Studenten met dyslexie richten zich vaak zo vaak op het klinken van elk woord dat ze de betekenis missen van wat ze lezen. Dit tekort aan begrijpend lezen kan problemen veroorzaken, niet alleen op school maar gedurende het hele leven. Sommige van de problemen die zich voordoen, zijn een gebrek aan interesse in lezen voor plezier, slechte vocabulaireontwikkeling en problemen met de werkgelegenheid, vooral in functies waar lezen vereist zou zijn. Leraren besteden vaak veel tijd aan het helpen van kinderen met dyslexie om nieuwe woorden te leren decoderen, vaardigheden te decoderen en de leesvaardigheid te verbeteren. Soms wordt begrijpend lezen over het hoofd gezien. Maar er zijn veel manieren waarop leraren studenten met dyslexie kunnen helpen hun leesvaardigheid te verbeteren.
Begrijpend lezen is niet slechts één vaardigheid, maar een combinatie van veel verschillende vaardigheden. Het volgende biedt informatie, lesplannen en activiteiten om leraren te helpen bij het verbeteren van het begrijpend lezen bij studenten met dyslexie:
Een voorspelling is een gok over wat er vervolgens in een verhaal zal gebeuren. De meeste mensen zullen natuurlijk voorspellingen doen terwijl ze lezen, maar studenten met dyslexie hebben het moeilijk met deze vaardigheid. Dit kan zijn omdat hun focus ligt op het peilen van woorden in plaats van na te denken over de betekenis van de woorden.
In staat zijn om samen te vatten wat je leest, helpt niet alleen bij het begrijpend lezen, maar helpt studenten ook bij het behouden en onthouden van wat ze lezen. Dit is ook een gebied dat studenten met dyslexie moeilijk vinden.
Het leren van nieuwe woorden in print en woordherkenning zijn beide probleemgebieden voor kinderen met dyslexie. Ze kunnen een groot gesproken vocabulaire hebben, maar kunnen geen gedrukte woorden herkennen. De volgende activiteiten kunnen helpen bij het opbouwen van vocabulaire vaardigheden:
Een ander aspect van begrijpend lezen waar studenten met dyslexie een probleem mee hebben, is het organiseren van de informatie die ze hebben gelezen. Vaak zullen deze studenten vertrouwen op memorisatie, mondelinge presentaties of het volgen van andere studenten in plaats van het intern organiseren van informatie uit geschreven tekst. Leraren kunnen helpen door een overzicht te geven voordat ze lezen, door grafische organisatoren te gebruiken en studenten te leren zoeken hoe informatie is georganiseerd in een verhaal of boek.
Veel van de betekenis die we aan lezen ontlenen, is gebaseerd op wat niet wordt gezegd. Dit is geïmpliceerde informatie. Studenten met dyslexie begrijpen letterlijk materiaal, maar vinden het moeilijker om verborgen betekenissen te vinden en conclusies te trekken.
Veel volwassenen met dyslexie vertrouwen op contextuele aanwijzingen om te begrijpen wat er wordt gelezen, omdat andere begrijpend lezen zwak zijn. Leraren kunnen studenten helpen contextuele vaardigheden te ontwikkelen om het begrijpend lezen te verbeteren.
Tijdens het lezen gebruiken we automatisch onze persoonlijke ervaringen en wat we eerder hebben geleerd om de geschreven tekst persoonlijker en betekenisvoller te maken. Studenten met dyslexie kunnen problemen hebben om voorkennis te verbinden met schriftelijke informatie. Leraren kunnen studenten helpen om voorkennis te activeren door vocabulaire vooraf te onderwijzen, achtergrondkennis te bieden en kansen te creëren om achtergrondkennis te blijven opbouwen.