De Pro-Woman-lijn

De Pro-Woman Line verwijst naar het idee van radicale feministen uit de jaren zestig dat vrouwen niet de schuld moeten krijgen van hun eigen onderdrukking. De Pro-Woman Line is ontstaan ​​uit bewustmaking en werd een belangrijk onderdeel van de Women's Liberation-beweging.

Het argument van de vrouw

De Pro-Woman Line probeerde tegenstrijdig gedrag te verklaren. Feministen pasten het bijvoorbeeld toe op make-up en andere schoonheidsnormen. Het argument tegen vrouwen was dat vrouwen deelnemen aan hun eigen onderdrukking door make-up, ongemakkelijke kleding, gordels of schoenen met hoge hakken te dragen. De Pro-Woman Line zei dat vrouwen niet de schuld hebben; ze doen gewoon wat ze moeten doen in een wereld die onmogelijke schoonheidsnormen creëert. Als vrouwen beter worden behandeld wanneer ze make-up dragen, en wordt verteld dat ze er ziek uitzien wanneer ze geen make-up draagt, creëert een vrouw die make-up draagt ​​om te werken niet haar eigen onderdrukking. Ze doet wat de maatschappij van haar verlangt om te slagen.

Tijdens het Miss America Protest uit 1968 op initiatief van New York Radical Women, bekritiseerden sommige demonstranten de vrouwelijke deelnemers voor deelname aan de optocht. Volgens de Pro-Woman Line moeten de deelnemers niet worden bekritiseerd, maar moet de samenleving die hen in die situatie plaatst, worden bekritiseerd.

De Pro-Woman Line beweert echter ook dat vrouwen zich wel verzetten tegen negatieve portretten en onderdrukkende normen. In feite was de Women's Liberation Movement een manier om vrouwen te verenigen in een strijd waar ze al individueel tegen vochten.

De Pro-Woman Line in feministische theorie

Sommige radicale feministische groepen waren het oneens over de feministische theorie. Roodkousen, gevormd in 1969 door Shulamith Firestone en Ellen Willis, namen het standpunt van de Pro-Vrouw in dat vrouwen niet de schuld moesten worden gegeven voor hun onderdrukking. Redstockings-leden beweerden dat vrouwen niet zelf moesten veranderen, maar mannen moesten veranderen.

Andere feministische groepen bekritiseerden de Pro-Woman Line omdat deze te simplistisch was en niet tot verandering leidde. Als het gedrag van vrouwen zou worden geaccepteerd als een noodzakelijk antwoord op de onderdrukkende samenleving, hoe zouden vrouwen dat gedrag dan ooit veranderen??

De Pro-Woman Line-theorie bekritiseert de heersende mythe dat vrouwen op de een of andere manier minder mensen zijn dan mannen, of dat vrouwen zwakker en emotioneler zijn. Feministische kritische denker Carol Hanisch schreef dat "vrouwen in de war zijn, niet in de war." Vrouwen moeten minder dan ideale keuzes maken om te overleven in een onderdrukkende samenleving. Volgens de Pro-Woman Line is het niet acceptabel om vrouwen te bekritiseren voor hun overlevingsstrategieën.