De twee Duitse verleden tijden en hoe ze te gebruiken

Hoewel zowel Engels als Duits de onvoltooid verleden tijd (imperfekt) en de voltooid tegenwoordige tijd (Perfekt) om te praten over gebeurtenissen in het verleden, zijn er enkele grote verschillen in de manier waarop elke taal deze tijden gebruikt. Als u meer wilt weten over de structuur en grammatica van deze tijden, raadpleegt u de onderstaande links. Hier zullen we ons concentreren op wanneer en hoe elke verleden tijd in het Duits te gebruiken.

De verleden tijd (imperfekt)

We beginnen met het zogenaamde "simple past" omdat het simpel is. Het wordt eigenlijk 'eenvoudig' genoemd omdat het een eenwoordsvorm is (hatte, Ging, sprach, machte) en is geen samengestelde tijd zoals de tegenwoordige tijd perfect (hat gehabt, ist gegangen, habe gesprochen, haben gemacht). Om precies en technisch te zijn, de imperfekt of "verhalende verleden tijd" verwijst naar een gebeurtenis in het verleden die nog niet volledig is voltooid (Latijn perfect), maar ik heb nooit gezien hoe dit op een praktische manier van toepassing is op het daadwerkelijke gebruik in het Duits. Het is echter soms nuttig om aan het "verhalende verleden" te denken dat het wordt gebruikt om een ​​reeks verbonden gebeurtenissen in het verleden te beschrijven, d.w.z. een verhaal. Dit is in tegenstelling tot de huidige perfect beschreven hieronder, die (technisch) wordt gebruikt om geïsoleerde gebeurtenissen in het verleden te beschrijven.

Minder gebruikt in conversatie en meer in print / schrijven, wordt het onvoltooid verleden, verhalende verleden of onvolmaakte tijd vaak beschreven als het meer "formeel" van de twee basisverleden tijden in het Duits en het wordt voornamelijk gevonden in boeken en kranten. Daarom is het voor de gemiddelde leerling, op enkele belangrijke uitzonderingen na, belangrijker om het verleden te herkennen en te kunnen lezen dan om het te gebruiken. (Dergelijke uitzonderingen omvatten helpende werkwoorden zoals haben, Sein, Werden, de modale werkwoorden, en enkele anderen, waarvan de onvoltooid verleden tijd vormen vaak worden gebruikt in gesprek evenals geschreven Duits.)

De Duitse onvoltooid verleden tijd kan verschillende Engelse equivalenten hebben. Een uitdrukking als "er spielte Golf" kan in het Engels worden vertaald als: "hij speelde golf", "hij speelde golf", "hij speelde golf" of "hij speelde golf", afhankelijk van de context.

Over het algemeen geldt dat hoe verder u in het zuiden van Europa naar het zuiden gaat, hoe minder het verleden wordt gebruikt in een gesprek. Sprekers in Beieren en Oostenrijk zeggen eerder 'Ich bin in Londen gewesen' dan 'Ich oorlog in Londen'. ("Ik was in Londen.") Ze beschouwen het eenvoudige verleden als afstandelijker en koeler dan het huidige perfect, maar u moet zich niet al te veel zorgen maken over dergelijke details. Beide vormen zijn correct en de meeste Duitstaligen zijn enthousiast wanneer een buitenlander überhaupt hun taal spreekt!

Onthoud deze eenvoudige regel voor het verleden: het wordt meestal gebruikt voor verhalen in boeken, kranten en geschreven teksten, minder in gesprekken. Dat brengt ons bij de volgende Duitse verleden tijd ...

Voltooid tegenwoordige tijd (Perfekt)

De onvoltooid tegenwoordige tijd is een samengestelde (tweewoordenige) tijd die wordt gevormd door een hulpwerkwoord (helpen) te combineren met het voltooid deelwoord. De naam komt van het feit dat de 'tegenwoordige' tijdvorm van het hulpwerkwoord wordt gebruikt, en het woord 'perfect', dat, zoals we hierboven vermeldden, Latijn is voor 'gedaan / voltooid'. (De voltooid verleden tijd [voltooid verleden tijd, Plusquamperfekt] gebruikt de onvoltooid verleden tijd van het hulpwerkwoord.) Deze specifieke vorm van de Duitse verleden tijd wordt ook wel het 'conversational past' genoemd, wat het primaire gebruik ervan in het conversational, gesproken Duits weergeeft.

Omdat het huidige perfecte of gemoedelijke verleden wordt gebruikt in gesproken Duits, is het belangrijk om te leren hoe deze tijd wordt gevormd en gebruikt. Echter, net zoals het onvoltooid verleden niet uitsluitend wordt gebruikt in print / schrift, wordt het huidige perfect ook niet alleen gebruikt voor gesproken Duits. Het heden perfect (en verleden perfect) wordt ook gebruikt in kranten en boeken, maar niet zo vaak als het verleden. De meeste grammaticaboeken vertellen je dat het perfecte Duitse heden wordt gebruikt om aan te geven dat "iets is voltooid op het moment van spreken" of dat een voltooide gebeurtenis uit het verleden resultaten heeft die "doorgaan in het heden". Dat kan handig zijn om te weten, maar het is belangrijker om enkele van de grote verschillen te herkennen in de manier waarop de huidige perfect wordt gebruikt in het Duits en Engels.

Als je bijvoorbeeld wilt zeggen: "Ik woonde vroeger in München" in het Duits, kun je zeggen: "Ich habe in München gewohnt." - een voltooid evenement (u woont niet meer in München). Aan de andere kant, als je wilt zeggen: "Ik heb tien jaar in München gewoond / gewoond", kun je de perfecte tijd (of een verleden tijd) niet gebruiken omdat je het hebt over een evenement in de heden (u woont nog steeds in München). Dus Duits gebruikt de tegenwoordige tijd (met schon seit) in deze situatie: "Ich wohne schon seit zehn Jahren in München," letterlijk "ik woon sinds tien jaar in München." (Een zinsstructuur die Duitsers soms ten onrechte gebruiken wanneer ze van Duits naar Engels gaan!)

Engelssprekenden moeten ook begrijpen dat een perfecte Duitse uitdrukking zoals "er hat Geige gespielt" in het Engels kan worden vertaald als: "hij heeft (de) viool gespeeld", "hij speelde (de) viool, "" hij speelde (de) viool, "" hij speelde (de) viool ", of zelfs" hij speelde (de) viool ", afhankelijk van de context. Voor een zin als: "Beethoven hat nur eine Oper komponiert" zou het eigenlijk alleen maar correct zijn om het in het Engelse onvoltooid verleden te vertalen, "Beethoven heeft slechts één opera gecomponeerd", in plaats van het perfecte Engelse heden, "heeft Beethoven heeft slechts één opera gecomponeerd. " (Dit laatste impliceert ten onrechte dat Beethoven nog steeds leeft en componeert.)