'The Jungle Book' door Rudyard Kipling Review

Het Jungle Boek is een van de werken waarvoor Rudyard Kipling het best wordt herinnerd. Het Jungle Boek sluit aan bij werken als Vlak land en Alice in Wonderland (die satire en politiek commentaar bieden onder de genre-titel van kinderliteratuur). Evenzo komen de verhalen in Het Jungle Boek zijn geschreven om te worden genoten door zowel volwassenen als kinderen - met een diepte van betekenis en symboliek die veel verder gaat dan het oppervlak.

Relaties en evenementen gerelateerd aan Het Jungle Boek zijn belangrijk voor elke mens, inclusief volwassen mannen en vrouwen, met of zonder gezinnen. Hoewel de verhalen kunnen worden gelezen, of kinderen ernaar kunnen luisteren van een oudere lezer, moeten deze verhalen later opnieuw worden gelezen, op de middelbare school en opnieuw in het latere volwassen leven. Ze zijn plezierig in elke volgende lezing en hoe langer men leeft, hoe breder het referentiekader is waartegen de verhalen in perspectief kunnen worden geplaatst.
De Kipling-verhalen bieden een duidelijk perspectief van een herinnering aan menselijke oorsprong en geschiedenis, evenals dieren. Zoals de indianen en andere inheemse volkeren vaak zeggen: ze zijn allemaal onder één hemel verwant. Een lezing van Het Jungle Boek op de leeftijd van 90 zal meer betekenisniveaus bereiken dan een kinderjarenlezing en beide zijn net zo briljant een ervaring. De verhalen kunnen intergenerationeel worden gedeeld, met interpretaties die door iedereen worden gedeeld. Het boek is een groep verhalen die eigenlijk best goed zijn voor het soort 'grootouders in de school'-programma's voor familievaardigheden van vandaag.

Het belang van de verhalen

Kipling wordt nog steeds veel geciteerd, via Gunga Din en zijn beroemde gedicht 'ALS', maar Het Jungle Boek is ook belangrijk. Ze zijn belangrijk omdat ze betrekking hebben op de belangrijkste relaties in iemands leven-familie, collega's, bazen - en ieders relatie met de natuur. Als een jongen bijvoorbeeld wordt opgevoed door wolven, dan zijn wolven zijn familie tot de laatste sterft. De thema's van The Jungle Book draaien om nobele kwaliteiten zoals loyaliteit, eer, moed, traditie, integriteit en doorzettingsvermogen. Deze zijn goed om te bespreken en na te denken in elke eeuw, waardoor de verhalen tijdloos zijn.
Mijn favoriet Jungle Book verhaal gaat over een jonge mahout en zijn olifant en de legende van de olifantendans midden in het bos. Dit is "Toomai van de olifanten." Van wollige mammoeten en mastodons tot onze zoölogische parken, het olifantenreservaat in het Amerikaanse zuiden tot Disney's Dumbo en Seuss's Horton, olifanten zijn magische wezens. Ze kennen vriendschap en hartzeer en kunnen huilen. Kipling heeft misschien als eerste laten zien dat ze ook kunnen dansen.
De jonge mahout, Toomai, gelooft het verhaal van het zeldzame evenement van Elephant Dance, zelfs wanneer de doorgewinterde olifantentrainers hem proberen af ​​te raden. Hij wordt beloond voor zijn geloof door door zijn eigen olifant naar die dans te worden gebracht en tijd door te brengen in een andere wereld die maar weinigen kunnen betreden. Geloof maakt toegang mogelijk, vertelt Kipling ons, en er is de mogelijkheid dat kinderlijk geloof kan worden vertaald naar een willekeurig aantal menselijke gebeurtenissen.

“Tiger-Tiger”

Nadat Mowgli zijn Wolfspak had verlaten, bezocht hij een menselijk dorp en werd hij geadopteerd door Messua en haar man, die hem allebei hun eigen zoon geloofden, eerder gestolen door een tijger. Ze leren hem menselijke gewoonten en taal en helpen hem zich aan te passen aan een nieuw leven. De wolf-jongen Mowgli hoort echter van Gray Brother (een wolf) dat er zich problemen voordoen. Mowgli slaagt niet in het menselijke dorp maar maakt vijanden van een jager, een priester en anderen, omdat hij hun onrealistische opmerkingen over de jungle en zijn dieren aan de kaak stelt. Hiervoor wordt hij gereduceerd tot de status van de koeherder. Dit verhaal suggereert dat de dieren misschien meer rechtvaardig zijn dan mensen.
De tijger Sheer Khan komt het dorp binnen, terwijl Mowgli de helft van zijn vee naar de ene kant van een ravijn brengt, en zijn wolfbroers de rest naar de andere kant. Mowgli lokt de tijger naar het midden van het ravijn en het vee vertrapt hem. De jaloerse jager zendt uit dat de jongen een tovenaar of demon is en dat Mowgli verbannen is om door het landschap te dwalen. Dit toont zeker de duistere kant van de mens, wat opnieuw suggereert dat dieren nobelere wezens zijn.

Andere favoriete verhalen

Andere favorieten uit deze collectie zijn "The White Seal", het verhaal van de zeehondenjongen van een Beringzee die duizenden van zijn verwanten van de pelshandel redt, en "Her Majesty's Servants", een verhaal van de gesprekken die een man in het kamp hoorde dieren van het leger van de koningin. De hele collectie observeert de mensheid vanuit een houding van verbetering die mogelijk is als ze naar wijsheid van dieren luisteren.