Wat doen onderbrekers (je weet wel, zoals deze) in onze proza?

Het is een speels apparaat geliefd bij bloggers, dagboekschrijvers en (woe hoo!) de stafschrijvers bij Wekelijks entertainment. Maar nu--maak je er klaar voor--de onderbrekende zin duikt ook op in meer formele vormen van schrijven.

In tegenstelling tot appositieven en conventionele modificaties, die andere woorden in een zin hernoemen of kwalificeren, is de hedendaagse onderbreker een (Nerd waarschuwing) metadiscursieve truc. De schrijver pauzeert om de lezer rechtstreeks aan te spreken en haar gevoelens te geven over het nieuws dat ze meldt.

Beschouw deze voorbeelden uit een recente uitgave van EW:

• Amanda heeft vanavond niet alleen angstaanvallen, maar Ella probeert dat ook te zijn--bah--zoet.
• Travestie: Wilhelmina heeft een geperforeerde zweer. Grotere travestie: In het ziekenhuis heeft ze een--zet je schrap--kamergenoot.
• Tara had nauwelijks tijd om te registreren dat Franklin nog in leven zou zijn--Hoera!--voordat Sookie haar en Alcide hielp Bill in een zeil te wikkelen zodat ze hem konden verplaatsen.
• Het persbericht (het is echt!): "Peter Yarrow van Peter Paul en Mary werkt samen met CBS om 'The Colonoscopy Song' uit te brengen."

De onderbreker kan het verbale equivalent zijn van een knipoog, een grijns of een klap op het voorhoofd. Het kan een enkel woord zijn (meestal een tussenwerpsel), een lange zin, of--je hebt het geraden--iets daartussenin. Je kunt er een tussen haakjes plaatsen (soortgelijk), of gebruik streepjes om de aandacht erop te vestigen --cowabunga!--zoals dat.

Maar deze opdringerige manoeuvre is niet beperkt tot de popcultuurpers. Een teken van de convergentie van journalistiek en bloggen is de groeiende aanwezigheid van onderbrekers in luxe kranten:

• Cashfondsen aangeboden door de Pru (genaamd Cash Haven Trust, zou je geloven?) en Clerical Medical verloren ook geld omdat ze werden blootgesteld aan hypotheekschuld.
  (Paul Farrow, "Goede beleggers moeten verder kijken dan de naam." The Daily Telegraph [UK], 16 augustus 2010)
• Dus laten we dit overbodige, oneerlijke en terugslaan--laten we geen woorden hakken--wrede aanval op werkende Amerikanen. Grote bezuinigingen op de sociale zekerheid moeten niet op tafel liggen.
  (Paul Krugman, "Aanval op sociale zekerheid." The New York Times, 15 augustus 2010)
• Geen probleem--Hoera!--op de aanstaande partijconferentie van de Tories, die een Pride-diner in Birmingham belooft, gevolgd door een disco in Nightingales, de belangrijkste gay nachtclub van Brum.
  (Stephen Bates, "Dagboek." The Guardian [UK], 11 augustus 2010)
• Ironisch genoeg was Odgen Jr. de enige van de vijf kinderen die het leven kreeg dat hij wilde. (Hij was ook de enige die gelukkig trouwde, ga figuur--aan een rijke spoorwegweduwe die hem een ​​groot fortuin naliet toen ze zes jaar na het huwelijk in 1910 stierf.)
  (Yvonne Abraham, "Een huis vol verhalen." De Boston Globe, 1 augustus 2010)

Samen met het sluwe gebruik van fragmenten, weeën en de voornaamwoorden "I" en "jij", kunnen onderbrekers een meer gemoedelijke, down-home smaak toevoegen aan ons proza. Maar zoals bij elk potentieel afleidend apparaat (leraar praat), laten we ze niet overwerken.