Slag om de Tweede Wereldoorlog in Santa Cruz

De Slag om Santa Cruz werd gevochten op 25-27 oktober 1942 tijdens de Tweede Wereldoorlog (1939-1945) en maakte deel uit van een reeks maritieme acties die verband hielden met de lopende Slag om Guadalcanal. Nadat ze op het eiland troepen hadden opgebouwd ter voorbereiding op een groot offensief, verplaatsten de Japanners zeestrijdkrachten naar het gebied met het doel een beslissende overwinning op hun tegenhangers te behalen en de resterende geallieerde luchtvaartmaatschappijen te laten zinken. Op 26 oktober begonnen de twee vloten luchtaanvallen uit te wisselen waarbij de Japanners uiteindelijk één zwaar beschadigde luchtvaartmaatschappij leden en de geallieerden USS verliezen Horzel (CV-8). Hoewel de verliezen van geallieerde schepen hoger waren, leden de Japanners zware verliezen onder hun vliegtuigbemanningen. Als gevolg hiervan zouden de Japanse luchtvaartmaatschappijen geen verdere rol spelen in de Guadalcanal-campagne.

Snelle feiten: Battle of Santa Cruz

Conflict: Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Datum: 25-27 oktober 1942

Fleets & Commanders:

Allies

• Vice-admiraal William "Bull" Halsey
• Admiraal Thomas Kinkaid
• 2 dragers, 1 slagschip, 6 kruisers en 14 torpedojagers

Japans

• Admiraal Isoroku Yamamoto
• Vice-admiraal Nobutake Kondo
• 4 dragers, 4 slagschepen, 10 kruisers en 22 torpedojagers

slachtoffers:

• Allies: 266 gedood, 81 vliegtuigen, 1 vervoerder, 1 torpedojager
• Japans: 400-500 omgekomen, 99 vliegtuigen

Achtergrond

Met de Slag om Guadalcanal woedden de geallieerde en Japanse zeestrijdkrachten herhaaldelijk in het gebied rond de Salomonseilanden. Terwijl veel van deze oppervlaktekrachten in de nauwe wateren voor de kust van Guadalcanal betrokken waren, zagen anderen de strijdkrachten van de tegenstanders botsen in pogingen om het strategische evenwicht van de campagne te veranderen. Na de Slag om de Oostelijke Solomons in augustus 1942 bleef de Amerikaanse marine achter met drie vervoerders in het gebied. Dit werd snel teruggebracht tot één, USS Horzel (CV-8), na USS Saratoga (CV-3) werd zwaar beschadigd door een torpedo (31 augustus) en teruggetrokken en USS Wesp (CV-7) is verzonken door I-19 (14 september).

Terwijl reparaties snel vorderden op USS Onderneming (CV-6), die was beschadigd bij Eastern Solomons, konden de geallieerden overdag luchtoverwicht behouden door de aanwezigheid van vliegtuigen op Henderson Field op Guadalcanal. Hierdoor konden voorraden en versterkingen het eiland worden gebracht. Deze vliegtuigen waren niet in staat om 's nachts effectief te opereren en in de duisternis kwamen de wateren rond het eiland terug naar de Japanners. Met behulp van torpedojagers bekend als de "Tokyo Express" konden de Japanners hun garnizoen op Guadalcanal versterken. Als gevolg van deze afstand waren de twee zijden ongeveer gelijk in sterkte.

Het Japanse plan

In een poging deze impasse te doorbreken planden de Japanners een groot offensief op het eiland voor 20-25 oktober. Dit moest worden ondersteund door admiraal Isoroku Yamamoto's gecombineerde vloot die naar het oosten zou manoeuvreren met als doel de resterende Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen in de strijd te brengen en te laten zinken. Bundeling van krachten, commando voor de operatie werd gegeven aan vice-admiraal Nobutake Kondo die persoonlijk de Advance Force zou leiden die op de carrier was gecentreerd Junyo. Dit werd gevolgd door vice-admiraal Chuichi Nagumo's hoofdlichaam met de dragers Shokaku, Zuikaku, en Zuiho.

Ondersteuning van de Japanse carriertroepen was de Vanguard Force van de Admiraal Hiroaki Abe, die bestond uit slagschepen en zware kruisers. Terwijl de Japanners van plan waren, ondernam admiraal Chester Nimitz, opperbevelhebber in de Stille Oceaan, twee bewegingen om de situatie in de Solomons te veranderen. De eerste was te snelle reparaties aan Onderneming, waardoor het schip weer in actie komt en meedoet Horzel op 23 oktober. De andere was om de steeds minder effectieve vice-admiraal Robert L. Ghormley te verwijderen en hem te vervangen als commandant, regio Zuid-Pacific door agressieve vice-admiraal William "Bull" Halsey op 18 oktober.

Contact

Vooruitgaand met hun grondoffensief op 23 oktober werden Japanse troepen verslagen tijdens de Battle for Henderson Field. Desondanks bleven Japanse zeestrijdkrachten naar het oosten streven. Tegen deze inspanningen stonden twee taskforces onder operationele controle van schout-bij-nacht Thomas Kinkaid. Gecentreerd op Onderneming en Horzel, ze trokken op 25 oktober naar het noorden naar de Santa Cruz-eilanden op zoek naar de Japanners. Om 11:03 uur zag een Amerikaanse PBY Catalina het hoofdlichaam van Nagumo, maar het bereik was te ver om een ​​staking te lanceren. Zich ervan bewust dat hij was opgemerkt, draaide Nagumo naar het noorden.

De Japanners bleven de hele dag buiten bereik, keerden na middernacht naar het zuiden en begonnen de afstand met de Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen te sluiten. Kort vóór 07.00 uur op 26 oktober vonden beide partijen elkaar en begonnen ze te racen om stakingen te lanceren. De Japanners bleken sneller en al snel was er een grote strijdmacht op weg Horzel. Tijdens de lancering raakten twee Amerikaanse SBD Dauntless duikbommenwerpers, die als verkenners hadden gediend, geraakt Zuiho twee keer zijn vliegdek beschadigen. Met de lancering van Nagumo beval Kondo Abe om naar de Amerikanen te gaan terwijl hij eraan werkte Junyo binnen bereik.

Stakingen uitwisselen

Amerikaanse F4F Wildcats, Dauntlesses en TBF Avenger-torpedobommenwerpers begonnen zich niet in een massale strijdkracht te begeven, maar begonnen zich in kleinere groepen naar de Japanners te begeven. Rond 08.40 uur passeerden de tegenkrachten met een korte luchtmelee die volgde. Aangekomen boven de vliegdekschepen van Naguma, concentreerden de eerste Amerikaanse duikbommenwerpers zich op hun aanval Shokaku, het schip raken met drie tot zes bommen en zware schade toebrengen. Andere vliegtuigen hebben de zware kruiser aanzienlijke schade toegebracht Chikuma. Rond 08:52 uur zagen de Japanners Horzel, maar gemist Onderneming omdat het verborgen was in buien.

Vanwege commando- en controleproblemen was de Amerikaanse gevechtsluchtpatrouille grotendeels ondoeltreffend en konden de Japanners hun aanval concentreren Horzel tegen lichte luchtfoto oppositie. Dit gemak van nadering werd snel gecompenseerd door een extreem hoog niveau van luchtafweergeschut toen de Japanners hun aanval begonnen. Hoewel ze zware verliezen leden, slaagden de Japanners erin om te slaan Horzel met drie bommen en twee torpedo's. In brand en dood in het water, HorzelDe bemanning begon met een massale schadebeheersingsoperatie waarbij de branden om 10:00 uur onder controle werden gebracht.

Tweede golf

Toen de eerste golf Japanse vliegtuigen vertrok, zagen ze Onderneming en rapporteerde zijn positie. De volgende richtte hun aanval op de onbeschadigde carrier rond 10:08 AM. Wederom aanvallend door hevig luchtafweergeschut, scoorden de Japanners twee bomaanslagen, maar verzuimden contact te maken met torpedo's. In de loop van de aanval hebben de Japanse vliegtuigen zware verliezen geleden. De branden doven, Onderneming hervatte vluchtoperaties rond 11:15 uur. Zes minuten later ontweek het met succes een aanval door vliegtuigen Junyo.

Kinkaid heeft de situatie beoordeeld en ervan overtuigd dat de Japanners twee onbeschadigde vervoerders hebben, en besloot de beschadigde terug te trekken Onderneming om 11:35 uur. Het gebied verlaten, Onderneming begon vliegtuigen te recupereren terwijl de kruiser USS Northampton werkte om te nemen Horzel onder sleeptouw. Terwijl de Amerikanen weggingen, Zuikaku en Junyo begon de weinige vliegtuigen te landen die terugkeerden van de ochtendstakingen.

Na zijn Advance Force en Hoofdlichaam te hebben verenigd, duwde Kondo hard naar de laatst bekende Amerikaanse positie in de hoop dat Abe de vijand kon afmaken. Tegelijkertijd kreeg Nagumo de opdracht om de getroffen terug te trekken Shokaku en beschadigd Zuiho. De lancering van een laatste reeks invallen, lokaliseerde het vliegtuig van Kondo Horzel net toen de bemanning de macht begon te herstellen. Aanvallend, verminderden ze snel de beschadigde vervoerder tot een brandende hulk waardoor de bemanning het schip moest verlaten.

Nasleep

De Slag om Santa Cruz kostte de geallieerden een vervoerder, vernietiger, 81 vliegtuigen en 266 doden, evenals schade aan Onderneming. Japanse verliezen bedroegen 99 vliegtuigen en tussen de 400 en 500 doden. Bovendien werd zware schade opgelopen Shokaku waardoor het negen maanden uit bedrijf werd genomen. Hoewel het een Japanse overwinning aan de oppervlakte was, zagen de gevechten in Santa Cruz hen zware verliezen aan vliegtuigpersoneel oplopen die groter waren dan die van Coral Sea en Midway. Deze moesten worden ingetrokken Zuikaku en de niet-toegewijde Hiyo naar Japan om nieuwe luchtgroepen op te leiden. Als gevolg hiervan speelden de Japanse luchtvaartmaatschappijen geen verdere offensieve rol in de Solomon Islands Campaign. In dit licht kan de strijd worden gezien als een strategische overwinning voor de geallieerden.