Zoals in veel andere delen van de wereld, in Duitsland, leken de jongeren van de jaren 60 de eerste politieke generatie te zijn. Voor veel linkse activisten was de generatie van hun ouders conventioneel en conservatief. De Woodstock-achtige manier van leven die in de VS is ontstaan, was een fenomeen in dit tijdperk. Ook was er in de jonge West-Duitse republiek een brede groep studenten en jonge academici die probeerden de regels van het zogenaamde establishment te breken. Een van de grootste en bekendste experimenten in deze tijd was de Kommune 1, de eerste Duitse politiek gemotiveerde gemeente.
Het idee om een gemeente met politieke kwesties op te richten kwam voor het eerst aan het einde van de jaren 60 met de SDS, de Sozialistischer Deutscher Studentenbund, een socialistische beweging onder studenten, en de "Munich Subversive Action", een radicale linkse groep activisten. Ze bespraken de manieren om het gehate establishment te vernietigen. Voor hen was de hele Duitse samenleving conservatief en bekrompen geweest. Hun ideeën leken vaak erg radicaal en eenzijdig, net als die ze maakten over het concept van de gemeente. Voor de leden van deze groep was het traditionele nucleaire gezin de oorsprong van het fascisme en moest daarom worden vernietigd. Voor die linkse activisten werd het nucleaire gezin gezien als de kleinste "cel" van de staat waar de onderdrukking en het institutionalisme ontstonden. Bovendien zou de afhankelijkheid van mannen en vrouwen in een van die families verhinderen dat beiden zich op een goede manier zouden ontwikkelen.
De conclusie van deze theorie was om een gemeente te vestigen waar iedereen alleen zijn of haar eigen behoeften zou bevredigen. De leden moeten geïnteresseerd zijn in zichzelf en gewoon leven zoals ze willen zonder enige onderdrukking. De groep vond een geschikt appartement voor hun project: Hans Markus Enzensberger van de auteur in Friedenau, Berlijn. Niet iedereen die meehielp om het idee te ontwikkelen, kwam binnen. Rudi Dutschke, bijvoorbeeld, een van de bekendste linkse activisten in Duitsland, woonde liever bij zijn vriendin in plaats van het idee van de Kommune 1 echt uit te leven. beroemde progressieve denkers ontkenden dat ze aan het project meededen, negen mannen en vrouwen en een kind verhuisden daar in 1967.
Om hun droom van een leven zonder vooroordelen te vervullen, begonnen ze elkaar hun biografieën te vertellen. Al snel werd een van hen zoiets als een leider en patriarch en liet de gemeente alles in de steek laten wat een zekerheid zou zijn, zoals besparingen in geld of voedsel. Ook werd het idee van privacy en eigendom afgeschaft in hun gemeente. Iedereen kon doen wat hij of zij wilde, zolang het maar onder anderen gebeurde. Bovendien waren de eerste jaren van de Kommune 1 zeer politiek en radicaal. De leden planden en voerden verschillende politieke acties en provocaties uit om de staat en de gevestigde orde te bestrijden. Ze waren bijvoorbeeld van plan om taart en pudding naar de vice-president van de Verenigde Staten te gooien tijdens zijn bezoek aan West-Berlijn. Ook waardeerden ze de brandstichtingaanvallen in België, waardoor ze meer en meer werden geobserveerd en zelfs geïnfiltreerd door de Duitse binnenlandse inlichtingendienst.
Hun speciale manier van leven was niet alleen controversieel bij conservatieven, maar ook bij linkse groepen. De Kommune 1 stond al snel bekend om zijn zeer provocerende en ook egocentrische acties en een hedonistische levensstijl. Ook kwamen veel groupies naar de Kommune, die vele malen naar West-Berlijn is verhuisd. Dit veranderde al snel ook de gemeente zelf en de manier waarop de leden met elkaar omgingen. Terwijl ze in een verlaten stoffenhal woonden, beperkten ze hun acties al snel tot seks, drugs en meer egocentrisme. Rainer Langhans werd vooral beroemd vanwege zijn open relatie met het model Uschi Obermaier. (Bekijk een documentaire over hen). Beide verkochten hun verhalen en foto's aan de Duitse media en werden iconisch voor vrije liefde. Niettemin moesten ze ook getuigen hoe hun huisgenoten steeds meer verslaafd raakten aan heroïne en andere drugs. Ook werden de spanningen tussen de leden duidelijk. Sommige leden werden zelfs uit de gemeente geschopt. Met de achteruitgang van de idealistische manier van leven, werd de gemeente overvallen door een bende rockers. Dit was een van de vele stappen die hebben geleid tot het einde van dit project in 1969.
Naast alle radicale ideeën en egocentrische manieren, is Kommune 1 nog steeds geïdealiseerd tussen sommige sectoren van het Duitse publiek. Het idee van vrije liefde en een ruimdenkende hippielevensstijl is voor veel mensen nog steeds fascinerend. Maar na al die jaren lijkt het kapitalisme zojuist de voormalige activisten te hebben bereikt. Rainer Langhans, de iconische hippie, verscheen in 2011 in het tv-programma "Ich bin ein Star - Holt mich hier raus". Toch leeft de mythe van Kommune 1 en haar leden nog steeds voort.