Slag om Saipan uit de Tweede Wereldoorlog

De Slag om Saipan werd gevochten van 15 juni tot 9 juli 1944, tijdens de Tweede Wereldoorlog (1939-1945) en zag geallieerde troepen een campagne openen in de Marianen. Landend aan de westkust van het eiland, konden Amerikaanse troepen hun weg naar het binnenland duwen tegen fanatiek Japans verzet. Op zee werd het lot van het eiland bezegeld met de Japanse nederlaag in de Slag om de Filipijnse Zee op 19-20 juni.

Gevechten op het eiland duurde enkele weken toen Amerikaanse troepen moeilijk terrein overwonnen, waaronder talloze grotten en een vijand die zich niet wilde overgeven. Als gevolg hiervan werd bijna het hele Japanse garnizoen gedood of pleegde rituele zelfmoord. Met de val van het eiland begonnen de geallieerden luchtmachtbases te bouwen om B-29 Superfortress-aanvallen op de Japanse thuiseilanden te vergemakkelijken.

Snelle feiten: Battle of Saipan

• Conflict: Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
• data: 15 juni tot 9 juli 1944
• Legers & Commandanten:
  • Allies
    • Vice-admiraal Richmond Kelly Turner
    • Luitenant-generaal Holland Smith
    • Ong. 71.000 mannen
  • Japan
    • Luitenant-generaal Yoshitsugu Saito
    • Admiraal Chuichi Nagumo
    • Ong. 31.000 mannen
• slachtoffers:
  • Allies: 3.426 gedood en vermist, 10.364 gewonden
  • Japans: ong. 24.000 gedood in actie, 5.000 zelfmoorden

Achtergrond

Nadat ze Guadalcanal in de Solomons, Tarawa in de Gilberts en Kwajalein in de Marshalls hadden veroverd, zetten de Amerikaanse troepen hun campagne "eilandhoppen" over de Stille Oceaan voort door plannen te plannen op de Marianas-eilanden voor midden 1944. De Mariana's bestonden voornamelijk uit de eilanden Saipan, Guam en Tinian en werden door de geallieerden begeerd als vliegvelden daar de thuiseilanden van Japan binnen het bereik van bommenwerpers zoals de B-29 Superfortress zouden plaatsen. Bovendien zou hun verovering, samen met het beveiligen van Formosa (Taiwan), Japanse troepen in het zuiden van Japan effectief afsnijden.

B-29 Superfortress over Japan. Amerikaanse luchtmacht

De taak op zich genomen om Saipan te nemen, Marine Luitenant-generaal Holland Smith's V Amphibious Corps, bestaande uit de 2e en 4e Marine Divisies en de 27e Infanteriedivisie, vertrok Pearl Harbor op 5 juni 1944, een dag voordat de geallieerde troepen een halve wereld in Normandië landden weg. De marine-component van de invasiemacht werd geleid door vice-admiraal Richmond Kelly Turner. Om de troepen van Turner en Smith te beschermen, stuurde admiraal Chester W. Nimitz, opperbevelhebber van de Amerikaanse Pacific Fleet, de 5e Amerikaanse vloot van admiraal Raymond Spruance samen met de vervoerders van vice-admiraal Marc Mitscher Task Force 58.

Japanse voorbereidingen

Een Japans bezit sinds het einde van de Eerste Wereldoorlog, Saipan had een burgerbevolking van meer dan 25.000 inwoners en werd gelegerd door luitenant-generaal Yoshitsugu Saito's 43e divisie en extra ondersteunende troepen. Het eiland was ook de thuisbasis van het hoofdkwartier van admiraal Chuichi Nagumo voor de Central Pacific Area Fleet. Bij het plannen van de verdediging van het eiland, had Saito markeringen offshore geplaatst om te helpen bij het variëren van artillerie en zorgde ervoor dat de juiste verdedigingsopstellingen en bunkers werden gebouwd en bemand. Hoewel Saito zich voorbereidde op een geallieerde aanval, verwachtten Japanse planners dat de volgende Amerikaanse beweging verder naar het zuiden zou komen.

Vechten begint

Als gevolg hiervan waren de Japanners enigszins verrast toen Amerikaanse schepen voor de kust verschenen en op 13 juni een bombardement begonnen vóór de invasie. Het duurde twee dagen en maakte gebruik van verschillende slagschepen die waren beschadigd in de aanval op Pearl Harbor, het bombardement eindigde als elementen van de De 2e en 4e Marine Divisies trokken op 15 juni om 07.00 uur vooruit. Ondersteund door een dichtgeschoten marinegeweervuur, landden de mariniers op de zuidwestkust van Saipan en namen wat verliezen mee naar de Japanse artillerie. Terwijl ze aan land streden, bereikten de mariniers een strandhoofd van ongeveer zes mijl breed en een halve mijl diep bij het vallen van de avond (kaart).

Amerikaanse mariniers graven in op het strand van Saipan, 1944. Library of Congress

De Japanners vermalen

De Japanse tegenaanvallen die nacht afweren, bleven de mariniers de volgende dag landinwaarts duwen. Op 16 juni kwam de 27e Divisie aan land en begon te rijden op Aslito Airfield. Doorgaan met zijn tactiek van tegenaanval in het donker, was Saito niet in staat de Amerikaanse troepen terug te duwen en werd al snel gedwongen het vliegveld te verlaten. Terwijl gevechten aan land woedden, begon admiraal Soemu Toyoda, opperbevelhebber van de gecombineerde vloot, operatie A-Go en lanceerde een grote aanval op Amerikaanse zeestrijdkrachten in de Marianen. Geblokkeerd door Spruance en Mitscher, werd hij zwaar verslagen op 19-20 juni in de Slag om de Filipijnse Zee.

Overgave van Japanse soldaat komt uit grot op eiland Saipan, 1944. Library of Congress

Deze actie op zee heeft het lot van Saito en Nagumo op Saipan effectief bezegeld, omdat er geen hoop meer was op verlichting of bevoorrading. Saito vormde zijn mannen in een sterke verdedigingslinie rond de berg Tapotchau en voerde een effectieve verdediging uit om de Amerikaanse verliezen te maximaliseren. Dit zag de Japanners het terrein met groot voordeel gebruiken, waaronder het versterken van de vele grotten van het eiland.

Langzaam bewegend, gebruikten Amerikaanse troepen vlammenwerpers en explosieven om de Japanners uit deze posities te verdrijven. Gefrustreerd door een gebrek aan vooruitgang door de 27th Infantry Division, plunderde Smith op 24 juni zijn commandant, generaal-majoor Ralph Smith. Deze controverse veroorzaakte toen Holland Smith een marine was en Ralph Smith het Amerikaanse leger. Bovendien slaagde de eerste er niet in om het terrein te verkennen waar de 27e door vocht en was zich niet bewust van de ernstige en moeilijke aard ervan.

Terwijl Amerikaanse troepen de Japanners terugduwden, kwamen de acties van Private First Class Guy Gabaldon naar voren. Gabaldon, een Mexicaans-Amerikaan uit Los Angeles, was gedeeltelijk opgevoed door een Japanse familie en sprak de taal. Bij het naderen van Japanse posities was hij effectief in het overtuigen van vijandelijke troepen om zich over te geven. Uiteindelijk veroverde hij meer dan 1.000 Japanners en kreeg hij het Marinekruis voor zijn acties.

zege

Met de strijd tegen de verdedigers, maakte keizer Hirohito zich zorgen over de propagandaschade van Japanse burgers die zich overgaven aan de Amerikanen. Om dit tegen te gaan, heeft hij een decreet uitgevaardigd waarin staat dat Japanse burgers die zelfmoord hebben gepleegd een verbeterde spirituele status in het hiernamaals zouden genieten. Terwijl dit bericht op 1 juli werd uitgezonden, was Saito begonnen burgers te bewapenen met alle wapens die konden worden verkregen, inclusief speren.