De ideologie van afzonderlijke sferen domineerde het denken over genderrollen van de late 18e eeuw tot de 19e eeuw in de Verenigde Staten. Soortgelijke ideeën beïnvloedden ook de rol van mannen en vrouwen in andere delen van de wereld.
Het concept van afzonderlijke sferen blijft het denken over 'juiste' genderrollen vandaag de dag beïnvloeden.
Bij de verdeling van genderrollen in afzonderlijke sferen was de plaats van een vrouw in de privésfeer, waaronder het gezinsleven en het huis.
De plaats van een man was in de publieke sfeer, hetzij in de politiek, in de economische wereld die in toenemende mate gescheiden werd van het thuisleven naarmate de industriële revolutie vorderde, of in openbare sociale en culturele activiteiten.
Veel experts van die tijd schreven over hoe deze verdeling van nature in elk geslacht was geworteld. Vrouwen die op zoek waren naar rollen of zichtbaarheid in de publieke sfeer, werden vaak geïdentificeerd als onnatuurlijk en als ongewenste uitdagingen voor culturele veronderstellingen.
Wettelijk werden vrouwen beschouwd als personen ten laste tot het huwelijk en onder dekking na het huwelijk, zonder afzonderlijke identiteit en weinig of geen persoonlijke rechten, waaronder economische en eigendomsrechten. Deze status was in overeenstemming met het idee dat de plaats van een vrouw thuis was en de plaats van een man in de openbare wereld.
Hoewel experts destijds geloofden dat deze genderverdelingen in de natuur waren geworteld, wordt de ideologie van afzonderlijke sferen nu beschouwd als een voorbeeld van de sociale constructie van geslacht: dat culturele en sociale opvattingen ideeën over vrouwelijkheid en mannelijkheid hebben opgebouwd (gepast vrouwelijkheid en gepast mannelijkheid) die vrouwen en mannen bekrachtigde en / of beperkte.
Het boek van Nancy Cott uit 1977, The Bonds of Womanhood: "Women's Sphere" in New England, 1780-1835, is een klassieke studie die het concept van afzonderlijke bollen onderzoekt. Cott richt zich op de ervaringen van vrouwen en laat zien hoe vrouwen in hun sfeer veel macht en invloed hadden.
Critici van Nancy Cott's weergave van afzonderlijke bollen zijn Carroll Smith-Rosenberg, die publiceerde Wanordelijk gedrag: visioenen van geslacht in Victoriaans Amerika in 1982. Ze liet niet alleen zien hoe vrouwen, in hun afzonderlijke sfeer, een vrouwencultuur creëerden, maar hoe vrouwen sociaal, educatief, politiek, economisch en zelfs in een achterstand verkeerde.
Rosalind Rosenberg neemt ook de afzonderlijke bollenideologie over in haar boek uit 1982, Voorbij afzonderlijke gebieden: Intellectuele wortels van het moderne feminisme. Rosenberg detailleert de juridische en sociale nadelen van vrouwen onder de afzonderlijke sferenideologie. Haar werk documenteert hoe sommige vrouwen de degradatie van vrouwen naar huis begonnen uit te dagen.
Elizabeth Fox-Genovese betwist het idee hoe afzonderlijke sferen solidariteit creëerden onder vrouwen in haar boek uit 1988 Binnen het plantagehuishouden: zwarte en blanke vrouwen in het oude zuiden.
Ze schrijft over de verschillende ervaringen van vrouwen: zij die deel uitmaakten van de slavenhouderij als echtgenotes en dochters, zij die tot slaaf werden gemaakt, die vrije vrouwen die op boerderijen woonden waar geen slaven waren, en andere arme blanke vrouwen.
Binnen een algemene machteloosstelling van vrouwen in een patriarchaal systeem was er geen enkele 'vrouwencultuur', stelt ze. Vriendschappen onder vrouwen, gedocumenteerd in studies van Noord-burgerlijke of welgestelde vrouwen, waren niet kenmerkend voor het Oude Zuiden.
Onder al deze boeken, en anderen over dit onderwerp, is gemeenschappelijk de documentatie van een algemene culturele ideologie van afzonderlijke sferen, gebaseerd op het idee dat vrouwen in de privésfeer thuishoren en vreemden in de publieke sfeer zijn, en dat het omgekeerde waar was van mannen.
In de late 19e eeuw vertrouwden sommige hervormers zoals Frances Willard met haar zelfbeheersingswerk en Jane Addams met haar nederzettingenhuis op een afzonderlijke sferenideologie om hun openbare hervormingsinspanningen te rechtvaardigen - dus zowel het gebruiken als ondermijnen van de ideologie.