LD50

Definitie:

De mediane dodelijke dosis van een stof, of de hoeveelheid die nodig is om 50% van een bepaalde testpopulatie te doden.

LD50 is een meting die in toxicologische studies wordt gebruikt om de potentiële impact van toxische stoffen op verschillende soorten organismen te bepalen. Het biedt een objectieve maat om de toxiciteit van stoffen te vergelijken en te rangschikken. De LD50-meting wordt meestal uitgedrukt als de hoeveelheid toxine per kilogram of pond lichaamsgewicht. Bij het vergelijken van LD50-waarden wordt een lagere waarde als meer toxisch beschouwd, omdat dit betekent dat een kleinere hoeveelheid van het toxine vereist is om de dood te veroorzaken.

De LD50-test omvat het blootstellen van een populatie testdieren, meestal muizen, konijnen, cavia's of zelfs grotere dieren zoals honden, aan het betreffende toxine. De toxines kunnen oraal, via injectie of geïnhaleerd worden ingebracht. Omdat bij deze test een groot aantal dieren wordt gedood, wordt het nu in de Verenigde Staten en sommige andere landen geleidelijk afgebouwd ten gunste van nieuwere, minder dodelijke methoden.

Onderzoek naar pesticiden omvat LD50-testen, meestal bij ratten of muizen en bij honden. Insecten en spinnengif kunnen ook worden vergeleken met behulp van LD50-metingen, om te bepalen welk vergif het meest dodelijk is voor een bepaalde populatie van organismen.

Voorbeelden:

LD50-waarden van insectengif voor muizen:

• Honingbij, Apis mellifera - LD50 = 2,8 mg per kg lichaamsgewicht
• Gele jas, Vespula squamosa - LD50 = 3,5 mg per kg lichaamsgewicht

Referentie: W.L. Meyer. 1996. Meest giftig insectengif. Hoofdstuk 23 in University of Florida Book of Insect Records, 2001. http://entomology.ifas.ufl.edu/walker/ufbir/.