John Quincy Adams 6e president van de Verenigde Staten

John Quincy Adams, geboren op 11 juli 1767 in Braintree, Massachusetts, had een fascinerende jeugd. Hij groeide op tijdens de Amerikaanse revolutie. Hij woonde en reisde door heel Europa. Hij werd begeleid door zijn ouders en was een uitstekende student. Hij ging naar scholen in Parijs en Amsterdam. Terug in Amerika ging hij Harvard binnen als junior. Hij studeerde tweede af in zijn klas in 1787. Hij studeerde vervolgens rechten en was zijn hele leven een vraatzuchtige lezer.

Familiebanden

John Quincy Adams was de zoon van de tweede president van Amerika, John Adams. Zijn moeder Abigail Adams was zeer invloedrijk als First Lady. Ze was buitengewoon goed gelezen en hield een erudiete correspondentie met Thomas Jefferson. John Quincy Adams had een zus, Abigail en twee broers, Charles en Thomas Boylston.

Op 26 juli 1797 trouwde Adams met Louisa Catherine Johnson. Ze was de enige in het buitenland geboren first lady. Ze was Engels van geboorte, maar bracht een groot deel van haar jeugd door in Frankrijk. Zij en Adams huwden in Engeland. Samen hadden ze drie jongens genaamd George Washington Adams, John Adams II en Charles Francis die een illustere carrière als diplomaat hadden. Bovendien hadden ze een meisje genaamd Louisa Catherine die stierf toen ze er één was. 

John Quincy Adam's carrière voor het presidentschap

Adams opende een advocatenkantoor voordat hij minister van Nederland werd (1794-7). Vervolgens werd hij benoemd tot minister van Pruisen (1797-1801). Hij diende als een Amerikaanse senator (1803-8) en werd vervolgens benoemd door James Madison als minister van Rusland (1809-14). Hij werd minister in Groot-Brittannië in 1815 voordat hij werd benoemd als James Monroe's staatssecretaris (1817-25). Hij was de hoofdonderhandelaar van het Verdrag van Gent (1814).

Verkiezing van 1824

Er waren geen belangrijke redenen of nationale conventies om kandidaten voor te dragen als president. John Quincy Adams had drie grote tegenstanders: Andrew Jackson, William Crawford en Henry Clay. De campagne was vol strijd in secties. Jackson was veel meer een 'man van het volk' dan Adams en had brede steun. Hij won 42% van de populaire stemmen versus 32% van Adams. Jackson ontving echter 37% van de stemmen en Adams kreeg 32%. Aangezien niemand een meerderheid heeft gekregen, is de verkiezing naar het Parlement gestuurd.

Corrupt koopje

Met de verkiezing die in het Huis wordt beslist, zou elke staat één stem voor president kunnen uitbrengen. Henry Clay viel af en steunde John Quincy Adams, die bij de eerste stemming werd gekozen. Toen Adams president werd, stelde hij Clay aan als zijn staatssecretaris. Dit bracht tegenstanders ertoe te beweren dat er een "corrupt koopje" tussen hen was gesloten. Ze ontkenden dit allebei. Clay nam zelfs deel aan een duel om zijn onschuld in deze kwestie te bewijzen.

Evenementen en prestaties van het voorzitterschap van John Quincy Adam

John Quincy Adams diende slechts één termijn als president. Hij steunde interne verbeteringen, waaronder de uitbreiding van de Cumberland Road. In 1828 werd het zogenaamde "tarief van gruwelen" aangenomen. Het doel was om de binnenlandse productie te beschermen. Het was sterk gekant in het Zuiden en bracht vice-president John C. Calhoun ertoe opnieuw te pleiten voor het recht op nietigverklaring - om South Carolina het ongedaan te maken door het ongrondwettelijk te verklaren.

Post Presidentiële periode

Adams werd de enige president die in 1830 in het Amerikaanse Huis werd gekozen nadat hij als president had gediend. Hij diende daar 17 jaar. Een belangrijke gebeurtenis in deze periode was zijn rol in het argument voor het Hooggerechtshof om de slavenmuiters aan boord van de Amistad. Hij stierf na een beroerte op de vloer van het US House op 23 februari 1848.

Historisch belang

Adams was vooral belangrijk voor zijn tijd voordat hij president werd als staatssecretaris. Hij onderhandelde over het Adams-Onis-verdrag. Hij was de sleutel in het adviseren van Monroe om de Monroe-doctrine te leveren zonder de gezamenlijke overeenkomst van Groot-Brittannië. Zijn verkiezing in 1824 over Andrew Jackson had het effect Jackson naar het presidentschap te sturen in 1828. Hij was ook de eerste president die pleitte voor federale steun voor interne verbeteringen.