De Theatron (meervoud Theatra) is het woord dat verwijst naar het zitgedeelte van een oud Grieks, Romeins en Byzantijns theater. Het theater is een van de vroegste en meest uitgesproken delen van oude theaters. Sommige wetenschappers beweren zelfs dat dit het belangrijkste deel is van de Griekse en Romeinse theatrale structuren, het deel dat hen definieert. Theatra in klassieke Griekse en Romeinse theaters zijn spectaculaire vormen van architectuur, gebouwd van cirkelvormige of halfronde rijen zitplaatsen in steen of marmer, elke rij wordt in hoogte groter.
De vroegste Griekse theaters dateren uit de 6e tot 5e eeuw CE, en ze omvatten theatra in rechthoekige delen van stoelen gemaakt van houten tribunes ikria. Zelfs in deze rudimentaire staat was het theater een cruciaal onderdeel van een theater. Het vestigde de aandacht op het publiek en bood een plek waar veel mensen konden worden ondergebracht om te worden aangesproken of vermaakt. De Griekse toneelschrijver Aristophanes vermeldt het theater in elk van zijn bestaande stukken, vooral wanneer de acteurs het publiek rechtstreeks aanspreken.
Andere definities van theatron omvatten de mensen zelf. Net als het woord 'kerk', dat kan verwijzen naar zowel een architecturale structuur of de mensen die het gebruiken, kan de theatron zowel de zitplaatsen als de zittende betekenen. Het woord theatron verwijst ook naar zit- of staanplaatsen gebouwd over veren of reservoirs, zodat toeschouwers kunnen komen kijken naar de wateren en kijken naar de mysterieuze dampen die opkomen.
Of u de Theatron nu wel of niet als een bepalend onderdeel van een theater beschouwt, de zithoek is zeker de reden waarom die oude theaters tegenwoordig zo herkenbaar zijn voor iedereen.