De Toscaanse kolom - eenvoudig, zonder gravures en ornamenten - vertegenwoordigt een van de vijf orden van klassieke architectuur en is een bepalend detail van het hedendaagse neoklassieke stijlgebouw. Toscaans is een van de oudste en meest eenvoudige architectonische vorm die in het oude Italië wordt beoefend. In de Verenigde Staten is de kolom genoemd naar de regio Toscane in Italië een van de meest populaire kolomtypen om Amerikaanse voorportieken op te houden.
Van onder naar boven bestaat elke kolom uit een basis, een schacht en een hoofdletter. De Toscaanse kolom heeft een zeer eenvoudige basis waarop een zeer eenvoudige schacht wordt geplaatst. De as is meestal vlak en niet geribbeld of gegroefd. De schacht is slank, met verhoudingen vergelijkbaar met een Griekse Ionische kolom. Bovenaan de schacht bevindt zich een zeer eenvoudige, ronde hoofdletter. De Toscaanse kolom heeft geen gravures of andere versieringen.
Een Romeinse Toscaanse kolom lijkt op een Dorische kolom uit het oude Griekenland. Beide kolomstijlen zijn eenvoudig, zonder gravures of ornamenten. Een Toscaanse kolom is echter traditioneel slanker dan een Dorische kolom. Een Dorische kolom is gedrongen en meestal zonder basis. Ook is de schacht van een Toscaanse kolom meestal glad, terwijl een Dorische kolom meestal fluiten (groeven) heeft. Toscaanse zuilen, ook bekend als Toscaanse zuilen, worden soms Roman Doric of Carpenter Doric genoemd vanwege de overeenkomsten.
Historici debatteren toen de Toscaanse Orde ontstond. Sommigen zeggen dat Toscaans een primitieve stijl was die vóór de beroemde Griekse Dorische, Ionische en Korinthische orden kwam. Maar andere historici zeggen dat de klassieke Griekse ordes op de eerste plaats kwamen en dat Italiaanse bouwers Griekse ideeën aanpasten om een Romeinse Dorische stijl te ontwikkelen die zich ontwikkelde tot de Toscaanse Orde.
Toscaanse zuilen werden als sterk en mannelijk beschouwd en werden oorspronkelijk vaak gebruikt voor utilitaire en militaire gebouwen. In zijn Verhandeling over architectuur, de Italiaanse architect Sebastiano Serlio (1475-1554) noemde de Toscaanse orde "geschikt voor versterkte plaatsen, zoals stadspoorten, forten, kastelen, schatkamers, of waar artillerie en munitie worden bewaard, gevangenissen, zeehavens en andere soortgelijke structuren die in oorlog worden gebruikt. "
In de Verenigde Staten waren veel vooroorlogse plantagehuizen versierd met Toscaanse zuilen, omdat de stijl van de Griekse revival paste bij het gezag dat van het huis van de meester werd geëist. Toscaanse zuilen projecteerden een no-nonsense sterkte van de slaveneigenaar. Voorbeelden hiervan zijn Boone Hall in South Carolina, het Rosalie Mansion in Natchez, Mississippi, de plantage Houmas House bij New Orleans, Louisiana en het plantagehuis Gaineswood uit 1861 in Demopolis, Alabama. Het Long Branch Estate in Millwood, Virginia werd gebouwd in 1813 in de federale stijl, maar toen portieken en kolommen rond 1845 werden toegevoegd, werd de huisstijl klassieke (of Griekse) revival. Waarom? De kolommen, Toscaanse in het noorden en Ionische kolommen in het zuiden, zijn kenmerken van klassieke architectuur.
Little White House van Franklin D. Roosevelt, Warm Springs, Georgia. Bettmann / Getty Images (bijgesneden)In de 20e eeuw namen bouwers in de Verenigde Staten de ongecompliceerde Toscaanse vorm aan voor houten gotische heropleving, Georgische koloniale heropleving, neoklassieke en klassieke heroplevingswoningen. Met eenvoudige, gemakkelijk te bouwen kolommen kunnen eenvoudige huizen koninklijk worden. In de hele VS zijn voorbeelden van woonst in overvloed aanwezig. In 1932 bouwde de toekomstige president Franklin Delano Roosevelt een huis in Warm Springs, Georgia, in de hoop een remedie voor zijn polio te vinden door te zwemmen in de warme wateren van het zuiden. FDR koos voor een klassieke benadering van zijn Little White House, met een fronton dat wordt ondersteund door de sterkte van de Toscaanse zuilen.
Toscaanse Kolommen op Shingled Cottage. Compassionate Eye Foundation / Getty ImagesHet toevoegen van een portiek met kolommen, zelfs eenvoudige kolommen, kan grandeur toevoegen aan een huis - en de hele stijl beïnvloeden. Zelfs de informaliteit van het opruimen van grind kan worden getransformeerd door een eenvoudige witte kolom. De Toscaanse zuil wordt over de hele wereld gezien in residentiële architectuur. Timmerlieden konden gemakkelijk lange houten stukken scheren en vormen tot de gewenste hoogte. Tegenwoordig produceren fabrikanten alle soorten kolommen van alle soorten materialen. Als u in een historische wijk woont, is het type kolom en hoe deze is gemaakt erg belangrijk wanneer reparaties nodig zijn. Hoewel de huiseigenaar de Toscaanse uitstraling kan bereiken met een kolom van kunststof kunststof, moedigen historische conservatoren aan om de rotte houten kolommen te vervangen door nieuwe houten kolommen. Het kan erger zijn - onthoud dat Toscaanse zuilen vroeger uit marmersteen werden gesneden, een vervanging die geen historische commissie zou afdwingen.
Kolom Porches in Salem, Massachusetts. Jackie CravenToscaanse zuilen zijn slank en niet geordend en zijn perfect om de hoge portieken met meerdere verdiepingen te ondersteunen. Door ze in dezelfde kleur te schilderen als de lijst, rails en sierlijsten, worden de kolommen geïntegreerd in het ontwerp van een huis in New England. Toscaanse zuilen zijn te vinden op veel portieken aan de voorkant van de VS..
Een colonnade, of een reeks kolommen, bestaat vaak uit Toscaanse kolommen. De eenvoud van het individuele ontwerp creëert een majesteit wanneer veel kolommen gelijkmatig in rijen zijn verdeeld. De colonnade op het Sint-Pietersplein in Vaticaanstad is een bekend voorbeeld van Toscaanse zuilen. Evenzo vertegenwoordigen delen van de colonnade-loopbruggen op het gazon van Thomas Jefferson's Universiteit van Virginia ook de Toscaanse Orde.
Colonnade aan de Universiteit van Virginia. Jay Paul / Getty ImagesDe Toscaanse zuil is misschien van Italiaanse afkomst, maar Amerikanen hebben de architectuur als hun eigen omarmd - grotendeels dankzij de Amerikaanse herenarchitect Thomas Jefferson.