De kloof tussen natuur en cultuur

Natuur en cultuur worden vaak gezien als tegengestelde ideeën - wat bij de natuur hoort kan niet het resultaat zijn van menselijke tussenkomst en anderzijds culturele ontwikkeling wordt bereikt tegen natuur. Dit is echter lang niet de enige benadering van de relatie tussen natuur en cultuur. Studies naar de evolutionaire ontwikkeling van mensen suggereren dat cultuur onderdeel is van de ecologische niche waarin onze soort bloeide, waardoor cultuur een hoofdstuk wordt in de biologische ontwikkeling van een soort..

Een inspanning tegen de natuur

Verschillende moderne auteurs, zoals Rousseau, zagen het opvoedingsproces als een strijd tegen de meest uitgeroeide neigingen van de menselijke natuur. Mensen worden geboren met wild disposities, zoals het gebruik van geweld om de eigen doelen te bereiken, om ongeorganiseerd te eten en zich te gedragen, en / of om egoïstisch te handelen. Onderwijs is dat proces dat cultuur gebruikt als een tegengif tegen onze wildste natuurlijke neigingen; het is dankzij de cultuur dat de menselijke soort zich kan ontwikkelen en zichzelf boven en voorbij andere soorten kan verheffen.

Een natuurlijke inspanning

In de afgelopen anderhalve eeuw hebben studies in de geschiedenis van de menselijke ontwikkeling echter duidelijk gemaakt hoe de vorming van wat we 'cultuur' in antropologische zin noemen, deel uitmaakt van de biologische aanpassing van onze voorouders aan de omgevingscondities waarin ze kwamen te leven.
Denk bijvoorbeeld aan jagen. Een dergelijke activiteit lijkt een aanpassing, waardoor mensachtigen miljoenen jaren geleden vanuit het bos naar de savanne konden verhuizen, waardoor de mogelijkheid ontstond om dieet en leefgewoonten te veranderen. Tegelijkertijd houdt de uitvinding van wapens rechtstreeks verband met die aanpassing, maar uit wapens stammen ook een hele reeks vaardigheden af ​​die ons cultureel profiel karakteriseren, van slagerijinstrumenten tot ethische regels met betrekking tot de gepast gebruik van wapens (moeten ze bijvoorbeeld worden gekeerd tegen andere mensen of tegen niet-meewerkende soorten?). Jagen lijkt ook verantwoordelijk te zijn voor een hele reeks lichamelijke vermogens, zoals op één voet balanceren, omdat mensen de enige primaten zijn die dat kunnen. Denk er eens over na hoe dit zeer eenvoudige ding cruciaal is verbonden met dans, een belangrijke uitdrukking van de menselijke cultuur. Het is dan duidelijk dat onze biologische ontwikkeling nauw verbonden is met onze culturele ontwikkeling.

Cultuur als een ecologische niche

De mening die de afgelopen decennia het meest aannemelijk is geworden, lijkt te zijn dat cultuur onderdeel is van de ecologische niche waarbinnen mensen leven. Net zoals slakken hun schelp dragen, zo nemen we onze cultuur mee.

Nu lijkt de overdracht van cultuur niet direct verband te houden met de overdracht van genetische informatie. De aanzienlijke overlap tussen de genetische samenstelling van mensen is zeker een uitgangspunt voor de ontwikkeling van een gemeenschappelijke cultuur die van generatie op generatie kan worden doorgegeven. Culturele overdracht is dat echter ook horizontaal onder individuen binnen dezelfde generatie of onder individuen die tot verschillende populaties behoren. Je kunt leren hoe je lasagne kunt maken, zelfs als je geboren bent uit Koreaanse ouders in Kentucky, net zoals je Tagalog kunt leren spreken, zelfs als geen van je directe familie of vrienden die taal spreekt.

Meer informatie over natuur en cultuur

De online bronnen over de kloof tussen natuur en cultuur zijn schaars. Gelukkig zijn er een aantal goede bibliografische bronnen die kunnen helpen. Hier is een lijst van enkele van de meer recente, waarvan oudere versies over het onderwerp kunnen worden hersteld:

• Peter Watson, The Great Divide: Nature and Human Nature in the Old World and the New, Harper, 2012.
• Alan H. Goodman, Deborah Heat en Susan M. Lindee, Genetische natuur / cultuur: antropologie en wetenschap: de kloof tussen twee culturen voorbij, University of California Press, 2003.
• Rodney James Giblett, Het lichaam van natuur en cultuur, Palgrave Macmillan, 2008.