De controverse over het gebruik van AD en BC (of A.D. en B.C.) of CE en BCE (C.E., B.C.E.) bij het verwijzen naar dadels brandt tegenwoordig minder helder dan in de late jaren 1990 toen de kloof vers was. Met een nogal verhit debat namen auteurs, experts, geleerden en meesters in literaire stijl de ene kant over de andere. Tientallen jaren later blijven ze gesplitst, maar de consensus lijkt te zijn dat de beslissing om het een of het ander te gebruiken een persoonlijke of organisatorische voorkeur is. Hetzelfde geldt voor het gebruik van periodes: gebruik ze of gebruik ze niet, op basis van persoonlijke of organisatorische voorkeur.
De materiële controverse omringde de impliciete religieuze connotaties: CE en BCE worden vaak gebruikt door mensen met een geloof en achtergrond die Jezus niet aanbidden, of in contexten waar het geen zin heeft om naar het christendom te verwijzen, zoals in historisch onderzoek.
AD, de afkorting voor het Latijn Anno Domini en voor het eerst gebruikt in de 16e eeuw, betekent "in het jaar van onze Heer", verwijzend naar de stichter van het christendom, Jezus van Nazareth. CE staat voor "Common Era" of, zelden "Christian Era". Het woord "gewoon" betekent eenvoudig dat het gebaseerd is op het meest gebruikte agendasysteem, de Gregoriaanse kalender. Beide gaan uit van het jaar waarin christelijke geleerden uit de 4e eeuw geloofden dat Jezus Christus werd geboren, aangeduid als AD 1 of 1 CE.
Evenzo staat BCE voor 'Voor het gewone tijdperk' (of christelijke tijdperk) en betekent BC 'vóór Christus'. Beide meten het aantal jaren vóór de geschatte verjaardag van Jezus. De aanduiding van een bepaald jaar in beide sets heeft identieke waarden. Met andere woorden, vandaag wordt aangenomen dat Jezus ergens tussen 4 en 7 v.Chr. Is geboren, wat overeenkomt met 4 en 7 v.Chr.
In gebruik gaat AD vooraf aan de datum, terwijl CE de datum volgt, terwijl zowel BC als BCE de datum volgen, AD 1492 maar 1492 CE en 1500 BC of 1500 BCE.
Op het hoogtepunt van de controverse in de late jaren 1990, Amerikaanse journalist William Safire (1929-2009), een oude schrijver voor de "On Language" column in The New York Times Magazine, ondervroeg zijn lezers over hun voorkeur: Mocht het B.C./A.D zijn. of B.C.E / C.E., ter ere van moslims, joden en andere niet-christenen? "Meningsverschil was scherp," zei hij.
Amerikaanse Yale-professor en literair criticus Harold Bloom (geboren in 1930) zei: "Elke geleerde die ik ken gebruikt BCE en schuwt AD" Amerikaanse advocaat en oprichter van Kol HaNeshamah: The Center for Jewish Life and Enrichment Adena K. Berkowitz, die in haar aanvraag om te oefenen voor het Hooggerechtshof werd gevraagd of ze de voorkeur gaf aan "in het jaar van Onze Lieve" op de datum van het certificaat, om het weg te laten. "Gezien de multiculturele samenleving waarin we leven, hebben de traditionele Joodse benamingen - BCE en CE - een breder netto-inclusie, als ik zo politiek correct mag zijn, "vertelde ze Safire. Tegen bijna 2 tegen 1 waren andere wetenschappers en sommige geestelijken die op Safire reageerden het eens met Bloom en Berkowitz.
Over gewone burgers waren de meningen sterk verdeeld. David Steinberg uit Alexandria, Virginia, zei dat hij BCE 'een gespannen innovatie vond die in het grootste deel van Amerika een verklaring behoefde'. Khosrow Foroughi van Cranbury, New Jersey, sprak over kalenders: "Joden en moslims hebben hun eigen kalenders. Moslims hebben een maankalender gerekend vanaf 622 AD, de dag na de Hegira, of vlucht van de profeet Mohammed van Mekka naar Medina. De Joodse kalender is ook een maankalender en is de officiële kalender van de staat Israël ... De christelijke of Gregoriaanse kalender is de tweede kalender geworden in de meeste niet-christelijke landen, en aangezien dit de christelijke kalender is, kan ik niet zien waarom 'voor Christus' en 'in het jaar van onze Heer' zou verwerpelijk zijn. 'Integendeel, zei John Esposito van Georgetown, een vooraanstaand student van de islam:' 'Voor het gewone tijdperk' is altijd acceptabeler. '
Safire zelf besloot bij BC te blijven; "omdat Christus, in Amerikaans gebruik, rechtstreeks verwijst naar Jezus van Nazareth alsof het zijn achternaam was en niet een titel die Messias-kap verleent," maar hij koos ervoor om AD jarenlang geen enkele notatie te gebruiken in het gemeenschappelijke tijdperk, Safire zei: "Dominus betekent 'heer', en wanneer de heer waarnaar wordt verwezen Jezus is, niet God, wordt er een religieuze verklaring afgelegd. Dus 'het jaar van onze Heer' nodigt de vraag uit 'Wiens heer?' en we zitten in een argument dat we niet nodig hebben. "
De keuze is aan jou en je stijlgids. De 17e editie van het "Chicago Manual of Style (gepubliceerd in 2017) suggereert dat de keuze aan de schrijver ligt en alleen mag worden gemarkeerd als de gebruiken van een specifiek veld of een bepaalde gemeenschap worden geschonden:
"Veel auteurs gebruiken BC en AD omdat ze bekend zijn en conventioneel worden begrepen. Degenen die de verwijzing naar het christendom willen vermijden, zijn vrij om dat te doen."
In termen van seculiere journalistiek gebruikt de 2019-versie van het Associated Press Stylebook B.C. en A.D. (gebruikmakend van de perioden); net als de vierde editie van de UPI Style Guide, gepubliceerd in 2004. Het gebruik van BC en BCE wordt vaak aangetroffen in artikelen over wetenschappelijk en leken historisch onderzoek, inclusief ThoughtCo.com, maar niet uitsluitend.
Ondanks geruchten van het tegendeel, heeft de hele BBC het gebruik van AD / BC niet laten vallen, maar de afdeling Religion & Ethics, die er trots op is religie-neutrale verhalen te bieden, heeft:
"Omdat de BBC zich inzet voor onpartijdigheid, is het gepast dat we termen gebruiken die niet-christenen niet beledigen of vervreemden. In overeenstemming met de moderne praktijk worden BCE / CE (Before Common Era / Common Era) gebruikt als een religieus neutraal alternatief naar BC / AD "
-Uitgegeven door Carly Silver