Tweede Wereldoorlog Hawker Typhoon

De Hawker Typhoon was in de begintijd een onrustig vliegtuig en werd een cruciaal onderdeel van de geallieerde luchtmachten naarmate de Tweede Wereldoorlog (1939-1945) vorderde. Aanvankelijk beschouwd als interceptor op middelhoge tot grote hoogte, leden vroege Typhoons aan een aantal prestatieproblemen die niet konden worden verholpen om succesvol te zijn in deze rol. Aanvankelijk geïntroduceerd als een hoge snelheid, lage hoogte interceptor in 1941, begon het type het volgende jaar met de overgang naar grondaanvalmissies. Zeer succesvol in deze rol, speelde de Tyfoon een cruciale rol in de geallieerde opmars in West-Europa.

Achtergrond

In het begin van 1937, toen zijn eerdere ontwerp, de Hawker Hurricane in productie ging, begon Sydney Camm aan zijn opvolger. Camm, de hoofdontwerper bij Hawker Aircraft, baseerde zijn nieuwe jager op de Napier Sabre-motor, die in staat was tot ongeveer 2.200 pk. Een jaar later vonden zijn inspanningen een eis toen het Air Ministry specificatie F.18 / 37 uitvaardigde, waarin werd opgeroepen tot een jager die was ontworpen rond de Saber of de Rolls-Royce Vulture.

Bezorgd over de betrouwbaarheid van de nieuwe Sabre-motor, heeft Camm twee ontwerpen gemaakt, de "N" en de "R", die respectievelijk gericht waren op de centrales Napier en Rolls-Royce. Het Napier-aangedreven ontwerp kreeg later de naam Typhoon terwijl het Rolls-Royce-aangedreven vliegtuig Tornado werd genoemd. Hoewel het Tornado-ontwerp eerst vloog, bleken de prestaties teleurstellend en werd het project later geannuleerd.

Ontwerp

Om aan Napier Sabre tegemoet te komen, had het Typhoon-ontwerp een kenmerkende radiator op kin. Het oorspronkelijke ontwerp van Camm maakte gebruik van ongewoon dikke vleugels die een stabiel pistoolplatform creëerden en voldoende brandstofcapaciteit mogelijk maakten. Bij de constructie van de romp gebruikte Hawker een mix van technieken, waaronder duraluminium en stalen buizen naar voren en een verzonken, semi-monocoque structuur achter.

De aanvankelijke bewapening van het vliegtuig bestond uit twaalf .30 cal. machinegeweren (Typhoon IA) maar werd later overgeschakeld naar vier, riemgevoed 20 mm Hispano Mk II-kanon (Typhoon IB). Het werk aan de nieuwe jager ging door na het begin van de Tweede Wereldoorlog in september 1939. Op 24 februari 1940 ging het eerste Typhoon-prototype de lucht in met testpiloot Philip Lucas aan de besturing.

Ontwikkelingsproblemen

Het testen ging door tot 9 mei, toen het prototype tijdens de vlucht een structurele fout kreeg waarbij de voorste en achterste romp samenkwamen. Ondanks dit landde Lucas het vliegtuig met succes in een prestatie die hem later de George Medal opleverde. Zes dagen later leed het Typhoon-programma een tegenslag toen Lord Beaverbrook, minister van vliegtuigproductie, verklaarde dat de productie in oorlogstijd zich moest richten op de orkaan, Supermarine Spitfire, Armstrong-Whitworth Whitley, Bristol Blenheim en Vickers Wellington.

Vanwege de vertragingen die door deze beslissing werden opgelegd, vloog een tweede Typhoon-prototype pas op 3 mei 1941. Tijdens het testen van de vlucht voldeed de Typhoon niet aan de verwachtingen van Hawker. Voorgesteld als een middelhoge tot grote interceptor, zijn prestaties daalde snel boven 20.000 voet en Napier Sabre bleef onbetrouwbaar blijken.

Hawker Typhoon - Specificaties

Algemeen

• Lengte: 31 ft., 11,5 in.
• spanwijdte: 41 ft., 7 in.
• Hoogte: 15 ft., 4 in.
• Vleugel gebied: 279 sq. Ft.
• Leeg gewicht: 8.840 pond.
• Geladen gewicht: 11.400 pond.
• Maximaal startgewicht: 13,250 pond.
• Bemanning: 1

Prestatie

• Maximum snelheid: 412 mph
• bereik: 510 mijl
• Rate of Climb: 2.740 ft./min.
• Service plafond: 35.200 ft.
• Energiecentrale: Napier Sabre IIA, IIB of IIC vloeistofgekoelde H-24-zuigermotor elk

bewapening

• Hispano M2-kanon van 4 x 20 mm
• 8 × RP-3 ongeleide lucht-grond raketten
• 2 × 500 lb. of 2 × 1.000 lb. bommen

Problemen gaan door

Ondanks deze problemen werd de Typhoon die zomer in productie genomen na het verschijnen van de Focke-Wulf Fw 190 die al snel superieur bleek te zijn aan de Spitfire Mk.V. Omdat de fabrieken van Hawker op bijna capaciteit werkten, werd de bouw van de Typhoon overgedragen aan Gloster. In dienst treden met de nummers 56 en 609 Squadrons die vallen, bouwde de Typhoon al snel een slecht track record op met verschillende vliegtuigen verloren door structurele storingen en onbekende oorzaken. Deze problemen werden verergerd door de lekkage van koolmonoxidedampen in de cockpit.