The Gambler's Fallacy

Een misvatting waarin een conclusie wordt getrokken in de veronderstelling dat een reeks toevallige gebeurtenissen de uitkomst van een volgende gebeurtenis zullen bepalen. Wordt ook de Monte Carlo-drogreden, de negatief recentheidseffect, of de misvatting van de volwassenheid van kansen.

In een artikel in de Journal of Risk and Unzekerheid (1994), definieert Dek Terrell de misvatting van de gokker als "de overtuiging dat de waarschijnlijkheid van een evenement wordt verkleind wanneer het evenement onlangs heeft plaatsgevonden". In de praktijk hebben de resultaten van een willekeurige gebeurtenis (zoals het gooien van een munt) geen effect op toekomstige willekeurige gebeurtenissen. 

Voorbeelden en observaties

Jonathan Baron: Als je roulette speelt en de laatste vier spins van het wiel hebben geleid tot het landen van de bal op zwart, denk je misschien dat de volgende bal waarschijnlijker dan anders op rood belandt. Dit kan niet. Het roulettewiel heeft geen geheugen. De kans op zwart is precies wat het altijd is. De reden dat mensen de neiging hebben om anders te denken kan zijn dat ze dat verwachten volgorde van gebeurtenissen die representatief zijn voor willekeurige reeksen, en de typische willekeurige reeks bij roulette heeft geen vijf zwarten op een rij.

Michael Lewis: Boven de roulettetafels geven schermen de resultaten weer van de meest recente twintig draaiingen van het wiel. Gokkers zouden zien dat het de afgelopen acht spins zwart was geworden, zich vergapen aan de onwaarschijnlijkheid en in hun botten voelen dat de kleine zilveren bal nu waarschijnlijker op rood zou landen. Dat was de reden dat het casino de moeite nam om de meest recente spins van het wiel te vermelden: om gokkers te helpen zichzelf te misleiden. Om mensen het valse vertrouwen te geven dat ze nodig hadden om hun chips op een roulettetafel te leggen. De hele voedselketen van tussenpersonen in de subprime-hypotheekmarkt nam zichzelf voor de gek met dezelfde truc en gebruikte het verkorte, statistisch betekenisloze verleden om de toekomst te voorspellen.

Mike Stadler: In honkbal horen we vaak dat een speler 'gepast' is omdat het een tijdje geleden is dat hij een hit heeft gehad, of een hit in een bepaalde situatie heeft gehad.
"De keerzijde hiervan is de notie van de 'hot hand', het idee dat een reeks succesvolle resultaten waarschijnlijker dan normaal zal worden gevolgd door een succesvolle uitkomst ... Mensen die ten prooi vallen aan de misvatting van de gokker denk dat een streep zou moeten eindigen, maar mensen die in de hete hand geloven, denken dat het zou moeten doorgaan.

T. Edward Damer: Denk aan de ouders die al drie zonen hebben en heel tevreden zijn met de grootte van hun gezin. Ze willen echter allebei heel graag een dochter hebben. Ze plegen de misvatting van de gokker wanneer ze concluderen dat hun kansen om een ​​meisje te krijgen beter zijn, omdat ze al drie jongens hebben gehad. Ze hebben het mis. Het geslacht van het vierde kind is causaal niet gerelateerd aan voorafgaande toevallige gebeurtenissen of reeksen van dergelijke gebeurtenissen. Hun kansen op het hebben van een dochter zijn niet beter dan 1 op 2 - dat wil zeggen 50-50.