Was Constantijn de Grote een christen?

Constantijn - ook bekend als keizer Constantijn I of Constantijn de Grote-besloten tolerantie voor christenen in het Edict van Milaan, riep een oecumenische raad bijeen om christelijk dogma en ketterij te bespreken, en bouwde christelijke gebouwen in zijn nieuwe hoofdstad (Byzantium / Constantinopel, nu Istanbul) )

Was Constantijn een christen?

Het korte antwoord is: "Ja, Constantijn was christelijk", of lijkt te hebben gezegd dat hij het was, maar het schuilt in de complexiteit van de kwestie. Constantijn is misschien christen sinds hij keizer werd. [Lees voor deze theorie "Constantijns bekering: hebben we het echt nodig?" door T. G. Elliott; Phoenix, Vol. 41, No. 4 (Winter, 1987), pp. 420-438.] Hij is misschien christen sinds 312 toen hij de Vecht bij de Milvian Bridge, hoewel het bijbehorende medaillon dat hem een ​​jaar later met de Sol Invictus-god toont, vragen oproept. Het verhaal gaat dat Constantijn een visioen had van de woorden "in hoc signo vinces" op het symbool van het christendom, een kruis, dat hem ertoe bracht te beloven de christelijke religie te volgen als de overwinning werd toegekend.

Oude historici over de bekering van Constantijn

Een tijdgenoot van Constantijn en een christen, die bisschop van Caesarea werd in 314, beschrijft Eusebius de reeks gebeurtenissen:

"HOOFDSTUK XXVIII: Hoe God, terwijl hij aan het bidden was, hem halverwege de dag een visioen van een kruis van licht in de hemel stuurde, met een inscriptie die hem aanspoorde daarmee te overwinnen.
BIJGEVOLG riep hij hem met ernstig gebed en smeekbeden aan dat hij hem zou openbaren wie hij was en zijn rechterhand uitstrekte om hem in zijn huidige moeilijkheden te helpen. En terwijl hij aldus met vurig smeekbede bad, verscheen hem een ​​zeer wonderbaarlijk teken uit de hemel, waarvan het verslag misschien moeilijk te geloven zou zijn geweest als het door iemand anders was verteld. Maar omdat de zegevierende keizer het zelf lang daarna aan de schrijver van deze geschiedenis heeft verklaard (1), toen hij werd geëerd met zijn kennis en samenleving, en zijn verklaring bevestigde met een eed, die kon aarzelen om de relatie te accrediteren, vooral sinds de getuigenis van de tijd heeft zijn waarheid vastgesteld? Hij zei dat hij rond het middaguur, toen de dag al begon te dalen, met zijn eigen ogen de trofee zag van een kruis van licht in de hemel, boven de zon, en met de inscriptie, DAAROM VEROVEREN. Bij deze aanblik werd hij zelf getroffen door verbazing, en ook zijn hele leger, dat hem volgde op deze expeditie, en getuige van het wonder.
HOOFDSTUK XXIX: Hoe de Christus van God aan hem verscheen in zijn slaap, en hem beval om in zijn oorlogen een standaard te gebruiken gemaakt in de vorm van het kruis.
Hij zei bovendien dat hij in zichzelf twijfelde wat de betekenis van deze verschijning zou kunnen zijn. En terwijl hij bleef nadenken en redeneren over de betekenis ervan, kwam de nacht plotseling op; toen in zijn slaap verscheen de Christus van God aan hem met hetzelfde teken dat hij in de hemel had gezien, en gebood hem een ​​gelijkenis te maken van dat teken dat hij in de hemel had gezien, en het te gebruiken als een bescherming in alles verloving met zijn vijanden.
HOOFDSTUK XXX: Het maken van de standaard van het kruis.
Bij het aanbreken van de dag stond hij op en communiceerde het wonder aan zijn vrienden: en toen hij de arbeiders bijeenriep in goud en edelstenen, zat hij te midden van hen en beschreef hun de figuur van het teken dat hij had gezien, biedend ze vertegenwoordigen het in goud en edelstenen. En deze voorstelling heb ik zelf kunnen zien.
HOOFDSTUK XXXI: Een beschrijving van de standaard van het kruis, die de Romeinen nu het Labarum noemen.
Nu werd het op de volgende manier gemaakt. Een lange speer, bedekt met goud, vormde de figuur van het kruis door middel van een dwarse balk die erop werd gelegd. Boven op het geheel was een krans van goud en edelstenen bevestigd; en hierin, het symbool van de naam van de Heiland, twee letters die de naam van Christus aangeven door middel van de eerste karakters ervan, waarbij de letter P wordt gekruist door X in het midden: en deze letters had de keizer de gewoonte om op zijn helm te dragen in een latere periode. Aan de dwarsstang van de speer hing een doek, een koninklijk stuk, bedekt met een overvloedig borduurwerk van de meest schitterende edelstenen; en die, ook rijk verweven met goud, een onbeschrijfelijke mate van schoonheid aan de toeschouwer toonden. Deze banier had een vierkante vorm en de rechtopstaande staf, wiens onderste gedeelte van grote lengte was, droeg een gouden halflang portret van de vrome keizer en zijn kinderen op het bovenste gedeelte, onder de trofee van het kruis, en direct erboven de geborduurde banner.
De keizer maakte voortdurend gebruik van dit teken van redding als een bescherming tegen elke ongunstige en vijandige macht en beval dat soortgelijke anderen aan het hoofd van al zijn legers moesten worden gedragen."
Eusebius van Caesarea Het leven van de gezegende keizer Constantijn

Dat is één account.

De vijfde-eeuwse historicus Zosimus schrijft over de pragmatische redenen waarom Constantijn het vrij nieuw geloof lijkt te omarmen:

" Constantijn onder het voorwendsel haar te troosten, paste een remedie toe die erger was dan de ziekte. Omdat hij ervoor zorgde dat een bad in buitengewone mate werd verwarmd, sloot hij Fausta [vrouw van Constantijn] erin op en korte tijd daarna nam hij haar dood weg. Waarvan zijn geweten hem beschuldigde, en ook van het overtreden van zijn eed, ging hij naar de priesters om te worden gezuiverd van zijn misdaden. Maar ze vertelden hem dat er geen enkele vorm van illustratie was die voldoende was om hem van zulke enorme dingen te ontdoen. Een Spanjaard, Aegyptius genaamd, die zeer vertrouwd is met de hofdames, die in Rome was, viel toevallig in gesprek met Constantijn en verzekerde hem dat de christelijke doctrine hem zou leren hoe hij zichzelf van al zijn overtredingen kon reinigen, en dat zij die ontvingen het werden onmiddellijk vrijgesproken van al hun zonden. Constantijn had dit niet eerder gehoord dan hij gemakkelijk geloofde wat hem werd verteld, en verzaakte de riten van zijn land en ontving die welke Aegyptius hem aanbood; en voor het eerst van zijn goddeloosheid vermoedde hij de waarheid van waarzeggerij. Want omdat vele gelukkige gebeurtenissen hem daardoor waren voorspeld, en werkelijk volgens deze voorspelling waren gebeurd, was hij bang dat aan anderen iets zou worden verteld dat buiten zijn ongeluk zou vallen; en om die reden legde hij zich toe op het afschaffen van de praktijk. En op een bepaald feest, toen het leger naar het Capitool zou gaan, berispte hij zeer onfatsoenlijk de plechtigheid en betrad de heilige ceremonies als het ware onder zijn voeten de haat van de senaat en het volk."
DE GESCHIEDENIS VAN COUNT ZOSIMUS. Londen: Green and Chaplin (1814)

Constantijn was misschien geen christen tot zijn sterfbeddoop. De christelijke moeder van Constantijn, St. Helena, heeft hem misschien bekeerd of hij heeft haar bekeerd. De meeste mensen beschouwen Constantijn als een christen van de Milvische brug in 312, maar hij werd pas een kwart eeuw later gedoopt. Vandaag de dag, afhankelijk van welke tak en denominatie van het christendom je volgt, zou Constantijn misschien niet als een christen tellen zonder de doop, maar het is geen gebeurtenis die in de eerste paar eeuwen van het christendom duidelijk was toen het christelijk dogma nog moest worden vastgesteld.

Een gerelateerde vraag is:

Waarom wachtte Constantijn tot hij stierf om gedoopt te worden?

Hier zijn enkele reacties van het forum Oude / Klassieke geschiedenis. Voeg je mening toe aan de forumthread.

Was de sterfbedconversie van Constantijn de daad van een morele pragmaticus?

"Constantijn was genoeg van een christen om te wachten tot zijn sterfbed om gedoopt te worden. Hij wist dat een heerser dingen moest doen die tegen de christelijke leer waren, dus wachtte hij totdat hij dergelijke dingen niet langer hoefde te doen. Dat kan het zijn dat Ik respecteer hem het meest. '
Kirk Johnson

of

Was Constantijn een dubbelzinnige hypocriet?

"Als ik in de christelijke god geloof, maar weet dat ik dingen moet doen die tegen de leer van dat geloof ingaan, kan ik daarvoor verontschuldigd worden door de doop uit te stellen? Ja, ik zal me bij de Anonieme Alcoholisten voegen na dit krat van bier. Als dat geen duplicaat is en een abonnement op dubbele normen, dan is niets dat. "
ROBINPFEIFER