropoden werden niet genoemd vanwege hun gelijkenis met vliegende vogels zoals duiven en mussen, maar te grote, niet-vliegende vogels zoals struisvogels en emoes. In feite leek het typische ornithomimide lichaamsplan veel op dat van een moderne struisvogel: lange benen en staart, een dikke, afgeronde stam en een klein hoofd bovenop een slanke nek.

Omdat ornithomimiden zoals Ornithomimus en Struthiomimus zo'n duidelijke gelijkenis vertonen met moderne loopvogels (zoals struisvogels en emoes zijn technisch geclassificeerd), is er een sterke verleiding om overeenkomsten af ​​te leiden in het gedrag van deze twee zeer verschillende soorten dieren. Paleontologen geloven dat ornithomimiden de snelste dinosaurussen waren die ooit hebben geleefd, sommige langbenige variëteiten (zoals Dromiceiomimus) die snelheden van 50 mijl per uur kunnen bereiken. Er is ook een sterke verleiding om ornithomimiden voor te stellen als bedekt met veren, hoewel het bewijs hiervoor niet zo sterk is als voor andere families van theropoden, zoals roofvogels en therizinosaurussen.

Ornithomimidgedrag en habitats

Net als een paar andere dinosaurusfamilies die floreerden tijdens het Krijt - zoals roofvogels, pachycephalosauriërs en ceratopsiërs - lijken ornithomimiden zich voornamelijk te beperken tot Noord-Amerika en Azië, hoewel sommige exemplaren in Europa zijn opgegraven, en één controversieel geslacht (Timimus, die in Australië werd ontdekt) is misschien helemaal geen echte ornithomimid geweest. In overeenstemming met de theorie dat ornithomimiden snelle hardlopers waren, bewoonden deze theropoden hoogstwaarschijnlijk oude vlaktes en laaglanden, waar hun jacht op prooi (of headlong terugtrekken van roofdieren) niet zou worden belemmerd door dikke vegetatie.

Het meest ongewone kenmerk van ornithomimiden was hun omnivoor dieet. Dit waren de enige theropoden die we tot nu toe kennen, naast therizinosaurussen, die het vermogen ontwikkelden om zowel vegetatie als vlees te eten, zoals blijkt uit de gastrolieten die in de versteende ingewanden van sommige exemplaren zijn gevonden. (Gastrolieten zijn kleine stenen die sommige dieren inslikken om taai plantmateriaal in hun darmen te vermalen.) Sinds later ornithomimiden zwakke, tandenloze snavels bezaten, wordt aangenomen dat deze dinosaurussen zich voedden met insecten, kleine hagedissen en zoogdieren evenals planten . (Interessant is dat de vroegste ornithomimiden - Pelecanimimus en Harpymimus - tanden hadden, de eerste meer dan 200 en de laatste slechts een dozijn.)

Ondanks wat je hebt gezien in films zoals Jurassic Park, er is geen solide bewijs dat ornithomimiden zich in uitgestrekte kuddes over de Noord-Amerikaanse vlaktes haastten (hoewel honderden Gallimimus op topsnelheid wegrennen van een roedel tyrannosaurus zou zeker een indrukwekkend gezicht zijn geweest!) Zoals bij veel soorten dinosaurussen, hoewel we dat frustrerend weten weinig over het dagelijkse leven van ornithomimiden, een stand van zaken die mogelijk zal veranderen met verdere fossiele ontdekkingen.