Pontiac's rebellie en pokken als wapen

De overwinning in de Franse en Indiase oorlog had nieuwe gebieden van Noord-Amerika geopend voor Britse kolonisten. De vorige inwoners, Frankrijk, waren niet zo ver gegaan dat de Britten het nu probeerden en hadden geen grote invloed op de Indiase bevolking. Kolonisten stroomden nu echter de nieuw veroverde gebieden binnen. Indiase vertegenwoordigers maakten de Britten duidelijk dat ze niet tevreden waren met het aantal en de verspreiding van kolonisten, evenals het toenemende aantal Britse vestingwerken in het gebied. Dit laatste punt werd vooral verhit omdat Britse onderhandelaars hadden beloofd dat de militaire aanwezigheid alleen Frankrijk zou verslaan, maar ze bleven hoe dan ook doorgaan. Veel Indiërs waren ook boos op de Britten die blijkbaar de vredesakkoorden verbraken die tijdens de Franse en Indiase oorlog werden gesloten, zoals die welke beloven dat bepaalde gebieden alleen voor de Indiase jacht zouden worden bewaard.

Eerste Indiase rebellie

Deze Indiase wrok veroorzaakte opstanden. De eerste hiervan was de Cherokee-oorlog, veroorzaakt door koloniale inbreuk op Indisch land, aanvallen op indianen door kolonisten, Indiase wraakaanvallen en de acties van een bevooroordeelde koloniale leider die probeerde de Cherokee te chanteren door gijzelaars te nemen. Het werd bloedig verpletterd door de Britten. Amherst, de commandant van het Britse leger in Amerika, voerde strikte maatregelen uit op het gebied van handel en geschenken. Een dergelijke handel was van vitaal belang voor de Indiërs, maar de maatregelen resulteerden in een afname van de handel en sterk toegenomen Indiase woede. Er was ook een politiek element in de Indiase rebellie, toen profeten een scheiding begonnen te prediken van Europese samenwerking en goederen, en een terugkeer naar oude manieren en praktijken, als de manier waarop Indiërs een neerwaartse spiraal van hongersnood en ziekte konden beëindigen. Dit verspreidde zich over Indiase groepen en leiders die gunstig waren voor Europeanen verloren macht. Anderen wilden de Fransen terug als tegenhanger van Groot-Brittannië.

'Pontiac's Rebellion'

Kolonisten en indianen waren betrokken geraakt bij schermutselingen, maar één chef, Pontiac van de Ottowa, handelde op eigen initiatief om Fort Detroit aan te vallen. Omdat dit van vitaal belang was voor de Britten, werd Pontiac gezien een veel grotere rol op zich te nemen dan hij eigenlijk deed, en de hele bredere opstand werd naar hem vernoemd. Strijders uit een aantal groepen stroomden naar het beleg, en leden van vele anderen - waaronder Senecas, Ottawas, Hurons, Delawares en Miamis - verbonden in een oorlog tegen de Britten om forten en andere centra te grijpen. Deze inspanning was alleen losjes georganiseerd, vooral in het begin, en bracht niet het volledige offensieve vermogen van de groepen tot stand.

Indiërs waren succesvol in het veroveren van Britse hubs en veel forten vielen langs de nieuwe Britse grens, hoewel drie belangrijke in Britse handen bleven. Eind juli was alles ten westen van Detroit gevallen. In Detroit zag de Battle of Bloody Run een Britse hulpmacht teniet worden gedaan, maar een andere troepenmacht die Fort Pitt afzette, won de Battle of Bushy Run en later moesten de belegeraars vertrekken. Het beleg van Detroit werd toen verlaten toen de winter naderde en de verdeeldheid tussen Indiase groepen groeide, hoewel ze op de rand van succes stonden.

Pokken

Toen een Indiase delegatie de verdedigers van Fort Pitt vroeg zich over te geven, weigerde de Britse commandant en stuurde ze weg. Terwijl hij dat deed, gaf hij hun geschenken, waaronder eten, alcohol en twee dekens en een zakdoek die afkomstig was van mensen die aan pokken leden. Het was de bedoeling dat het zich onder de Indiërs zou verspreiden, zoals het in de jaren daarvoor natuurlijk had gedaan, en de belegering zou verlammen. Hoewel hij dit niet wist, adviseerde het hoofd van de Britse troepen in Noord-Amerika (Amherst) zijn ondergeschikten om de opstand op alle mogelijke manieren aan te pakken, waaronder het doorgeven van met pokken geïnfecteerde dekens aan de Indianen, evenals executeren van Indiase gevangenen. Dit was een nieuw beleid, zonder precedent onder de Europeanen in Amerika, een beleid veroorzaakt door wanhoop en, volgens historicus Fred Anderson, "genocidale fantasieën".

Vrede en koloniale spanningen

Groot-Brittannië reageerde aanvankelijk door te proberen de opstand te verpletteren en de Britse heerschappij op het betwiste grondgebied te dwingen, zelfs als het leek alsof vrede met andere middelen kon worden bereikt. Na ontwikkelingen in de regering, gaf Groot-Brittannië de Koninklijke Proclamatie van 1763 uit. Het creëerde drie nieuwe kolonies in het nieuw veroverde land, maar liet de rest van 'het binnenland' over aan de Indiërs: geen kolonisten konden zich daar vestigen en alleen de regering kon onderhandelen over landaankopen . Veel van de details bleven vaag, zoals hoe katholieke inwoners van het voormalige New France moesten worden behandeld volgens de Britse wet die hen van stemmen en ambten verbood. Dit veroorzaakte verdere spanningen met de kolonisten, van wie velen hadden gehoopt in dit land uit te breiden, en sommigen van hen waren er al. Ze waren ook ongelukkig dat de Ohio River Valley, de trigger voor de Frans-Indiase oorlog, werd overgedragen aan het Canadese bestuur.

De Britse proclamatie stelde het land in staat om te onderhandelen met de opstandige groepen, hoewel deze rommelig bleken dankzij Britse tekortkomingen en misverstanden, waarvan er één tijdelijk de macht terugkeerde naar Pontiac, die uit de gratie was gevallen. Uiteindelijk werden verdragen overeengekomen, waarbij veel van de Britse beleidsbeslissingen in de nasleep van de oorlog werden teruggedraaid, waardoor alcohol aan de Indianen kon worden verkocht en onbeperkte wapenverkopen. De indianen concludeerden na de oorlog dat ze concessies van de Britten konden verdienen met geweld. De Britten probeerden zich terug te trekken uit de grens, maar koloniale krakers bleven binnenstromen en gewelddadige botsingen bleven voortduren, zelfs nadat de scheidslijn was verplaatst. Pontiac, die alle prestige verloor, werd later vermoord in een niet-verbonden incident. Niemand probeerde zijn dood te wreken.