Degenen die de Harry Potter-films hebben gezien, hebben de verbazingwekkende kracht van de Phoenix bekeken. Zijn traan genas ooit het vergif van Harry van Basilisk en een andere keer ging het omhoog in een wolk van vlam om weer tot leven te komen. Het zou echt een geweldige vogel zijn, als hij maar echt was.
De Phoenix symboliseert wedergeboorte, vooral van de zon, en heeft varianten in Europese, Midden-Amerikaanse, Egyptische en Aziatische culturen. In de 19e eeuw schreef Hans Christian Anderson er een verhaal over. Edith Nesbit speelt het in een van de verhalen van haar kinderen, De Phoenix en het tapijt, net als J.K. Rowling in de Harry Potter-serie.
Volgens de meest populaire variant van de feniks, leeft de vogel 500 jaar in Arabië aan het einde waarvan hij zichzelf en zijn nest verbrandt. In de versie beschreven door Clement, een ante-Nicene (eigenlijk, voordat Constantijn het christendom legaliseerde in het Romeinse rijk), christelijke theoloog, is het feniks van de feniks gemaakt van wierook, mirre en kruiden. Een nieuwe vogel stijgt altijd op uit de as.
Oude bronnen over de mythologische feniksvogel, omvatten Clement, de grote mythograaf en dichter Ovidius, de Romeinse natuurhistoricus Plinius (boek X.2.2), de top oude Romeinse historicus, Tacitus, en de vader van de Griekse geschiedenis, Herodotus.
" Ethiopië en India, in het bijzonder, produceren1 vogels met gevarieerd verenkleed, en die overtreffen alle beschrijvingen. In de voorste rang hiervan staat de phœnix, die beroemde vogel van Arabië; hoewel ik er niet helemaal zeker van ben dat het bestaan ervan niet allemaal een fabel is. Er wordt gezegd dat er slechts één in de hele wereld bestaat en dat die nog niet zo vaak is gezien. Ons wordt verteld dat deze vogel de grootte van een adelaar heeft en een briljant gouden verenkleed rond de nek heeft, terwijl de rest van het lichaam een paarse kleur heeft; behalve de staart, die azuurblauw is, met lange veren vermengd met een roosachtige tint; de keel is versierd met een kuif en de kop met een plukje veren. De eerste Romein die deze vogel beschreef, en die dit met de grootste nauwkeurigheid heeft gedaan, was de senator Manilius, zo beroemd om zijn kennis; die hij ook te danken had aan de instructies van geen enkele leraar. Hij vertelt ons dat niemand deze vogel ooit heeft zien eten, dat hij in Arabië als heilig voor de zon wordt beschouwd, dat hij vijfhonderdveertig jaar leeft, dat hij, wanneer hij oud wordt, een nest van kassie en takjes wierook bouwt , die het vult met parfums en vervolgens zijn lichaam op hen neerlegt om te sterven; dat uit zijn beenderen en merg eerst een soort kleine worm opspringt, die na verloop van tijd verandert in een vogeltje: dat het eerste wat hij doet, is de gevolgen van zijn voorganger uit te voeren en het nest geheel naar de stad te dragen van de zon in de buurt van Panchaia, en leg het daar neer op het altaar van die goddelijkheid.
Dezelfde Manilius beweert ook dat de revolutie van het grote jaar 6 is voltooid met het leven van deze vogel, en dat dan weer een nieuwe cyclus rondkomt met dezelfde kenmerken als de vorige, in de seizoenen en het uiterlijk van de sterren ; en hij zegt dat dit begint rond het midden van de dag waarop de zon het teken van Ram ondergaat. Hij vertelt ons ook dat toen hij schreef naar het bovengenoemde effect, in de consulship7 van P. Licinius en Cneius Cornelius, het het tweehonderdvijftiende jaar van de genoemde revolutie was. Cornelius Valerianus zegt dat de Phœnix zijn vlucht vanuit Arabië naar Egypte nam in het consulaat8 van Q. Plautius en Sextus Papinius. Deze vogel werd naar Rome gebracht in de censuur van keizer Claudius, zijnde het jaar van de bouw van de stad, 800, en het werd blootgesteld aan het publieke zicht in het Comitium.9 Dit feit wordt bevestigd door de openbare Annals, maar er is niemand die eraan twijfelt dat het alleen een fictieve phnix was."
" Er is ook een andere heilige vogel, wiens naam Phoenix is. Ik heb het zelf nog nooit gezien, alleen foto's ervan; want de vogel komt zelden in Egypte: eens in de vijfhonderd jaar, zoals de inwoners van Heliopolis zeggen."
Herodotus Book II. 73.1
" [391] "Nu, deze noemde ik hun oorsprong uit andere levende vormen. Er is één vogel die zichzelf reproduceert en vernieuwt: de Assyriërs gaven deze vogel zijn naam - de Phoenix. Hij leeft niet op graan of kruiden, maar alleen op kleine druppels wierook en sappen van amomum.Als deze vogel een volledig leven van vijf eeuwen meteen met klauwen en met glanzende bek voltooit, bouwt hij een nest tussen palmtakken, waar ze samenkomen om de golvende top van de palmboom te vormen. bezaaid in dit nieuwe nest de cassia schors en oren van zoete spikenard, en wat gekneusde kaneel met gele mirre, gaat hij erop liggen en weigert het leven tussen die dromerige geuren. - En ze zeggen dat uit het lichaam van de stervende vogel wordt gereproduceerd een kleine Phoenix die voorbestemd is om net zoveel jaren te leven.Als de tijd hem voldoende kracht heeft gegeven en hij in staat is het gewicht te dragen, tilt hij het nest op van de hoge boom en draagt plichtsgetrouw zijn wieg en het graf van de ouder . Net zo zodra hij de stad Hyperion via lucht heeft bereikt, zal hij de last leggen net voor de heilige deuren in de tempel van Hyperion."
Metamorfosen Boek XV
" Tijdens het consulaat van Paulus Fabius en Lucius Vitellius verscheen de vogel genaamd de feniks, na een lange opeenvolging van eeuwen, in Egypte en voorzag de meest geleerde mannen van dat land en van Griekenland van overvloedige zaken voor de bespreking van het prachtige fenomeen. Het is mijn wens alles bekend te maken waarover zij het eens zijn met verschillende dingen, inderdaad twijfelachtig genoeg, maar niet te absurd om opgemerkt te worden. Dat het een wezen is dat heilig is voor de zon, verschilt van alle andere vogels in zijn bek en in de tinten van zijn verenkleed, wordt unaniem gedragen door degenen die de aard ervan hebben beschreven. Over het aantal jaren dat het leeft, zijn er verschillende rekeningen. De algemene traditie zegt vijfhonderd jaar. Sommigen beweren dat het met tussenpozen van veertienhonderd eenenzestig jaar wordt gezien, en dat de voormalige vogels achtereenvolgens de stad Heliopolis in vlogen in het bewind van Sesostris, Amasis en Ptolemeus, de derde koning van de Macedonische dynastie, met een veel metgezelvogels die zich vergapen aan de nieuwheid van het uiterlijk. Maar de hele oudheid is natuurlijk duister. Van Ptolemeus tot Tiberius was een periode van minder dan vijfhonderd jaar. Dientengevolge hebben sommigen verondersteld dat dit een valse feniks was, niet uit de regio's van Arabië, en zonder de instincten die de oude traditie aan de vogel heeft toegeschreven. Want wanneer het aantal jaren is voltooid en de dood nabij is, bouwt de feniks, zo wordt gezegd, een nest in het land van zijn geboorte en giet er een levenskiem in waaruit een nageslacht ontstaat, wiens eerste zorg, wanneer hij wordt opgevoed, is zijn vader begraven. Dit is niet overhaast gedaan, maar neemt een lading mirre op en heeft zijn kracht geprobeerd door een lange vlucht, zodra het gelijk is aan de last en aan de reis, draagt het het lichaam van zijn vader, draagt het naar het altaar van de Zon, en laat het aan de vlammen. Dit alles is vol twijfel en legendarische overdrijving. Toch is er geen twijfel dat de vogel af en toe in Egypte wordt gezien."
Annals of Tacitus Boek VI
Alternatieve spelling: Phoinix
Voorbeelden: Harry Potter's toverstaf heeft een veer van dezelfde feniks die een veer gaf voor de toverstok van Voldemort.