Het beste van Stephen Sondheim

Stephen Sondheim, geboren op 22 maart 1930, leek voorbestemd om een ​​van Amerika's meest geliefde figuren in het Amerikaanse theater te worden. Toen hij slechts tien jaar oud was, verhuisde hij met zijn moeder naar het platteland van Pennsylvania. Daar werd hij buren en vrienden met de familie van Oscar Hammerstein II. In zijn tienerjaren begon Sondheim musicals te schrijven. Toen hij Hammerstein zijn werk liet zien, legde de beroemde tekstschrijver uit dat het verschrikkelijk was - maar hij vertelde het hem ook waarom het was verschrikkelijk. Een geweldig mentorschap begon. Hammerstein gaf hem één-op-één instructie en advies en gaf Sondheim moeilijke maar creatieve uitdagingen die de songwritingvaardigheden van de jonge kunstenaar verbeterden.

In 1956 werd Sondheim gekozen om de teksten voor Leonard Bernstein's te schrijven West Side Story. Kort daarna maakte hij de teksten voor de ongelooflijk succesvolle Zigeuner. Tegen het begin van de jaren zestig was Stephen Sondheim klaar om zijn composities op Broadway in première te laten gaan. Tegenwoordig is hij geliefd bij zowel geavanceerde doelgroepen als artiesten.

Hier is een lijst van mijn favoriete musicals van Stephen Sondheim:

# 1) In the Woods

Ik had het genoegen om de originele Broadway-productie te bekijken toen ik 16 jaar oud was. In die tijd hield ik absoluut van de eerste act, die speelt als een prachtig bewerkte en complexe sprookjesachtige komedie, ideaal voor het hele gezin. In de tweede helft werd ik echter behoorlijk gestoord door alle chaos en dood. Het verhaal leek te veel op het echte leven. En dat is natuurlijk het punt van de show, een overgang van fantasie naar realiteit, of van adolescentie naar volwassenheid. Geleidelijk aan, na het luisteren naar de soundtrack en zelf een beetje ouder te zijn geworden, ben ik beide acts van deze leuke en fascinerende musical gaan waarderen en waarderen.

# 2) Sweeney Todd

Het is moeilijk om een ​​gewelddadiger musical te vinden dan Sweeney Todd. En het is moeilijk om een ​​meer beklijvende melodie te vinden dan "Johanna Reprise" van Sondheim, een hypnotiserend lied dat schoonheid, verlangen en moord combineert. Dit is het verhaal van een demente kapper die wraak zoekt, maar veel te ver gaat, gek in zijn lust naar bloedvergieten. (Het is één ding om wraak te nemen; het is iets anders om mensen in vleespasteien te stoppen.) Ondanks het bloedbad en kannibalisme is er overal een donkere, aanstekelijke humor Sweeney Todd, dit sombere verhaal tot genie verheffen.

# 3) Er gebeurde een grappig ding op weg naar het forum

Als je op zoek bent naar een show met een eenvoudig, lachend, luid einde, dan is het eerste succes van Stephen Sondheim als componist / tekstschrijver de musical voor jou. Tijdens de testrun van de show in Washington, D.C.., Forum ontving negatieve beoordelingen en apathische reacties van het publiek. Gelukkig suggereerde regisseur en zelfbenoemde 'speelarts' George Abbott dat ze het openingsnummer 'Love Is in the Air' zouden schrappen. Sondheim stemde ermee in en creëerde het springerige, hilarische nummer 'Comedy Tonight'. Het nieuwe openingsnummer gaf Broadway energie publiek, lachen uitlokken (en lange rijen aan de kassa).

# 4) Zondag in het park met George

Gevuld met prachtige liedjes en prachtige sets, Sondheim's Zondag in het park met George werd geïnspireerd door het kunstwerk van Georges Seurat, in het bijzonder zijn schilderij "Een zondagmiddag op het eiland La Grande Jatte". Ik ben dol op verhalen die het leven van artistieke genieën onderzoeken - zelfs als hun geschiedenis veel fictief is, net als de zaak met Zondag in het park met George. De eerste act richt zich op de passies van Seurat: zijn kunst en zijn minnares. De tweede act overgangen naar de jaren 1980, toont de strijd van een moderne kunstenaar, George (de fictieve kleinzoon van Seaurat).

Wanneer ik werk aan een creatief project dat veel concentratie vergt, begin ik onvermijdelijk "Putting It Together" te zingen, een van mijn favoriete Sondheim-melodieën en een inzichtelijk commentaar op het artistieke proces.

# 5) Bedrijf

Voor mij is dit de meest "Sondheimish" van de musicals van Stephen Sondheim. De teksten zijn grappig, ingewikkeld en emotioneel. Elk nummer is als een cathartische ervaring voor de personages. Het uitgangspunt: het is Robert's 35e verjaardag. Hij is nog steeds ongehuwd en vanavond geven al zijn getrouwde vrienden een feestje voor hem. Robert analyseert daarbij zijn leven en de relaties van zijn vrienden. Het liep voor 705 uitvoeringen op Broadway en verdiende zes Tony Awards.

Dus, waarom heb ik het als mijn 5e favoriete Sondheim-musical? Misschien is het gewoon iets persoonlijks. Toen ik een kind was, luisterde ik naar show-tunes West Side Story en Het geluid van muziek, Ik was er vaag bekend mee Bedrijf. Ik vond de nummers leuk, maar ik kon geen verbinding maken met de personages. Ik ging ervan uit dat toen ik volwassen werd, dingen zouden veranderen, dat ik uiteindelijk graag koffie zou drinken, onroerend goed zou bespreken en me zou gedragen als de personages in Bedrijf. Geen van die dingen gebeurde. Ondanks mijn eigen tekortkomingen geniet ik nog steeds van de liedjes en de niet-lineaire vertelstijl van Bedrijf.

Wat ontbreekt er?

Natuurlijk zijn er veel andere geweldige werken van Sondheim die niet op mijn persoonlijke lijst stonden. Musicals zoals Follies en Assassins raakte nooit een snaar bij mij. Tony Award winnen Passie maakte bijna mijn lijst, maar omdat ik de video heb bekeken en geen live productie, was ik misschien niet zo in de ban van de show als anderen. En wat denk je van Gelukkig rollen we mee? Hoewel het flopte op Broadway, zouden sommigen beweren dat het de meest oprechte nummers van Sondheim bevat.