Wangari Maathai

data: 1 april 1940 - 25 september 2011

Ook gekend als: Wangari Muta Maathai

Fields: ecologie, duurzame ontwikkeling, zelfhulp, bomen planten, milieu, parlementslid in Kenia, vice-minister van het ministerie van milieu, natuurlijke hulpbronnen en wilde dieren

firsts: eerste vrouw in Midden- of Oost-Afrika met een Ph.D., het eerste hoofd van een universitaire afdeling in Kenia, de eerste Afrikaanse vrouw die de Nobelprijs voor de vrede won

Over Wangari Maathai

Wangari Maathai richtte in 1977 de Green Belt-beweging op in Kenia, die meer dan 10 miljoen bomen heeft geplant om bodemerosie te voorkomen en brandhout te bieden voor kookvuren. Een rapport van de Verenigde Naties uit 1989 merkte op dat voor elke 100 gekapte bomen slechts 9 bomen werden herplant in Afrika, wat ernstige problemen met ontbossing veroorzaakte: afvoer van grond, watervervuiling, moeilijk vinden van brandhout, gebrek aan diervoeding, enz..

Het programma is voornamelijk uitgevoerd door vrouwen in de dorpen van Kenia, die door hun milieu te beschermen en door betaald werk voor het planten van de bomen beter voor hun kinderen en de toekomst van hun kinderen kunnen zorgen.

Wangari Maathai, geboren in 1940 in Nyeri, kon hoger onderwijs volgen, een zeldzaamheid voor meisjes op het platteland van Kenia. Ze studeerde in de Verenigde Staten en behaalde haar biologie aan het Mount St. Scholastica College in Kansas en een master aan de Universiteit van Pittsburgh.

Toen ze terugkeerde naar Kenia, werkte Wangari Maathai in diergeneeskundig onderzoek aan de Universiteit van Nairobi, en uiteindelijk, ondanks het scepticisme en zelfs de oppositie van de mannelijke studenten en faculteit, slaagde erin om een ​​Ph.D. Daar. Ze werkte zich een weg omhoog door de academische gelederen en werd hoofd van de faculteit diergeneeskunde, een primeur voor een vrouw op elke afdeling van die universiteit.

De echtgenoot van Wangari Maathai liep in de jaren zeventig voor het parlement en Wangari Maathai raakte betrokken bij het organiseren van werk voor arme mensen en uiteindelijk werd dit een nationale basisorganisatie, die tegelijkertijd werk leverde en het milieu verbeterde. Het project heeft aanzienlijke vooruitgang geboekt tegen de ontbossing van Kenia.

Wangari Maathai zette haar werk met de Green Belt Movement voort en werkte voor het milieu en vrouwen. Ze diende ook als nationale voorzitter van de National Council of Women of Kenya.

In 1997 rende Wangari Maathai naar het presidentschap van Kenia, hoewel de partij een paar dagen voor de verkiezingen haar kandidatuur had ingetrokken zonder haar te laten weten; ze werd verslagen voor een zetel in het Parlement in dezelfde verkiezing.

In 1998 kreeg Wangari Maathai wereldwijde aandacht toen de Keniaanse president de ontwikkeling van een luxe woningbouwproject ondersteunde en het bouwen begon met het vrijmaken van honderden hectaren Kenia bos.

In 1991 werd Wangari Maathai gearresteerd en gevangengezet; een campagne voor het schrijven van brieven van Amnesty International hielp haar te bevrijden. In 1999 liep ze hoofdletsel op toen ze werd aangevallen tijdens het planten van bomen in het Karura Public Forest in Nairobi, als onderdeel van een protest tegen voortdurende ontbossing. Ze werd verschillende keren gearresteerd door de regering van de Keniaanse president Daniel arap Moi.

In januari 2002 aanvaardde Wangari Maathai een functie als Visiting Fellow bij het Global Institute for Sustainable Forestry van de Yale University.

En in december 2002 werd Wangari Maathai gekozen in het parlement, toen Mwai Kibaki de oude politieke nemesis van Maathai, Daniel arap Moi, 24 jaar versloeg als president van Kenia. Kibaki heeft Maathai in januari 2003 benoemd tot vice-minister van het ministerie van Milieu, Natuurlijke hulpbronnen en wilde dieren.

Wangari Maathai stierf in 2011 in Nairobi aan kanker.