Meer informatie over verschillende sancties bij het afdwingen van naleving van sociale normen

Sancties, zoals gedefinieerd binnen de sociologie, zijn manieren om naleving van sociale normen af ​​te dwingen. Sancties zijn positief wanneer ze worden gebruikt om conformiteit te vieren en negatief wanneer ze worden gebruikt om non-conformiteit te straffen of te ontmoedigen. Hoe dan ook, het gebruik van sancties en de resultaten die ze opleveren, worden gebruikt om onze conformiteit met sociale normen aan te moedigen.

Een persoon die zich bijvoorbeeld gepast gedraagt ​​in een bepaalde omgeving door beleefd, sociaal betrokken of geduldig te zijn, kan worden bestraft met sociale goedkeuring. Een persoon die ervoor kiest om zich ongepast te gedragen door op zijn beurt te handelen, vreemde of onvriendelijke dingen te zeggen of te doen, of door grofheid of ongeduld te uiten, kan worden bestraft met afkeuring, uitwijzing of ernstiger gevolgen, afhankelijk van de situatie.

Hoe sancties verband houden met sociale normen

Sociale normen zijn verwacht gedrag dat door een sociale groep wordt overeengekomen. Sociale normen maken deel uit van de samenleving als geheel (zoals het gebruik van geld als hulpmiddel voor uitwisseling) en van kleinere groepen (zoals het dragen van een pak in een zakelijke omgeving). Sociale normen worden noodzakelijk geacht voor sociale cohesie en interactie; zonder hen zouden we in een chaotische, onstabiele, onvoorspelbare en niet-coöperatieve wereld kunnen leven. Zonder hen zouden we misschien geen samenleving hebben.

Samenlevingen, culturen en groepen gebruiken vaak sancties om naleving van hun gewenste sociale normen af ​​te dwingen. Wanneer een persoon zich aan de sociale normen conformeert of niet conformeert, kan hij of zij sancties (consequenties) krijgen. Over het algemeen zijn sancties voor conformiteit positief, terwijl sancties voor non-conformiteit negatief zijn. Dit kunnen informele sancties zijn, zoals mijden, vernedering, lofbetuigingen of onderscheidingen om het gedrag van individuen en instellingen te helpen bepalen..

Interne en externe sancties

Sancties kunnen intern of extern zijn. Interne sancties zijn consequenties die door het individu worden opgelegd op basis van naleving van sociale normen. Een persoon kan bijvoorbeeld last hebben van schaamte, schaamte of depressie als gevolg van niet-naleving en bijbehorende uitsluiting van sociale groepen.

Stel je een kind voor dat besluit sociale normen en autoriteiten uit te dagen door een reep uit een winkel te stelen. Zonder gepakt te worden en zonder externe sancties, kan het kind zich ellendig voelen door schuldgevoelens. In plaats van de reep te eten, geeft het kind het terug en bekent hij schuld. Dit eindresultaat is het werk van een interne sanctie.

Externe sancties zijn daarentegen consequenties die door anderen worden opgelegd en omvatten zaken als uitzetting uit een organisatie, openbare vernedering, bestraffing door ouders of ouderen en arrestatie en gevangenschap, en meer.

Als een persoon inbreekt en een winkel berooft en wordt gepakt, komt er een arrestatie, een beschuldiging van een misdrijf, een rechtszaak en de kans dat hij schuldig wordt bevonden, en misschien gevangenisstraf. Wat er gebeurt nadat de persoon is gepakt, is een reeks op de staat gebaseerde externe sancties.

Formele en informele sancties

Sancties kunnen formeel of informeel zijn. Formele sancties worden op formele wijze door instellingen of organisaties opgelegd aan andere instellingen, organisaties of personen. Ze kunnen legaal zijn of gebaseerd op de formele regels en ethiek van een instelling.

Een land dat zich niet aan het internationale recht houdt, kan worden 'bestraft', wat betekent dat economische kansen worden onthouden, activa worden bevroren of handelsrelaties worden beëindigd. Evenzo kan een student die een schriftelijke opdracht plaagt of vals speelt op een toets, door de school worden gesanctioneerd met academische proeftijd, opschorting of verwijdering..

Om het vorige voorbeeld uit te breiden, zal een land dat weigert te voldoen aan een internationaal verbod op het bouwen van kernwapens, te maken krijgen met economische sancties van landen die het verbod naleven. Als gevolg hiervan verliest het niet-conforme land inkomsten, internationale status en groeimogelijkheden als gevolg van de sanctie.

Informele sancties worden door individuen of groepen opgelegd aan andere personen of groepen zonder het gebruik van een formeel, institutioneel systeem. Minachtende blikken, mijden, boycots en andere acties zijn vormen van informele sancties.

Neem het voorbeeld van een bedrijf waarvan de producten worden gemaakt in fabrieken waar kinderarbeid en misbruikpraktijken hoogtij vieren. Klanten die bezwaar hebben tegen deze praktijk, organiseren een boycot tegen het bedrijf. Het bedrijf verliest klanten, verkopen en inkomsten als gevolg van informele sancties.