The Vagina Monologues and V-Day

Een avond theater kan veel meer zijn dan je aankleden om voor de zoveelste keer een opwekking van Rodgers en Hammerstein te zien. Theater kan een stem voor verandering zijn en een oproep tot actie. Een voorbeeld: "The Vagina Monologues." Toneelschrijver en performancekunstenaar Eve Ensler interviewde meer dan 200 vrouwen uit verschillende leeftijden en culturele achtergronden, van wie velen hun spreekwoordelijke ziel ontblootte door te antwoorden op vragen als: "Wat zou je vagina zeggen als het kon praten?" en: "Als je je vagina zou kunnen aankleden, wat zou het dan dragen?"

Oorsprong en V-Day

In 1996 begon "The Vagina Monologues" als een show voor één vrouw, een reeks door personages gedreven stukken. Bijna als poëzie, onthult elke monoloog de ervaring van een andere vrouw met onderwerpen als seks, liefde, tederheid, schaamte, wreedheid, pijn en plezier. Toen de show aan populariteit won, werd deze uitgevoerd door een ensemble van actrices. Politiek actieve theaters en universiteitscampussen begonnen met het organiseren van producties van de monologen, die hielpen bij het lanceren van een wereldwijde beweging die bekend staat als V-Day.

Wat is V-Day?

V-Day is een katalysator die creatieve evenementen promoot om het bewustzijn te vergroten, geld in te zamelen en de geest van bestaande anti-geweldorganisaties nieuw leven in te blazen. V-Day genereert bredere aandacht voor de strijd om geweld tegen vrouwen en meisjes te stoppen. "

Anti-mannelijke sentimenten?

Wanneer studenten wordt gevraagd hun hand op te steken als ze feminist zijn, steken vaak slechts een of twee studenten hun hand op. De vrouwelijke studenten die hun hand niet opheffen, leggen ten onrechte uit dat ze 'geen mannen haten', terwijl veel niet-geïnformeerde mannen geloven dat een noodzakelijke voorwaarde voor lidmaatschap van feminisme vrouwelijkheid is. Jammer genoeg, hoewel feminisme wordt begrepen als "gelijkheid voor de seksen" of "de empowerment van vrouwen", lijkt het erop dat velen geloven dat feminisme anti-mannelijk is.

Met dat in gedachten, is het gemakkelijk om te zien waarom velen aannemen dat "The Vagina Monologues" een woedend gebrul is van ondeugende woorden en koortsachtige mannelijk bashen. Maar Ensler woedt duidelijk tegen geweld en onderdrukking in plaats van mannen in het algemeen. V-Men, een digitale sectie van V-Day waar mannelijke schrijvers en activisten zich uitspreken tegen geweld tegen vrouwen, is verder een bewijs dat het werk van Ensler mensvriendelijk is.

Krachtige momenten

• De vloed: Deze monoloog, gebaseerd op een gesprek met een 72-jarige vrouw, combineert humoristische erotische droombeelden met de pragmatische, wereldse opvattingen van een stoere, uitgesproken oude meid. Stel je voor dat je oude tante over 'daar beneden' praat en je krijgt een idee van het potentieel van deze monoloog. Tijdens haar HBO-special heeft Ensler veel plezier met dit personage.
• My Village Was My Vagina: Krachtig, verdrietig en maar al te relevant, dit is absoluut de meest spookachtige van de monologen. Dit stuk is ter ere van de duizenden slachtoffers uit verkrachtingskampen in Bosnië en Kosovo. De monoloog wisselt vredige, landelijke herinneringen af ​​en beelden van marteling en seksueel misbruik.
• Ik was in de kamer: Gebaseerd op de persoonlijke ervaring van Ensler bij het kijken naar de geboorte van haar kleinkind, is dit misschien wel de meest ontroerende en optimistische monoloog. Deze scène legt de vreugde en het mysterie van arbeid vast, in al zijn glorieuze en grafische details.

De controversiële monoloog

Natuurlijk, de hele show is controversieel. Er staat gewoon een schokwaarde in de titel. Toch omvat een bepaalde monoloog twee verslagen van molestering. Het eerste incident vindt plaats wanneer het personage 10 is. In dat account wordt ze verkracht door een volwassen man. Later in de monoloog beschrijft ze een seksuele ervaring met een volwassen vrouw wanneer de spreker pas 16 is. Deze monoloog maakt veel kijkers en critici van streek omdat het een dubbele standaard biedt. Het eerste geval van molestering is nauwkeurig nachtmerrie, terwijl het tweede geval wordt afgeschilderd als een positieve ervaring.

In een eerdere versie vond de lesbische ontmoeting plaats op 13-jarige leeftijd, maar Ensler besloot de leeftijd aan te passen. Omdat ze de monologen heeft gegenereerd uit echte interviews, is het logisch om te laten zien wat ze van haar onderwerp heeft geleerd. Gezien de missieverklaring van V-Day is het echter moeilijk om regisseurs of artiesten te beschuldigen voor het weglaten of misschien herzien van deze specifieke monoloog.

Andere spelen van Ensler

Hoewel "The Vagina Monologues" haar meest beroemde werk is, heeft Ensler andere krachtige werken voor het podium geschreven.

• "Noodzakelijke doelen": een aangrijpend drama dat twee Amerikaanse vrouwen afbeeldt die naar Europa reizen om Bosnische vrouwen te helpen hun tragische verhalen met de wereld te delen.
• "The Treatment": het meest recente werk van Ensler duikt in de morele kwesties van marteling, macht en de politiek van moderne oorlogvoering.