Virgil Offertes met Engelse vertalingen

Publius Vergilius Maro (15 oktober 70 v.Chr. - 21 september 19 v.Chr.) Was de leidende dichter van het Augustaanse tijdperk. Zijn aeneid verheerlijkt Rome en vooral de afstamming van de eerste Romeinse keizer Augustus (Octaviaan). De invloed van Virgil (Vergil) op latere schrijvers was enorm. Hij is verantwoordelijk voor uitspraken of de gevoelens achter uitspraken die we nog steeds gebruiken, zoals 'Pas op voor Grieken met geschenken' uit boek II van de aeneid.

Alle hier genoemde Virgil-citaten bevatten een verwijzing naar hun oorspronkelijke locatie, het Latijn dat Virgil schreef, en ofwel een oude, bijna archaïsche vertaling uit het publieke domein (voornamelijk voor de langere passages) of mijn eigen vertaling.

  • [Lat., Experto credite.]
    Geloof in degene die uit ervaring weet. (Vertrouw op de expert.)- De Aeneid (XI.283)
  • [Lat., Non ignara mali, miseris succurrere disco]
    Omdat ik niet onwetend ben over slechte dingen, leer ik de ellendige te helpen.- De Aeneid (I.630)
  • [Lat., Superanda omnis fortuna ferendo est.]
    Elk fortuin moet worden veroverd door (het) te dragen.- De Aeneid (V. 710)
  • [Lat., Quisque suos patimur manen.]
    We staan ​​elk onze eigen geesten toe. (We maken ons eigen lot.)- De Aeneid (VI.743)
  • [Lat., Disce, puer, virtutem ex me, verumque laborem; Fortunam ex aliis.]
    Jongen, leer deugd van mij en echt werk; geluk van anderen.- De Aeneid (XII, 435)
  • [Lat., Saevit amor ferri et scelerata insania belli.]
    Liefde voor ijzer (wapen) woedt; ook de criminele waanzin van oorlog.- De Aeneid (VII.461)
  • [Lat., Nescia heren hominum fati sortisque futurae,
    Et servare modum, rebus sublata secundis.
    ]
    O hart van de mens, / niet wetende doem, noch van gebeurtenissen om te zijn! / Noch, opgeheven, om uw grenzen te houden / in voorspoedige dagen!- De Aeneid (X.501)
  • [Lat., Stat sua cuique sterft; breve et irreparabile tempus
    Omnibus est vitae; famam extendere factis instellen
    Hoc virtutis opus.
    ]
    "Aan elk wordt zijn dag gegeven. Voorbij de herinnering / de kleine tijd van de mens loopt voorbij: maar om de glorie van het leven te verlengen door grote daden is de kracht van de deugd.- De Aeneid (X.467)
  • [Lat., Aegrescitque medendo.]
    Hij wordt steeds zieker met de remedie. (Het medicijn maakt hem ziek.)- De Aeneid (XII.46)
  • [Lat., O formose puer, nimium ne crede colori;]
    Oh! Mooie jongen, vertrouw niet te veel op je teint. (Misschien 'beauty fades'.)- Eclogae (II.17)

* De echte versie, Nunc scio, quid zit Amor, komt uit Virgil's Eclogues VIII.43. Niet alle citaten zijn zo gemakkelijk te ontwarren.