Lees waarom sommige activisten gretig zijn tegen het eten van kalfsvlees

Kalfsvlees is het vlees van jonge kalveren (in tegenstelling tot rundvlees, dat is het vlees van volwassen koeien). Samen met foie gras en haaienvinnen heeft kalfsvlees een slechte reputatie vanwege de extreme opsluiting en wreedheid die gepaard gaat met de manier waarop vleeskalveren worden gefokt op fabrieksboerderijen. Vanuit het perspectief van dierenrechten schendt het eten van kalveren het recht van de kalveren op vrijheid en leven, ongeacht hoe goed ze worden behandeld wanneer ze worden grootgebracht. Wat dierenactivisten betreft, is er geen goede manier om kalfsvlees te eten.

Mishandeling en vroege slachting

Kalfsvlees is vlees dat afkomstig is van het vlees van een geslacht kalf (jonge koe). Het staat bekend als bleek en zacht, wat het gevolg is van het feit dat het dier opgesloten en bloedarm is. Typisch, in plaats van te leven op de melk van zijn moeder, krijgt het kalf een synthetische formule die opzettelijk weinig ijzer bevat om het dier bloedarm te houden en het vlees bleek te houden.

De kalveren die worden gebruikt bij de productie van kalfsvlees zijn een bijproduct van de zuivelindustrie. Volwassen vrouwelijke koeien die in de zuivelproductie worden gebruikt, worden zwanger gehouden om hun melkvoorraad in stand te houden. De mannetjes die worden geboren zijn nutteloos omdat ze geen melk maken en omdat ze het verkeerde koeienras zijn dat nuttig is bij de productie van rundvlees. Ongeveer de helft van de vrouwelijke kalveren zal worden grootgebracht om melkkoeien te worden zoals hun moeders, maar de andere helft wordt omgezet in kalfsvlees.

Kalveren die bestemd zijn om kalfsvlees te worden, brengen het grootste deel van hun leven van acht tot zestien weken door in kleine houten of metalen kooien die bekend staan ​​als kalveren. Deze gevangenis is nauwelijks groter dan het lichaam van het kalf en te klein voor het dier om zich om te draaien. Kalveren worden soms ook vastgebonden zodat ze niet teveel bewegen, wat het vlees zacht houdt. Gelukkig zijn kalfskratten verboden in sommige staten, waaronder Californië, Arizona en Maine.

Bob en Slink kalfsvlees

Bob en kalfsvlees komen van pasgeboren kalveren die bij het slachten slechts enkele dagen of weken oud waren. Slink en slink kalfsvlees komt van ongeboren, premature of doodgeboren kalveren.

Ongeboren kalveren worden soms gevonden wanneer een volwassen koe wordt geslacht en toevallig zwanger is op het moment van slachting. Vlees van ongeboren kalveren is nu illegaal voor menselijke consumptie in de VS, Canada en sommige andere landen, maar hun huid wordt gebruikt voor laarzen en stoffering en hun bloed wordt gebruikt voor wetenschap.

Terwijl kratten worden uitgefaseerd, wordt het kalfsvlees steeds populairder. Zonder de opsluiting van een krat bewegen de kalveren rond en worden hun spieren harder. Omdat de kalveren die worden geslacht voor bob kalfsvlees zo jong zijn, zijn hun spieren nog niet ontwikkeld en zijn ze erg zacht, wat wenselijk wordt geacht.

Is 'humaan kalfsvlees' een echt goed?

Sommige boeren bieden nu 'humaan kalfsvlees' aan, wat betekent dat vlees van kalveren wordt gekweekt zonder kalveren. Hoewel dit de zorgen van sommige mensen over kalfsvlees wegneemt, geloven dierenverdedigers vaak dat "humaan kalfsvlees" een oxymoron is. Vanuit het perspectief van dierenrechten maakt het niet uit hoeveel ruimte de kalveren hebben voordat ze worden geslacht - ze worden nog steeds geslacht! Het doel van dierenrechten is niet om de kalveren meer ruimte te geven of een natuurlijker dieet te geven, maar om mensen te laten stoppen met het eten van dit vlees en over te schakelen naar een veganistische levensstijl.