Werkwoord stemmingen en stemmen

Wanneer we nadenken over de eigenschappen die werkwoorden kunnen hebben, is de kans groot dat de eerste eigenschap die in me opkomt de gespannen tijd is: verwijst het naar acties in het verleden, het heden of de toekomst? Maar werkwoorden hebben ook twee andere grammaticale eigenschappen die belangrijk zijn om te begrijpen hoe ze worden gebruikt: hun humeur en hun stem.

De stemming van een werkwoord (soms de modus van een werkwoord genoemd) is een eigenschap die betrekking heeft op hoe de persoon die het werkwoord gebruikt, denkt over de feitelijkheid of waarschijnlijkheid; het onderscheid wordt veel vaker in het Spaans gemaakt dan in het Engels. De stem van een werkwoord heeft meer te maken met de grammaticale structuur van de zin waarin het wordt gebruikt en verwijst naar het verband tussen een werkwoord en zijn onderwerp of object..

De drie stemmingen: Zowel Engels als Spaans hebben drie werkwoordsstemmingen:

• De indicatieve stemming is de "normale" werkwoordsvorm die in alledaagse uitspraken wordt gebruikt. In een zin zoals "I zien de hond" (Veo el perro), het werkwoord is in de indicatieve stemming.
• De conjunctieve stemming wordt gebruikt in veel verklaringen die tegengesteld zijn aan de feiten, waarop wordt gehoopt of die in twijfel zijn. Deze stemming komt veel vaker voor in het Spaans, omdat deze meestal in het Engels is verdwenen. Een voorbeeld van de ondertitel in het Engels is het werkwoord in de zin "als ik waren rich "(si fuera rico in het Spaans), wat verwijst naar een tegenstrijdige voorwaarde. De conjunctief wordt ook gebruikt in een zin zoals "Ik verzoek dat mijn pseudoniem worden gepubliceerd "(pido que se publique mi seudónimo), wat een type verlangen aangeeft.
• De gebiedende wijs wordt gebruikt om directe commando's te geven. De korte zin "Vertrek!" (¡Sal tú!) is in de gebiedende wijs.

Meer over de conjunctieve stemming: Omdat het zo vaak nodig is in het Spaans maar niet vertrouwd is voor Engelstaligen, is de conjunctieve stemming een eindeloze bron van verwarring voor veel Spaanse studenten. Hier zijn enkele lessen die u door het gebruik ervan leiden:

• Inleiding tot de conjunctieve stemming: deze les geeft voorbeelden van wanneer de conjunctieve stemming wordt gebruikt en vergelijkt deze met zinnen in de indicatieve stemming.
• In de stemming: een meer gedetailleerde lijst met voorbeelden waarin de conjunctieve stemming wordt gebruikt.
• Tijden van de conjunctieve stemming: tijden in de conjunctieve stemming zijn zelden intuïtief.
• Vervoeging van de conjunctieve stemming.
• Toekomstige conjunctieve: de toekomstige conjunctieve is zeer zeldzaam in het Spaans en is archaïsch in de meeste toepassingen, maar het bestaat.
• Ondergeschikte conjuncties: werkwoorden in afhankelijke bijzin zijn vaak in de conjunctieve stemming.
• Vertalen "zou": Zinnen die het Engelse hulpwerkwoord vertalen "kunnen" gebruiken vaak een zin in de conjunctieve stemming.
• Ik geloof niet ...: de negatieve vorm van het werkwoord creer ("geloven") wordt meestal gevolgd door een werkwoord in de conjunctieve stemming.
• Manieren om verzoeken in te dienen: de dwingende en subjunctieve stemmingen zijn niet zo verschillend in het Spaans als in het Engels, en de conjunctief wordt vaak gebruikt om verzoeken in te dienen.
• Zinsstructuur en de conjunctief: hoewel de conjunctief meestal niet wordt gebruikt om te verwijzen naar werkelijke, echte gebeurtenissen, kan het zijn wanneer de structuur van de zin dit vereist.
• Noodzakelijke verklaringen: werkwoordszinnen zoals es necesario que ("het is noodzakelijk dat") in het algemeen worden gevolgd door een werkwoord in de conjunctieve stemming.
• Uitspraken van angst: deze worden soms gevolgd door een werkwoord in de conjunctieve stemming.
• Gebruiken met opinar: Hoewel de conjunctieve stemming meestal wordt gebruikt bij het geven van meningen, wordt deze meestal niet gebruikt bij opinar.

Meer over de gebiedende wijs: De dwingende stemming wordt gebruikt voor het maken van directe opdrachten of verzoeken, maar het is verre van de enige manier om iemand te vragen iets te doen. Deze lessen kijken naar de verschillende manieren om verzoeken in te dienen:

• Directe opdrachten.
• Verzoeken doen zonder de dwingende stemming te gebruiken.
• Beleefde verzoeken doen.

Actieve en passieve stem: De stem van een werkwoord hangt voornamelijk af van de structuur van een zin. Werkwoorden die op een "normale" manier worden gebruikt, waarbij het onderwerp van de zin de actie van het werkwoord uitvoert, hebben de actieve stem. Een voorbeeld van een zin in de actieve stem is "Sandi heeft een auto gekocht" (Sandi compró un coche).

Wanneer de passieve stem wordt gebruikt, wordt op het onderwerp van de zin gehandeld door het werkwoord; de persoon of het ding dat de actie van het werkwoord uitvoert, wordt niet altijd opgegeven. Een voorbeeld van een zin in de passieve stem is "De auto is gekocht door Sandi" (El coche fue comprado por Sandi). In beide talen, een voltooid deelwoord ("gekocht" en comprado) wordt gebruikt om de passieve stem te vormen.

Het is belangrijk op te merken dat, hoewel gebruikelijk in het Engels, de passieve stem niet zoveel wordt gebruikt in het Spaans. Een veel voorkomende reden voor het gebruik van de passieve stem is om te vermijden te vermelden wie of wat de actie van een werkwoord uitvoert. In het Spaans kan datzelfde doel worden bereikt door reflexieve werkwoorden te gebruiken.