Doris Lessing's Het gouden notitieboek werd gepubliceerd in 1962. In de loop van de volgende jaren werd feminisme opnieuw een belangrijke beweging in de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en een groot deel van de wereld. Het gouden notitieboek werd door veel feministen uit de jaren zestig gezien als een invloedrijk werk dat de ervaring van vrouwen in de samenleving onthulde.
Het gouden notitieboek vertelt het verhaal van Anna Wulf en haar vier schriften met verschillende kleuren die aspecten van haar leven vertellen. Het notitieboek van de titel is een vijfde, goudkleurig notitieboek waarin Anna's gezond verstand in twijfel wordt getrokken terwijl ze de andere vier notitieboekjes samenvoegt. Anna's dromen en dagboeknotities verschijnen in de roman.
Het gouden notitieboek heeft autobiografische lagen: het personage Anna weerspiegelt elementen uit het eigen leven van auteur Doris Lessing, terwijl Anna een autobiografische roman schrijft over haar ingebeelde Ella, die autobiografische verhalen schrijft. De structuur van Het gouden notitieboek verweeft ook de politieke conflicten en emotionele conflicten in het leven van de personages.
Feminisme en feministische theorie verwierpen vaak de traditionele vorm en structuur in kunst en literatuur. De feministische kunstbeweging beschouwde rigide vorm als een weergave van de patriarchale samenleving, een door mannen gedomineerde hiërarchie. Feminisme en postmodernisme overlappen elkaar vaak; beide theoretische gezichtspunten kunnen worden gezien in de analyse van Het gouden notitieboek.
Feministen reageerden ook op het bewustmakingsaspect van Het gouden notitieboek. Elk van Anna's vier notitieboeken weerspiegelt een ander deel van haar leven, en haar ervaringen leiden tot een grotere verklaring over de gebrekkige samenleving als geheel.
Het idee achter bewustmaking is dat de persoonlijke ervaringen van vrouwen niet gescheiden mogen worden van de politieke beweging van het feminisme. In feite weerspiegelen de persoonlijke ervaringen van vrouwen de politieke staat van de samenleving.
Het gouden notitieboek was zowel baanbrekend als controversieel. Het ging over de seksualiteit van vrouwen en stelde vragen over hun relaties met mannen. Doris Lessing heeft vaak gezegd dat de gedachten uitgedrukt in Het gouden notitieboek had voor niemand als een verrassing moeten komen. Vrouwen hadden duidelijk deze dingen gezegd, zei ze, maar er was iemand die luisterde?
Hoewel Het gouden notitieboek wordt door feministen vaak geprezen als een belangrijke bewustmakende roman, Doris Lessing heeft met name een feministische interpretatie van haar werk gebagatelliseerd. Hoewel ze misschien niet van plan is geweest een politieke roman te schrijven, illustreert haar werk wel ideeën die relevant waren voor de feministische beweging, met name in de zin dat het persoonlijke politieke.
Enkele jaren later Het gouden notitieboek werd gepubliceerd, zei Doris Lessing dat ze een feministe was omdat vrouwen tweederangsburgers waren. Haar afwijzing van een feministische lezing van Het gouden notitieboek is niet hetzelfde als het afwijzen van feminisme. Ze uitte ook verbazing dat hoewel vrouwen dit al lang gezegd hadden, het in de wereld het verschil maakte dat iemand ze opschreef.
Het gouden notitieboek werd vermeld als een van de honderd beste romans in het Engels door Tijd tijdschrift. Doris Lessing ontving de 2007 Nobelprijs voor de literatuur.