Duits is een behoorlijk regelzware taal, maar zoals bij alle regels, zijn er altijd uitzonderingen. In dit artikel duiken we in mannelijke zelfstandige naamwoorden met een onregelmatig einde.
De meeste Duitse zelfstandige naamwoorden die eindigen op -e vrouwelijk zijn. Maar er zijn enkele veel voorkomende mannelijke zelfstandige naamwoorden met e-einden - soms aangeduid als "zwakke" zelfstandige naamwoorden. Velen van hen zijn afgeleid van bijvoeglijke naamwoorden. Hier zijn een paar veel voorkomende voorbeelden:
Bijna alle mannelijke zelfstandige naamwoorden die eindigen op -e (der Käse zijnde een zeldzame uitzondering) voeg een toe -n eindigend in het genitief en meervoud. Ze voegen ook een toe -n eindigend in elk ander geval dan de nominatief - bijvoorbeeld de beschuldigende, datieve en genitale gevallen (hol/dem kollegen, des kollegen). Maar er zijn nog een paar variaties op dit "eindigende" thema.
Nog een kleine groep Duitse mannelijke zelfstandige naamwoorden die eindigen op -e vereist een ongewoon einde in het genitief geval. Terwijl de meeste Duitse mannelijke zelfstandige naamwoorden toevoegen -s of -es in de genitief voegen deze zelfstandige naamwoorden toe -ens in plaats daarvan. Deze groep omvat:
Deze groep veel voorkomende mannelijke zelfstandige naamwoorden bevat enkele die eindigen op -e (der löwe, leeuw), maar er zijn ook andere typische uitgangen: -mier (der kommandant), -ent (der präsident), -r (der bär), -t (der architekt). Zoals u kunt zien, lijken deze Duitse zelfstandige naamwoorden vaak op hetzelfde woord in het Engels, Frans of andere talen. Voor zelfstandige naamwoorden in deze groep moet u een toevoegen -nl eindigend in elk ander geval dan de nominatief:
"Er sprach mit dem Präsidenten."(dative)
Sommige zelfstandige naamwoorden voegen een 'n', 'en' of een ander einde toe in elk ander geval dan de nominatief.
(AKK.) "Kennst du den Franzosen?"
Ken je de Fransman?
(DAT.) "Was hat sie dem Jungen gegeben?"
Wat heeft ze de jongen gegeven?
(GEN.) "Das ist der Name des Herrn."
Dat is de naam van de heer.
De getoonde eindes zijn voor (1) het genitief / accusatief / datief en (2) het meervoud.
Een laatste opmerking over deze speciale mannelijke zelfstandige naamwoorden. Gemeen, alledaags Duits (casual versus meer formeel register), de genitief -nl of -n eindes worden soms vervangen door een -es of -s. In sommige gevallen worden de beschuldigende of datieve uitgangen ook verwijderd.