De woorden hiëroglief, pictograph en glyph verwijzen allemaal naar het schrijven van oude afbeeldingen. Het woord hiëroglief is gevormd uit twee oude Griekse woorden: Hieros (heilig) + glyphe (snijwerk) waarin de oude heilige geschriften van de Egyptenaren werden beschreven. Egyptenaren waren echter niet de enige mensen die hiërogliefen gebruikten; ze werden opgenomen in houtsnijwerken in Noord-, Midden- en Zuid-Amerika en het gebied dat nu bekend staat als Turkije.
Hiërogliefen zijn afbeeldingen van dieren of objecten die worden gebruikt om geluiden of betekenissen weer te geven. Ze lijken op letters, maar een enkele hiëroglief kan een lettergreep of concept betekenen. Voorbeelden van Egyptische hiërogliefen zijn onder meer:
Hiërogliefen worden in rijen of kolommen geschreven. Ze kunnen van rechts naar links of van links naar rechts worden gelezen; om te bepalen welke richting u moet lezen, moet u naar de menselijke of dierlijke figuren kijken. Ze kijken altijd naar het begin van de lijn.
Het eerste gebruik van hiërogliefen kan dateren uit zo lang geleden als de vroege bronstijd (rond 3200 v.Chr.). Tegen de tijd van de oude Grieken en Romeinen omvatte het systeem ongeveer 900 tekens.
Hiërogliefen werden vele jaren gebruikt, maar het was erg moeilijk om ze snel te snijden. Om sneller te schrijven, ontwikkelden de schriftgeleerden een script genaamd Demotic dat veel eenvoudiger was. Gedurende vele jaren werd Demotic script de standaardvorm van schrijven; hiërogliefen raakten in onbruik. Eindelijk, vanaf de 5e eeuw, was er niemand in leven die de oude Egyptische geschriften kon interpreteren.
In de jaren 1820 ontdekte archeoloog Jean-François Champollion een steen waarop dezelfde informatie werd herhaald in het Grieks, hiërogliefen en demotisch schrift. Deze steen, de Rosetta-steen genoemd, werd de sleutel tot het vertalen van hiërogliefen.
Hoewel Egyptische hiërogliefen beroemd zijn, gebruikten veel andere oude culturen het schrijven van afbeeldingen. Sommigen sneden hun hiërogliefen in steen; anderen drukten het schrijven in klei of schreven op huiden of papierachtige materialen.