'Whack at Your Reader at Once' Acht geweldige openingsregels

In "The Writing of Essays" (1901) biedt H.G. Wells een levendig advies over het beginnen van een essay:

Zolang je niet met een definitie begint, kun je hoe dan ook beginnen. Een abrupt begin wordt zeer bewonderd, na de manier waarop de clown door het raam van de apotheek is binnengekomen. Sla dan meteen je lezer tegen, sla hem met de worsten over zijn kop, pak hem aan met de poker, bundel hem in de kruiwagen en draag hem dus mee voordat hij weet waar je bent. Je kunt dan doen wat je wilt met een lezer, als je hem maar netjes in beweging houdt. Zolang je gelukkig bent, zal je lezer dat ook zijn.

In tegenstelling tot de leads die worden gezien in Hookers vs. Chasers: How Niet om een ​​essay te beginnen, hier zijn enkele openingsregels die op verschillende manieren de lezer in één keer "meppen" en ons aanmoedigen om verder te lezen.

• Ik was niet van plan het lijk te wassen.
  Maar soms raak je gewoon verstrikt in het moment ...
  (Reshma Memon Yaqub, "The Washing." The Washington Post Magazine, 21 maart 2010)
• De slechtvalk werd teruggebracht van de rand van uitsterven door een verbod op DDT, maar ook door een slechtvalk paringhoed uitgevonden door een ornitholoog aan de Cornell University ...
  (David James Duncan, "Koester deze extase." De zon, Juli 2008)
• Onbeantwoorde liefde, zoals Lorenz Hart ons heeft opgedragen, is vervelend, maar dat geldt ook voor heel veel andere dingen: oude vrienden zijn wat puntig geworden van wie het te laat is om zich los te maken, het belangrijke op sociale wetenschap gebaseerde boek van de maand, 95 procent van de items op het avondnieuws, discussies over internet, argumenten tegen het bestaan ​​van God, mensen die hun charme overschatten, praten allemaal over wijn, New York Times hoofdartikelen, lange lijsten (zoals deze), en niet in de laatste plaats zichzelf ...
  (Joseph Epstein, "Duh, Bor-ing." Commentaar, Juni 2011)
• Vóór de 19e eeuw, toen dinosaurusbotten opdoken, werden ze beschouwd als bewijs van draken, ogres of gigantische slachtoffers van de zondvloed van Noach. Na twee eeuwen paleontologische oogst lijkt het bewijs vreemder dan welke fabel dan ook, en het blijft vreemder worden ...
  (John Updike, "Extreme Dinosaurs." National Geographic, December 2007)
• Tijdens de overgang kan een vrouw de enige manier voelen waarop ze nog 10 seconden in haar kruipende, brandende huid kan blijven bestaan ​​door schreeuwend de zee in te lopen - groots, episch en angstaanjagend, als een 15-voet lange Griek tragische figuur met een gigantisch houten masker met pop-ogen. Of ze kan in de keuken blijven en voorwerpen naar haar familie gooien: telefoons, koffiekopjes, borden ...
  (Sandra Tsing Loh, "The Bitch Is Back." De Atlantische Oceaan, Oktober 2011)
• Er is een nieuwe beltoon voor mobiele telefoons die volgens de NPR-rapportage niet door de meeste mensen boven de twintig jaar kan worden gehoord. De toon is afgeleid van iets genaamd de Mosquito, een apparaat uitgevonden door een Welsh beveiligingsbedrijf met als nobel doel hooligans, yobs, scamps, ne'er-do-wells, scapegraces, ruffians, tosspots en bravo's weg te rijden van plaatsen waar volwassenen proberen een eerlijke handel te bedrijven ...
  (Louis Menand, "Noem die toon." De New Yorker, 26 juni 2006)
• Slechts een zin, terloops geplaatst als voetnoot achter in de dikke biografie van Justin Kaplan uit 2003 van Walt Whitman, maar het klinkt als een kleine explosie: "Bram Stoker baseerde het karakter van Dracula op Walt Whitman." ...
  (Mark Doty, "onverzadigbaar." Granta # 117, 2011)
• Ik heb geweldige vrienden. In het afgelopen jaar bracht iemand me naar Istanbul. Eén gaf me een doos met handgemaakte chocolaatjes. Vijftien van hen hielden twee opwekkende, pre-postume wakker voor mij ...
  (Dudley Clendinen, "The Good Short Life." The New York Times Sunday Review, 9 juli 2011)

Wat deze openingsregels gemeen hebben, is dat ze allemaal zijn herdrukt (met complete essays) in recente edities van De beste Amerikaanse essays, een jaarlijkse verzameling knetterende artikelen gelezen uit tijdschriften, tijdschriften en websites.

Jammer genoeg niet allemaal de essays maken de belofte van hun openingen behoorlijk waar. En een paar uitstekende essays hebben nogal voetgangers introducties. (Men neemt zijn toevlucht tot de formule: "In dit essay wil ik verkennen ...") Maar al met al, als u op zoek bent naar een aantal kunstzinnige, tot nadenken stemmende en soms humoristische lessen in het schrijven van essays, open dan elk volume van De beste Amerikaanse essays.