Het pausdom Avignon

De term "Avignon-pausdom" verwijst naar het katholieke pausdom in de periode 1309-1377, toen de pausen woonden in en opereerden vanuit Avignon, Frankrijk, in plaats van hun traditionele thuis in Rome.

Het pausdom Avignon stond ook bekend als:

De gevangenschap van Babylon (een verwijzing naar de gedwongen detentie van joden in Babylonië ca. 598 v.G.T.)

Oorsprong van het pausdom Avignon:

Filips IV van Frankrijk speelde een belangrijke rol bij de verkiezing van Clement V, een Fransman, voor het pausdom in 1305. Dit was een impopulaire uitkomst in Rome, waar factie het leven van Clement als paus stressvol maakte. Om te ontsnappen aan de beklemmende atmosfeer, koos Clement in 1309 ervoor om de pauselijke hoofdstad te verplaatsen naar Avignon, dat op dat moment eigendom was van de pauselijke vazallen..

De Franse aard van het pausdom Avignon:

De meerderheid van de mannen die Clement V als kardinalen benoemde, waren Fransen; en aangezien de kardinalen de paus kozen, betekende dit dat toekomstige pausen waarschijnlijk ook Frans zouden zijn. Alle zeven van de Avignonese pausen en 111 van de 134 kardinalen gecreëerd tijdens het pausdom Avignon waren Frans. Hoewel de Avignonese pausen in staat waren om een ​​zekere mate van onafhankelijkheid te handhaven, oefenden de Franse koningen van tijd tot tijd enige invloed uit, en het uiterlijk van Franse invloed op het pausdom, al dan niet echt, was niet te ontkennen.

The Avignonese Pausen:

1305-1314: Clement V
1316-1334: Johannes XXII
1334-1342: Benedict XII
1342-1352: Clement VI
1352-1362: Onschuldige VI
1362-1370: Urban V
1370-1378: Gregory XI

Prestaties van het Avignon-pausdom:

De pausen waren niet stil in hun tijd in Frankrijk. Sommigen van hen deden oprechte inspanningen om de situatie van de katholieke kerk te verbeteren en vrede in het christendom te bereiken. Onder hun prestaties:

• De administratieve kantoren en andere agentschappen van het pausdom werden uitgebreid en effectief gereorganiseerd en gecentraliseerd.
• Missionaire ondernemingen werden uitgebreid; uiteindelijk zouden ze zelfs tot in China reiken.
• Universitair onderwijs werd gepromoot.
• Het College van kardinalen begon hun rol in de regering van kerkzaken te versterken.
• Er zijn pogingen gedaan om seculiere conflicten op te lossen.

Het pausdom Avignon's Slechte reputatie:

De pausen van Avignon stonden niet zozeer onder de controle van de Franse koningen als wel is aangeklaagd (of zoals de koningen hadden gewild). Sommige pausen bogen echter voor koninklijke druk, zoals Clemens V in zekere mate deed wat de Tempeliers betrof. Hoewel Avignon tot het pausdom behoorde (het werd in 1348 gekocht van pauselijke vazallen), was er toch de perceptie dat het tot Frankrijk behoorde, en dat de pausen daarom aan de Franse kroon waren verplicht voor hun levensonderhoud.

Bovendien moesten de pauselijke staten in Italië nu verantwoording afleggen aan de Franse autoriteiten.

Italiaanse belangen in het pausdom hadden in de afgelopen eeuwen tot net zoveel corruptie geleid als in Avignon, zo niet meer, maar dit weerhield de Italianen er niet van om de pausen van Avignon met ijver aan te vallen. Een bijzonder luidruchtige criticus was Petrarch, die het grootste deel van zijn jeugd in Avignon had doorgebracht en, na het nemen van kleine bestellingen, daar meer tijd in de kerkdienst doorbracht. In een beroemde brief aan een vriend beschreef hij Avignon als het 'Babylon van het Westen', een gevoel dat zich in de verbeelding van toekomstige geleerden ontwikkelde.

The End of the Avignon Papacy:

Zowel Catharina van Siena als St. Bridget van Zweden worden gecrediteerd met het overtuigen van paus Gregorius XI om de See terug te brengen naar Rome. Dit deed hij op 17 januari 1377. Maar Gregory's verblijf in Rome werd geplaagd door vijandelijkheden, en hij overwoog serieus terug te keren naar Avignon. Voordat hij echter iets kon doen, stierf hij in maart 1378. Het Avignon-pausdom was officieel beëindigd.

Gevolgen van het pausdom Avignon:

Toen Gregorius XI de See terug naar Rome bracht, deed hij dit over de bezwaren van de kardinalen in Frankrijk. De man die werd gekozen om hem op te volgen, Urban VI, was zo vijandig tegenover de kardinalen dat 13 van hen bijeenkwamen om een ​​andere paus te kiezen, die Urban verre van vervanging was, alleen tegen hem kon staan. Zo begon het westerse schisma (ook wel het grote schisma genoemd), waarin twee pausen en twee pauselijke curiae tegelijkertijd nog vier decennia bestonden.

De slechte reputatie van de regering-Avignon, of die nu wel of niet verdiend is, zou het aanzien van het pausdom schaden. Veel christenen werden al geconfronteerd met geloofscrises dankzij de problemen die zich voordeden tijdens en na de Zwarte Dood. De kloof tussen de katholieke kerk en lekenchristenen die spirituele leiding zoeken, zou alleen maar groter worden.