Oorlog van 1812 Slag om Chippawa

De Slag om Chippawa werd uitgevochten op 5 juli 1814, tijdens de oorlog van 1812 (1812-1815). In juli 1814 staken de Amerikaanse troepen onder leiding van majoor-generaal Jacob Brown de Niagara-rivier over om het schiereiland Niagara te veroveren en Britse troepen te verslaan onder generaal-majoor Phineas Riall. Reagerend verhuisde Riall tegen een detachement van het leger van Brown onder leiding van brigadegeneraal Winfield Scott op 5 juli. Bijeenkomen in de buurt van Chippawa Creek, sloegen de goed geboorde troepen van Riall de aanval van Riall af en verdreven de Britten van het veld. De gevechten in Chippawa toonden aan dat Amerikaanse troepen in staat waren om op te staan ​​tegen Britse stamgasten. Brown en Scott verenigden zich na de strijd op 25 juli opnieuw bij Riall in de bloedige Battle of Lundy's Lane. 

Achtergrond

In de nasleep van een reeks beschamende nederlagen langs de Canadese grens, heeft minister van oorlog John Armstrong verschillende wijzigingen aangebracht in de commandostructuur van Amerikaanse troepen in het noorden. Onder degenen die profiteerden van de veranderingen van Armstrong waren Jacob Brown en Winfield Scott, die opgroeiden tot de rangen van grote generaal en brigadegeneraal. Brown kreeg het bevel over de Linkerdivisie van het Leger van het Noorden om de mannen te trainen met als doel een aanval uit te voeren op de Britse hoofdbasis in Kingston, ON en een afleidingsaanval over de Niagara-rivier op te zetten.

Generaal-majoor Jacob Brown en brigadegeneraal Winfield Scott. Publiek domein

Voorbereidende werkzaamheden

Terwijl de planning vooruit ging, bestelde Brown twee Camps of Instruction gevormd in Buffalo en Plattsburgh, NY. Aan het hoofd van het Buffalo-kamp werkte Scott onvermoeibaar door zijn mannen te boren en discipline bij te brengen. Met behulp van de 1791 Drill Manual van het Franse Revolutionaire Leger standaardiseerde hij orders en manoeuvres en zuiverde incompetente officieren. Bovendien instrueerde Scott zijn mannen in de juiste kampprocedures, waaronder sanitaire voorzieningen, die ziekte en ziekte verminderden.

Scott was van plan zijn mannen in de standaard blauwe uniformen van het Amerikaanse leger te laten kleden en was teleurgesteld toen er onvoldoende blauw materiaal werd gevonden. Hoewel er genoeg was gevonden voor de 21e Amerikaanse infanterie, werden de rest van de mannen in Buffalo gedwongen het te doen met de grijze uniformen die typerend waren voor de Amerikaanse militie. Terwijl Scott in het voorjaar van 1814 bij Buffalo werkte, werd Brown gedwongen zijn plannen te wijzigen vanwege een gebrek aan medewerking van Commodore Isaac Chauncey die de Amerikaanse vloot aan het meer van Ontario voerde.

Brown's plan

In plaats van een aanval op Kingston uit te voeren, koos Brown ervoor om de aanval over de Niagara tot zijn grootste inspanning te maken. Brown heeft zijn leger onderverdeeld in twee brigades onder Scott en brigadegeneraal Eleazer Ripley. Brown herkende het vermogen van Scott en gaf hem vier regimenten van stamgasten en twee compagnieënvennootschappen. Brown's mannen liepen over de Niagara-rivier en vielen Fort Erie snel aan. De volgende dag werd Brown versterkt door een gemengde strijdmacht van milities en Iroquois onder brigadegeneraal Peter Porter.

Diezelfde dag droeg Brown Scott op om langs de rivier naar het noorden te gaan met als doel boven Chippawa Creek te komen voordat Britse troepen langs de oevers konden opstaan. Scott rende vooruit en Scott was niet op tijd, toen verkenners de 2.100 man troepen van generaal-majoor Phineas Riall ontdekten, net ten noorden van de kreek. Scott trok zich op korte afstand terug in het zuiden en sloeg zijn kamp op onder Street's Creek, terwijl Brown de rest van het leger naar het westen trok met het doel de Chippawa verder stroomopwaarts over te steken. Scott verwachtte geen actie en plande op 5 juli een late Independence Day-parade.

Generaal-majoor Phineas Riall. Publiek domein

Snelle feiten: Battle of Chippawa

• Conflict: Oorlog van 1812 (1812-1815)
• data: 5 juli 1814
• Legers & Commandanten:
  • Verenigde Staten
    • Generaal-majoor Jacob Brown
    • Brigadegeneraal Winfield Scott
    • 3.500 mannen
  • Groot Brittanië
    • Generaal-majoor Phineas Riall
    • 2.100 mannen
• slachtoffers:
  • Verenigde Staten: 61 doden en 255 gewonden
  • Groot Brittanië: 108 gedood, 350 gewond en 46 gevangen

Er is contact gemaakt

In het noorden, Riall, gelovend dat Fort Erie nog steeds standhield, was hij van plan om op 5 juli naar het zuiden te verhuizen met als doel het garnizoen te ontlasten. Vroeg in de ochtend begonnen zijn verkenners en inheemse Amerikaanse troepen schermutselend met de Amerikaanse buitenposten ten noorden en ten westen van Street's Creek. Brown stuurde een contingent van Porters eenheid om de mannen van de Riall weg te jagen. Ze rukten op en sloegen de schermutselingen terug, maar zagen Riall's oprukkende kolommen. Ze trokken zich terug en informeerden Brown over de Britse aanpak. Op dit moment bewoog Scott zijn mannen over de kreek in afwachting van hun parade (kaart).

Scott triomfeert

Scott informeerde over de acties van Riall door Brown, ging door met zijn opmars en plaatste zijn vier kanonnen aan de rechterkant langs de Niagara. Hij verlengde zijn lijn ten westen van de rivier en zette de 22e infanterie aan de rechterkant in, met de 9e en 11e in het midden en de 25e aan de linkerkant. Riall bracht zijn mannen vooruit in de strijd, zag de grijze uniformen en verwachtte een gemakkelijke overwinning op wat hij geloofde als militie. Riall opende het vuur met drie geweren, was verrast door de veerkracht van de Amerikanen en zei naar verluidt: "Dat zijn stamgasten, door God!"

Riall duwde zijn mannen naar voren en de lijnen van Riall werden haveloos toen zijn mannen over oneffen terrein bewogen. Toen de rijen naderden, stopten de Britten, vuurden een salvo af en vervolgden hun opmars. Op zoek naar een snelle overwinning, beval Riall zijn mannen naar voren te schieten en een opening te openen aan zijn rechterflank tussen het einde van zijn linie en een nabijgelegen bos. Scott zag een kans en schoof op en draaide de 25e om de lijn van Riall in de flank te nemen. Terwijl ze een verwoestend vuur in de Britten goten, probeerde Scott de vijand in de val te lokken. Terwijl hij de 11e naar rechts en de 9e en 22e naar links reed, kon Scott de Britten aan drie kanten raken.

Na ongeveer vijfentwintig minuten een bons van Scott's mannen te hebben opgevangen, beval Riall, wiens jas door een kogel was doorboord, zijn mannen terug te trekken. Bedekt door hun kanonnen en het 1e bataljon van de 8e voet trokken de Britten zich terug in de richting van de Chippawa terwijl Porters de mannen lastigvielen.

Nasleep

De Slag om Chippawa kostte Brown en Scott 61 doden en 255 gewonden, terwijl Riall 108 doden, 350 gewonden en 46 gevangen nam. De overwinning van Scott zorgde voor de voortgang van Brown's campagne en de twee legers ontmoetten elkaar opnieuw op 25 juli in de Battle of Lundy's Lane. De overwinning in Chippawa was een keerpunt voor het Amerikaanse leger en toonde aan dat Amerikaanse soldaten de ervaren Britten konden verslaan met de juiste training en leiderschap. De legende verklaart dat de grijze uniformen die door de cadetten op de Amerikaanse Militaire Academie in West Point worden gedragen, bedoeld zijn om Scott's mannen in Chippawa te herdenken, hoewel dit wordt betwist. Het slagveld wordt momenteel bewaard als Chippawa Battlefield Park en wordt beheerd door de Niagara Parks Commission.