Elke Franse student, of hij nu in de klas of autodidact is, weet hoe hij ja moet zeggen: oui (uitgesproken als 'wij' in het Engels). Maar er zijn enkele geheimen die over dit eenvoudige Franse woord moeten worden onthuld als je wilt spreken als een Franse native.
Ja zeggen ziet er vrij eenvoudig uit.
- Tu aimes le chocolat? Hou je van chocolade?
- oui. Ja, ik wil.
Dingen zijn echter niet zo eenvoudig als ze lijken. In het Engels zou je deze vraag niet beantwoorden door simpelweg "ja" te zeggen. Je zou zeggen: "Ja dat doe ik."
Het is een fout die ik de hele tijd hoor, vooral met mijn beginnende Franse studenten. Ze antwoorden "oui, je fais" of "oui, j'aime." Maar "oui" is zelfvoorzienend in het Frans. U kunt de hele zin herhalen:
- oui, j'aime le chocolat.
Of zeg gewoon "oui". Het is goed genoeg in het Frans.
Als je Fransen hoort praten, zul je dit vaak horen.
- Tu habites en France? Woon je in Frankrijk?
- Ouais, j'habite à Paris. Ja, ik woon in Parijs.
Het wordt uitgesproken als "manier" in het Engels. "Ouais" is het equivalent van yep. We gebruiken het altijd. Ik heb Franse leraren horen zeggen dat het vulgair was. Nou ja, misschien vijftig jaar geleden. Maar nu niet meer. Ik bedoel, het is absoluut casual Frans, net zoals je in geen enkele situatie yep in het Engels zou zeggen ...
Een variatie op "ouais" is "mouais" om aan te tonen dat je ergens niet zo gek op bent.
- Tu aimes le chocolat?
- Mouais, en fait, pas trop. Ja, eigenlijk niet zo veel.
Een andere versie is "mmmmouais" met een twijfelachtige uitdrukking. Dit lijkt meer op: ja, je hebt gelijk, zei ironisch. Het betekent dat je twijfelt of de persoon de waarheid zegt.
- Tu aimes le chocolat?
- Non, je n'aime pas beaucoup ça. Nee, ik vind het niet zo leuk.
- Mouais ... tout le monde aime le chocolat. Je ne te crois pas. Juist ... iedereen houdt van chocolade. Ik geloof je niet.
"Si" is een ander Frans woord om ja te zeggen, maar we gebruiken het alleen in een zeer specifieke situatie. Iemand tegenspreken die een negatieve verklaring heeft afgelegd.
- Tu n'aimes pas le chocolat, n'est-ce pas? Je houdt niet van chocolade, toch?
- Mais, bien sûr que si! J'adore ça! Maar dat doe ik natuurlijk wel! Ik hou daarvan!
De sleutel hier is de verklaring in het negatieve. Anders gebruiken we "si" niet voor "ja". Nu is "si" ja in andere talen, zoals Spaans en Italiaans. Hoe verwarrend!
Dit is de typisch Franse zin: "mais oui ... sacrebleu ... bla bla bla" ...
Ik weet echt niet waarom. Ik beloof je dat Fransen niet altijd "mais oui" zeggen ... "Mais oui" is eigenlijk best sterk. Het betekent: maar ja, het is natuurlijk duidelijk, nietwaar? Het wordt vaak gebruikt als je geïrriteerd bent.
- Tu aimes le chocolat?
- Mais oui! Je te l'ai déjà dit mille fois! JA! Ik heb het je al duizend keer verteld!
Laten we nu eens kijken hoe we 'nee' kunnen zeggen in het Frans.