Missouri v. Seibert Supreme Court Case, Arguments, Impact

Missouri v. Seibert (2004) vroeg het Amerikaanse Hooggerechtshof om te beslissen of een populaire politietechniek voor het ontlokken van bekentenissen constitutionele bescherming schond. Het Hof oordeelde dat de praktijk om een ​​verdachte te ondervragen tot het punt van bekentenis, hem op de hoogte te stellen van zijn rechten en hem vrijwillig afstand te doen van zijn recht om een ​​tweede keer te biechten, ongrondwettelijk was.

Snelle feiten: Missouri tegen Seibert

  • Betoogde zaak: 9 december 2003
  • Besluit afgegeven: 28 juni 2004
  • indiener: Missouri
  • respondent: Patrice Seibert
  • Sleutelvragen: Is het constitutioneel voor de politie om een ​​verdachte onge-Mirandized te ondervragen, een bekentenis te krijgen, de verdachte zijn Miranda-rechten voor te lezen en vervolgens de verdachte te vragen de bekentenis te herhalen?
  • Meerderheid: Justices Stevens, Kennedy, Souter, Ginsburg, Breyer 
  • afwijkende: Justices Rehnquist, O'Connor, Scalia, Thomas
  • Regel: De tweede bekentenis in dit scenario, nadat de Miranda-rechten aan de verdachte zijn voorgelezen, kan niet tegen iemand in de rechtbank worden gebruikt. Deze techniek van de politie ondermijnt Miranda en vermindert de doeltreffendheid ervan.

Feiten van de zaak

De 12-jarige zoon van Patrice Seibert, Johnathan, stierf in zijn slaap. Johnathan had cerebrale parese en had zweren op zijn lichaam toen hij stierf. Seibert vreesde dat ze zou worden gearresteerd wegens misbruik als iemand het lichaam zou vinden. Haar tienerzonen en hun vrienden besloten hun stacaravan te verbranden met het lichaam van Johnathan erin. Ze verlieten Donald Rector, een jongen die bij Seibert had gewoond, in de trailer om het op een ongeluk te laten lijken. Rector stierf in het vuur.

Vijf dagen later arresteerde officier Kevin Clinton Seibert, maar las haar Miranda-waarschuwingen niet op verzoek van een andere officier, Richard Hanrahan. Op het politiebureau ondervroeg officier Hanrahan Seibert bijna 40 minuten zonder haar te informeren over haar rechten onder Miranda. Tijdens zijn ondervraging kneep hij herhaaldelijk in haar arm en zei dingen als "Donald moest ook in zijn slaap sterven." Seibert gaf uiteindelijk kennis van Donald's dood toe. Ze kreeg een koffie- en sigarettenpauze van 20 minuten voordat officier Hanrahan een bandrecorder aanzette en haar op de hoogte bracht van haar Miranda-rechten. Hij vroeg haar toen om te herhalen wat ze naar verluidt had toegegeven aan pre-opname.

Seibert werd beschuldigd van moord in de eerste graad. De rechtbank en het Hooggerechtshof van Missouri hebben verschillende bevindingen ingevoerd met betrekking tot de wettigheid van de twee bekentenissen, één Miranda-waarschuwingssysteem. Het Hooggerechtshof heeft certiorari verleend.

Constitutionele kwesties

Volgens Miranda v. Arizona moeten politieagenten verdachten van hun rechten op de hoogte stellen voordat ze verhoor krijgen, zodat zelfbeschuldigende verklaringen voor de rechtbank toelaatbaar zijn. Kan een politieagent opzettelijk Miranda waarschuwingen achterhouden en een verdachte ondervragen, wetende dat zijn verklaringen niet voor de rechtbank kunnen worden gebruikt? Kan die officier vervolgens de verdachte Mirandize en hen een bekentenis laten herhalen zolang ze afstand doen van hun rechten?

argumenten

Een advocaat die Missouri vertegenwoordigt, betoogde dat het Hof zijn eerdere uitspraak in Oregon tegen Elstad moest volgen. Onder Oregon tegen Elstad kan een verdachte pre-Miranda waarschuwingen biechten en later Miranda rechten wekken om opnieuw te biechten. De advocaat voerde aan dat de officieren in Seibert niet anders handelden dan de officieren in Elstad. De tweede bekentenis van Seibert vond plaats nadat ze Mirandized was geweest en daarom in de rechtszaal ontvankelijk moest zijn.

Een advocaat die Seibert vertegenwoordigt, betoogde dat zowel de verklaringen voorafgaand aan de waarschuwing als de verklaringen die Seibert aan de politie had afgelegd, moesten worden onderdrukt. De advocaat concentreerde zich op de verklaringen na de waarschuwing en voerde aan dat ze onontvankelijk zouden moeten zijn onder de doctrine 'vrucht van de giftige boom'. Onder Wong Sun tegen Verenigde Staten kan bewijsmateriaal dat is ontdekt als gevolg van een illegale actie niet voor de rechtbank worden gebruikt. Seibert's verklaringen, gegeven na Miranda waarschuwingen maar na een langdurig niet-Mirandized gesprek, zouden niet voor de rechtbank mogen worden toegestaan, betoogde de advocaat.

Meervoudigheidsoordeel

Justice Souter gaf de meervoudige mening. De 'techniek', zoals Justice Souter er naar verwees, van 'ongewilde en gewaarschuwde fasen' van ondervraging creëerde een nieuwe uitdaging voor Miranda. Justice Souter merkte op dat hoewel hij geen statistieken had over de populariteit van deze praktijk, deze niet beperkt was tot de in dit geval genoemde politie-afdeling.

Justice Souter keek naar de bedoeling van de techniek. “Het doel van vraag-eerst is om te renderen Miranda waarschuwingen niet effectief door te wachten op een bijzonder voordelige tijd om ze te geven, nadat de verdachte al heeft bekend. ”Justice Souter voegde eraan toe dat de vraag in dit geval was of de timing van de waarschuwingen ze minder effectief maakte. Het horen van waarschuwingen na een bekentenis leidt er niet toe dat iemand gelooft dat ze echt kunnen zwijgen. De tweestapsvragen waren bedoeld om Miranda te ondermijnen.

Justice Souter schreef:

“De reden dat de vraag als eerste aanslaat, is immers net zo duidelijk als het duidelijke doel ervan, namelijk een bekentenis krijgen die de verdachte niet zou doen als hij zijn rechten van meet af aan zou begrijpen; de verstandige onderliggende veronderstelling is dat met één bekentenis in de hand voor de waarschuwingen, de ondervrager erop kan rekenen dat hij zijn duplicaat krijgt, met onbeduidende extra problemen. "

Uiteenlopende mening

Justice Sandra Day O'Connor was het niet eens, samen met Chief Justice William Rehnquist, Justice Antonin Scalia en Justice Clarence Thomas. De dissidentie van Justice O'Connor was gericht op Oregon v. Elstad, de zaak uit 1985 waarin een tweestaps ondervraging plaatsvond, vergelijkbaar met die in Missouri v. Seibert. Justice O'Connor betoogde dat het Hof onder Elstad zich had moeten concentreren op de vraag of het eerste en het tweede verhoor al dan niet dwingend waren. Een rechtbank kon de dwang van een niet-Mirandized ondervraging meten door te kijken naar de locatie, de tijd die is verstreken tussen Mirandized en niet-Mirandized uitspraken en veranderingen tussen ondervragers.

Gevolg

Een veelvoud doet zich voor wanneer een meerderheid van rechters geen enkele mening deelt. In plaats daarvan zijn minstens vijf rechters het eens over één uitkomst. De meervoudige mening in Missouri tegen Seibert creëerde wat sommigen een 'effectentest' noemen. Justitie Anthony Kennedy was het met vier andere rechters eens dat de bekentenis van Seibert onontvankelijk was, maar schreef een afzonderlijke mening. In zijn samenloop ontwikkelde hij zijn eigen test genaamd de 'kwade trouw-test'. Justice Kennedy concentreerde zich op de vraag of officieren te kwader trouw hadden gehandeld toen ze ervoor kozen om Miriize Seibert niet te kiezen tijdens de eerste ondervragingsronde. Lagere rechtbanken hebben verdeeld over welke test moet worden toegepast wanneer officieren de "techniek" gebruiken die wordt beschreven in Missouri tegen Seibert. Dit is slechts een van de gevallen tussen 2000 en 2010 waarin vragen werden behandeld over hoe Miranda v. Arizona in specifieke situaties kon worden toegepast.