De apostrof wordt bijna nooit gebruikt in het moderne Spaans. Het gebruik ervan is beperkt tot woorden van vreemde oorsprong (meestal namen) en, zeer zelden, poëzie of poëtische literatuur, zoals pa'lante. Spaanse studenten moeten het gebruikelijke gebruik van de apostrof in het Engels niet imiteren.
Merk op dat in alle bovengenoemde gevallen de woorden worden herkend als zijnde van buitenlandse oorsprong. In de eerste twee gevallen zou het gebruik van de woorden met apostrofs worden gezien als respectievelijk een gallicisme en een anglicisme.
De apostrof is af en toe te vinden in eeuwenoude poëzie of literatuur om aan te tonen dat letters zijn weggelaten. Dergelijk gebruik wordt zeer zelden aangetroffen in modern schrijven, en dan alleen voor literair effect.
Een uitzondering in modern gebruik is de jargon spelling van m'ijo en m'ija voor mi hijo en mi hija (respectievelijk 'mijn zoon' en 'mijn dochter'). Een dergelijke spelling mag niet worden gebruikt in formeel schrijven.
Volgens de Koninklijke Spaanse Academie zou de apostrof moeten niet worden gebruikt in de volgende gevallen, die als anglicismen worden beschouwd:
Het Spaanse woord voor "apostrof" is apóstrofo. Een apóstrofe is een bepaald soort belediging.