'One Flew Over the Cuckoo's Nest' Thema's

Binnen de grenzen van het psychiatrische ziekenhuis in Oregon, waar het grootste deel van de roman zich afspeelt, slaagt Ken Kesey erin een meerlagige reflectie op de samenleving te weven, die werkt met machine-achtige efficiëntie; gezond verstand versus waanzin, die afhangt van de manier waarop de samenleving het individu onderdrukt, zowel intellectueel als seksueel, en van het gevaar van tirannieke vrouwen, die worden afgeschilderd als castrerende krachten.

Vrouwelijke tirannie

Harding vertelt McMurphy dat de patiënten van de afdelingen 'slachtoffers van de Matriarchie' zijn, wat zich uit in vormen van vrouwelijke tirannie. In feite wordt de afdeling geregeerd door zuster Ratched. Dr Spivey kan haar niet ontslaan en de supervisor van het ziekenhuis, een vrouw die verpleegster Ratched kende uit haar legerdagen, is degene met de bevoegdheid om iedereen aan te nemen en te ontslaan. De vrouwen in de roman zijn degenen die controle uitoefenen op een manier die hard, niet-huishoudelijk en ontmoedigend is. De vrouw van Harding is bijvoorbeeld net zo minachtend: ze ziet de lach van haar man als een 'muisachtig piepje'. Billy Bibbit heeft een even gecompliceerde relatie met de hoofdvrouw in zijn leven, namelijk zijn moeder, die werkt als receptioniste in de ziekenhuis en is een persoonlijke vriend van Nurse Ratched. Ze ontkent zijn wens voor mannelijkheid, omdat het zou betekenen dat ze haar jeugd zou opgeven. Als hij zegt dat hij op eenendertigjarige leeftijd naar de universiteit moet gaan en een vrouw moet zoeken, antwoordt ze met 'Zoethart, zie ik eruit als de moeder van een man van middelbare leeftijd? ". Chief beweert dat ze 'er helemaal niet uitzag als een moeder'. De vader van Chief zelf was geëmuleerd, omdat hij de achternaam van zijn vrouw aannam. McMurphy is de enige man die geen enkele vorm van emasculatie lijdt: nadat hij op tienjarige leeftijd zijn maagdelijkheid verloor met een negenjarig meisje, zwoer hij dat hij 'een toegewijde minnaar' zou worden in plaats van een man in petticoats. 

Vrouwelijke tirannie verschijnt ook met verwijzingen naar castratie: Rawler pleegt zelfmoord door zijn testikels af te snijden, waarop Bromden opmerkt dat "alles wat hij moest doen was wachten."

De onderdrukking van natuurlijke impulsen

In Eén vloog over het koekoeksnest, de samenleving wordt weergegeven met mechanische beelden, terwijl de natuur wordt weergegeven door biologische beelden: het ziekenhuis, een orgaan dat bedoeld is om zich aan de samenleving aan te passen, is een onnatuurlijke structuur, en om deze reden beschrijft Bromden Nurse Ratched en haar assistenten als gemaakt van machine onderdelen. Hij gelooft ook dat het ziekenhuis deel uitmaakt van een Matrix-achtig systeem dat neuriet onder de vloer en achter de muren, dat erop gericht is individualiteit te onderdrukken. Bromden genoot altijd van zijn natuurlijke impulsen: hij ging jagen en zalm speren. Toen de regering zijn stam echter betaalde en hun visgrond werd omgezet in een hydro-elektrische dam, werden de leden opgenomen in de technologische krachten, waar routine hen belemmert. Wanneer we Bromden ontmoeten, is hij paranoïde en semi-paranoïde, maar hij kan nog steeds zelfstandig denken. McMurphy staat daarentegen eerst voor ongebreidelde individualiteit en ongegeneerde mannelijkheid, omdat de vrouwelijke tirannie van het ziekenhuis hem nog steeds niet heeft onderworpen. Hij slaagt erin om de anderen te leren in hun eigen individualiteit te leunen, en wordt vervolgens voorgoed onderworpen door Nurse Ratched, eerst door shocktherapie en vervolgens door lobotomie, die de manier symboliseert waarop de samenleving uiteindelijk het individu onderdrukt en onderdrukt. De naam Ratched is ook een woordspeling van "ratel", wat een apparaat aangeeft dat een draaiende beweging gebruikt om bouten vast te zetten. Deze woordspeling dient een dubbel metaforisch doel in Kesey's handen: Ratched manipuleert de patiënten en draait ze om elkaar te bespioneren of elkaars zwaktes bloot te leggen in groepssessies, en haar naam is ook een indicatie van de machine-achtige structuur waar ze deel van uitmaakt.

Open seksualiteit versus puritanisme

Kesey staat gelijk aan een gezonde, open seksualiteit met gezond verstand, terwijl een repressieve kijk op seksuele impulsen voor hem leidt tot waanzin. Dit wordt aangetoond bij de patiënten van de wijk, waarbij ze allemaal seksuele identiteiten hebben vervormd vanwege gespannen relaties met vrouwen. Nurse Ratched stelt haar assistenten in staat seksuele aanvallen op de patiënten uit te voeren, omdat het wordt gesuggereerd wanneer ze een vat met vaseline achterlaat. 

McMurphy daarentegen stelt moedig zijn eigen seksualiteit: hij speelt kaarten met 52 verschillende seksposities; hij verloor zijn maagdelijkheid op tien voor een meisje van negen. Nadat de daad was gedaan, gaf ze hem haar jurk en ging naar huis in broek. "Leerde me lief te hebben, haar zoete kont te zegenen," herinnert hij zich. In het laatste deel van de roman raakt hij bevriend met twee prostituees, Candy en Sandy, die beiden zijn eigen mannelijkheid versterken en andere patiënten helpen terug te komen of hun eigen mannelijkheid te vinden. Ze worden afgebeeld als "goede" hoeren, die goedaardig en leuk zijn. Billy Bibbit, een 31-jarige maagd met een stotteren en een dominante moeder, verliest uiteindelijk zijn maagdelijkheid aan Candy dankzij de aanmoediging van McMurphy, maar wordt vervolgens tot zelfmoord beschaamd door Nurse Ratched.

De definitie van gezond verstand

Vrij gelach, open seksualiteit en kracht, alle kwaliteiten die McMurphy bezit, duiden op gezond verstand, maar ironisch genoeg staan ​​ze tegenover de maatschappij. De samenleving, gesymboliseerd door de psychiatrische afdeling, is conformistisch en repressief. Alleen al het stellen van een vraag is voldoende om straf te rechtvaardigen: een voormalige patiënt, Maxwell Taber, die zowel sterk als nuchter was, vroeg eens welke medicatie hij kreeg en als gevolg daarvan werd hij onderworpen aan shocktherapie en hersenwerk. 

Paradoxaal genoeg leidt gezond verstand tot het ter discussie stellen van de methoden van de samenleving (of het ziekenhuis), die wordt bestraft met het veroorzaken van permanente krankzinnigheid. Kesey laat ook zien hoe veranderde waarnemingstoestanden feitelijk wijsheid aanduiden: Bromden denkt en hallucineert dat het ziekenhuis een systeem van machines verbergt, dat hij probeert te ontwijken door zich voor te doen als een stomme. Hoewel dat in het begin onzinnig klinkt, weerspiegelt zijn hallucinatie eigenlijk de manier waarop de maatschappij het individu onderdrukt met machine-achtige efficiëntie. Je hebt zin, oude man, een eigen gevoel. Je bent niet gek zoals ze denken. '' [C] vies zoals ze denken, 'is echter het enige dat telt in dit ziekenhuis. De gezagsdragers bepalen wie gezond is en wie gek is, en door het te beslissen, maken ze het realiteit.