Nadie is een onbepaald voornaamwoord dat meestal "niemand" of "niemand" betekent. Nadie kan een zelfstandig naamwoord vervangen dat eerder in een gesprek is genoemd of dat uit de context duidelijk is; het wordt als onbepaald beschouwd omdat het niet verwijst naar een bepaalde persoon.
Hoewel het geen geslacht heeft, wordt het meestal gebruikt met mannelijke bijvoeglijke naamwoorden, tenzij de context anders vereist.
Het antoniem van nadie is alguien.
Nadie wanneer gebruikt als het onderwerp van een zin neemt een enkelvoud werkwoord. Bijvoorbeeld, "nadie lo cree"betekent "niemand gelooft het" of "niemand gelooft het."
Wanneer nadie volgt het werkwoord van een zin, meestal wordt het gebruikt als onderdeel van een dubbel negatief. Omdat standaard Engels geen dubbele negatieven gebruikt, nadie wordt in dergelijke zinnen soms in het Engels vertaald als "iedereen" of "iedereen". Bijvoorbeeld, "Geen conozco a nadie " vertaald naar, "Ik ken niemand. "
Wanneer gebruikt als onderdeel van een vraag, nadie wordt gebruikt als onderdeel van een dubbel negatief. Bijvoorbeeld, ¿No ha estudiado nadie?, middelen, "Heeft niemand gestudeerd? "Nogmaals, omdat nadie wordt gebruikt in een dubbel negatief, wordt het woord vertaald in 'iedereen'.
Wanneer gebruiktals een voornaamwoord, nadie vereist het persoonlijke een. Een persoonlijke een dient als een voorzetsel. Het heeft geen directe vertaling in het Engels. Bijvoorbeeld, "Geen probleem"middelen "Ik zie niemand. "
In het standaard Spaans, de zin nadie de, "niemand van", "niemand in" of "niemand van" wordt gevolgd door een enkelvoudig zelfstandig naamwoord. De Koninklijke Spaanse Academie zegt dat nadie de mag niet worden gebruikt om één persoon van een groep aan te duiden, en dat Ninguno moet in plaats daarvan worden gebruikt. Dus "geen van mijn vrienden" moet worden vertaald als "ninguno de mis amigos."In het echte leven"nadie de mis amigos"wordt soms gebruikt.
Deze voorbeelden zijn van standaard Spaans:
Zoals met "niemand" in de Engelse zin "Hij gelooft dat hij een niemand is", nadie kan figuurlijk als zelfstandig naamwoord worden gebruikt. Als zelfstandig naamwoord kan het mannelijk of vrouwelijk zijn, evenals enkelvoud of meervoud, afhankelijk van naar wie het verwijst.